هفتاد و سومین سه‌شنبه نه به اعدام: «جنگ و اعدام دو روی یک سکه هستند»
با وجود شرایط بحرانی ناشی از جنگ، کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در هفته هفتاد و سوم خود با اعتصاب غذا در ۴۷ زندان سراسر کشور ادامه یافت، علیه آنچه که می‌توان آن را «میدان مرگ دوگانه» نامیده: جنگ خارجی و ترور حکومتی داخلی.
بخش جامعه و حقوق
تداوم مقاومت در برابر اعدام در میانه جنگ و سرکوب
در حالی که ایران درگیر بحرانی همه‌جانبه ناشی از جنگ و سرکوب است، کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» وارد هفته هفتاد و سوم خود شد. این کارزار، سه‌شنبه ۲۷ خرداد ۱۴۰۴، با اعتصاب غذای هماهنگ در ۴۷ زندان سراسر کشور به اعتراض علیه موج گسترده اعدام‌ها ادامه داد.
فعالان این کارزار تأکید دارند که اعدام نه یک مجازات قضایی، بلکه جنایتی دولتی است که هدف آن سرکوب سیاسی، ایجاد رعب عمومی و خاموش‌کردن صدای حق‌طلبی است. آن‌ها در بیانیه‌ای خود اعلام کردند:
اعدام یک مجازات نیست؛ اعدام جنایت است و تمامی احکام اعدام با هر اتهامی که باشد را شدیدا محکوم میکنیم و در مقابله با آن ایستادگی میکنیم. این اعدام‌ها یک قتل حکومتی است. ماهرگز جانباختگان را فراموش نمی‌کنیم، سکوت نمی‌کنیم و کنار نمی‌کشیم.
اعدام و جنگ: دو تیغه‌ی یک شمشیر علیه مردم
در متن بیانیه، فعالان این کارزار با اشاره به وضعیت جنگی تحمیل‌شده بر مردم ایران، آن را بستری دانستند برای تسریع در اعدام‌ها و افزایش خشونت دولتی. تنها در ۲۰ روز نخست خردادماه، دست‌کم ۱۲۶ نفر در ایران اعدام شده‌اند. «این آمار تکان‌دهنده اعدام‌ها تنها یک عدد نیست؛ روایت تلخ جان‌هایی‌ست که با بی‌عدالتی گرفته شدند.»
در ۲۰ خرداد، ۱۲ تن در یک روز به دار آویخته شدند و در ۲۶ خرداد، اسماعیل فکری، زندانی امنیتی، بی‌اطلاع خانواده و وکیل، در زندان قزلحصار اعدام شد.
اعدام مجاهد کورکور، زندانی سیاسی بازداشت‌شده در جریان خیزش ۱۴۰۱، از موارد برجسته‌ای‌ست که نام او اکنون به نمادی از مقاومت در برابر بی‌عدالتی بدل شده است.
در هفته جاری، زندان دیزل‌آباد کرمانشاه صحنه‌ی ترکیبی از خشونت جنگی و سرکوب داخلی بود. این زندان هم‌زمان هدف بمباران و یورش گارد ویژه قرار گرفت؛ وضعیتی که آن را نمونه‌ای از «میدان مرگ دوگانه» نامیده: جنگ خارجی و ترور حکومتی داخلی.
سکوت خبری، قضاوت‌های ناعادلانه، قتل‌های حکومتی
بیشتر اعدام‌ها بدون اطلاع‌رسانی شفاف، بدون روند دادرسی عادلانه و در سکوت خبری کامل انجام می‌شوند. بسیاری از قربانیان از میان محرومان، اقلیت‌های مذهبی و ملی و فعالان سیاسی و مدنی‌اند. این خشونت‌ها در حالی ادامه دارد که خانواده‌ها، وکلای مدافع و رسانه‌ها از حقوق اولیه اطلاع و پیگیری نیز محروم‌اند.
کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» خواهان توقف فوری تمامی احکام اعدام، آزادی زندانیان سیاسی و تبدیل این مطالبات به خواسته‌ای عمومی و بین‌المللی شده است.
فهرست ۴۷ زندانی که در سه‌شنبه ۲۷ خرداد به این حرکت اعتراضی پیوستند، گستره جغرافیایی متنوعی را شامل می‌شود: از اوین و قزلحصار گرفته تا تبریز، ارومیه، زاهدان، مریوان، اهواز، شیراز و... این هم‌صدایی، نمود بارز مقاومت جمعی علیه خشونت نظام‌مند اعدام است.
کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» بر ضرورت فشار افکار عمومی داخلی و بین‌المللی، نقش رسانه‌های آزاد و دخالت‌گری نهادهای حقوق بشری تأکید کرده و خواهان توقف فوری چرخه مرگ در زندان‌های ایران است.
اعدام مجازات نیست، جنایت است. برای حفظ کرامت انسانی، باید ایستاد؛ ایستاد در برابر طناب دار، در برابر ماشین مرگ، در کنار انسان.
نظرها
نظری وجود ندارد.