موج بازداشت‌ها در ایران؛ «توماج صالحی بازداشت شد»

به گزارش کمپین فعالین بلوچ، پنج‌شنبه ۲۹ خرداد توماج صالحی، از خوانندگان رپ اعتراضی در جزیره کیش بازداشت شده است.

توماج صالحی پیش از این در جریان جنبش زن، زندگی، آزادی نیز بازداشت و سپس به اتهاماتی مانند تبلیغ علیه نظام و افساد فی‌الارض محکوم شده بود، اما برخی احکام او، از جمله حکم اعدام، پس از فرجام‌خواهی نقض شد.

توماج صالحی در آذرماه ۱۴۰۳ پس از اتمام دوران حبس یک‌ساله خود آزاد شد، اما به دلیل اتهام‌های جدید مجدداً بازداشت و به دادگاه احضار شد.

او پس از آزادی برای انتشار ترانه «تیفوس» نیز با چندین اتهام مختلف روبه‌رو شد.

از سوی دیگر سازمان حقوق بشری هه‌نگاو گزارش داده است که در پی تشدید تنش‌ها و ادامه جنگ اسرائیل و اسرائیل، نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی موج گسترده‌ای از بازداشت‌های خودسرانه را در شهرهای مختلف آغاز کرده‌اند.

بنا به این گزارش، این بازداشت‌ها که از تاریخ ۲۸ خرداد ۱۴۰۴ اوج گرفته، عمدتاً شهروندان عادی و کاربران فضای مجازی را هدف قرار داده و با اتهاماتی چون «جاسوسی برای موساد»، «حمایت رسانه‌ای از اسرائیل» و «تشویش اذهان عمومی» همراه است.

هه‌نگاو گزارش داده که ده‌ها نفر از جمله فعالان مدنی، کاربران شبکه‌های اجتماعی، استادان دانشگاه و حتی کارگران در این موج سرکوب بازداشت شده‌اند.

آمار بازداشت‌شدگان و اتهامات وارده

بسیاری از این بازداشت‌ها بدون رعایت اصول دادرسی عادلانه و در شرایطی صورت گرفته که افراد تحت فشار مجبور به اعترافات ساختگی شده‌اند. رسانه‌های رسمی ایران نیز به روند اعتراف‌گیری اشاره کرده و آن را مبنای گسترش بازداشت‌ها اعلام کرده‌اند. آمار پراکنده بازداشت‌شدگان از شهرهای مختلف نشان می‌دهد:

* یک نفر در بانه (کردستان) و یک نفر در ایلام با اتهام «جاسوسی برای موساد».

* ۱۸ نفر در لرستان با اتهام «مخلان امنیت عمومی».

* دو نفر در ساوجبلاغ (البرز) با اتهام «عضویت در تیم موساد».

* سه نفر در فشافویه و جنوب تهران با اتهاماتی چون «عضویت در تیم موساد» و «حمل مواد منفجره».

* پنج نفر در اردبیل، سه نفر در گلستان، ۱۵ نفر در مازندران، ۲۱ نفر در سمنان و ۱۴ نفر در هرمزگان به اتهام «تشویش اذهان عمومی» و «نشر اکاذیب».

* ۲۸ نفر در تهران به عنوان اعضای یک تیم عملیاتی وابسته به اسرائیل.

* ۱۶ نفر در اصفهان بازداشت و برای ۶۰ نفر دیگر پرونده قضایی تشکیل شده است. اتهامات شامل «حمایت رسانه‌ای از اسرائیل» و «تبلیغ علیه نظام» است.

* دو نفر در کرمان و چهار نفر در شهرستان لالی (خوزستان) به اتهام «فعالیت تبلیغی به نفع اسرائیل».

* یک نفر در شهرکرد به اتهام «ایجاد آشفتگی روانی در جامعه».

* افزون بر این، ۱۸ دختر زیر ۱۸ سال در مهاباد به دلیل انتشار پست‌های مرتبط با جنگ در شبکه‌های اجتماعی بازداشت و سپس با وثیقه آزاد شدند.

 سرکوب دیجیتال و تهدیدهای قضایی

این گزارش می‌افزاید، بخش قابل توجهی از بازداشت‌ها صرفاً به دلیل فعالیت در فضای مجازی، اظهار نظر درباره جنگ یا انتقاد از سیاست‌های داخلی بوده است. این امر نشان‌دهنده تلاش فشرده نهادهای امنیتی برای کنترل شدیدتر اینترنت و سرکوب منتقدان است.

در اقدامی نگران‌کننده، غلامحسین محسنی اژه‌ای، رئیس قوه قضائیه جمهوری اسلامی، دستور «محاکمه و مجازات فوری» بازداشت‌شدگان مرتبط با اسرائیل را صادر کرده است.

این در حالی است که بسیاری از این افراد بدون دسترسی به وکیل و تحت فشار شدید در بازداشتگاه‌ها نگهداری می‌شوند.

این دستور، نقض آشکار حق دادرسی عادلانه و اصل برائت تلقی می‌شود و می‌تواند زمینه‌ساز اعدام‌های فراقانونی و تسریع‌شده باشد.

وزارت اطلاعات و اطلاعات سپاه نیز تهدید کرده‌اند که هرگونه همکاری با اسرائیل «با اشد مجازات» پاسخ داده خواهد شد. همچنین دادستانی کل کشور به رسانه‌ها و کاربران فضای مجازی درباره انتشار «مطالب مخدوش‌کننده امنیت روانی جامعه» هشدار داده است.

 بازداشت فعالان و دانشگاهیان ـ اجرای حکم اعدام

این موج سرکوب، فعالان مدنی و دانشگاهی را نیز در بر گرفته است. مطهره گونه‌ای (فعال دانشجویی)، معصومه شهنواز (معلم بازنشسته) و مصطفی مهرآیین (جامعه‌شناس و استاد دانشگاه) از جمله افرادی هستند که به‌تازگی بازداشت شده‌اند.

خبرنامه امیرکبیر نیز اعلام کرد که حسن باقری‌نیا، استاد پیشین دانشگاه و تحلیلگر اجتماعی، به همراه همسرش فاطمه نورادی در مشهد بازداشت شد. مأموران امنیتی به خانه آن‌ها حمله کرده و تلفن‌ها و تجهیزات الکترونیکی آن‌ها را ضبط کرده و آن‌ها را به محل نامعلومی منتقل کرده‌اند.

علی یونسی، دانشجوی نخبه زندانی نیز با خشونت از بند چهار زندان اوین به مکان نامعلومی منتقل شده است.

در اقدامی دیگر، در چهارمین روز جنگ میان ایران و اسرائیل، اسماعیل فکری، شهروند تهرانی که پیش‌تر به اتهام «جاسوسی برای اسرائیل» محکوم شده بود، اعدام شد.

جمهوری اسلامی ایران در سایه بحران‌های خارجی، سرکوب داخلی را تشدید کرده و آزادی بیان را محدودتر می‌کند.