جزئیات تازه از حمله اسرائیل به زندان اوین: «یک کودک گم شد، تعداد زیادی از سربازان، کارکنان و زندانیان کشته شدند»
در سکوت منابع رسمی گفته می‌شود چند تن از زندانیان در حمله اسرائیل به زندان اوین کشته شدند. بعد از این حمله زندانیان بند چهار به زندان دیگری منتقل شده‌اند.
ساختمان اداری زندان اوین پس از حمله اسرائیل ـ عکس از ویدئوهای منتشرشده در شبکه‌های اجتماعی
نهادهای رسمی جمهوری اسلامی هنوز در باره آسیب‌ها و شمار مجروحان و کشته‌شدگان احتمالی حمله اسرائیل به زندان اوین اطلاعاتی منتشر نکرده‌اند اما برخی از فعالان سیاسی که پیشتر زندانی شده بودند و یک نهاد صنفی گفته‌اند شماری از زندانیان بند مالی به همراه مراجعه‌کنندگان به دادسرای اوین و همچنین سربازان و کارکنان بخش اداری کشته شدند.
چند ساعت پس از حمله اسرائیل به بخشی از ساختمان زندان اوین، شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی معلمان گزارش کرد: «ورودی بند چهار زندان اوین، درمانگاه بند چهار، سالن ملاقات و بندهای امنیتی ۲۰۹، ۲۴۰،۲۴۱ و دو الف و دادسرای امنیتی اوین و کچویی مورد حمله قرار گرفته و به صورت جدی آسیب دیده‌اند. همچنین بند زنان اوین هم مورد آسیب قرار گرفته است.»
علی اسدالهی که خواهرش آنیشا اسدالهی در بند زنان زندان اوین حبس است، در شبکه اجتماعی ایکس نوشت:
از آنیشا خبری نداریم. زنگ هم نزده. دم اوین با چند آتش‌نشان حرف زدم و گفتند زنان بند نسوان سالمند. بسیاری سرباز زخمی و خانوادهٔ عزادار دیدم... جهنم بود؛ از آن آتش‌سوزی ۱۴۰۱ که آن هم به چشم دیدم، به‌مراتب هولناک‌تر... زندانیان سیاسی را آزاد کنید. جان آن‌ها در خطر است.
سروناز احمدی، مترجم و فعال حقوق کودکان که ۹ دی ۱۴۰۳ به صورت مشروط از زندان آزاد شد هم در صفحه خود در اینستاگرام با انتقاد از رسانه‌هایی که حمله اسرائیل به زندان اوین را «نمادین» توصیف کردند، نوشت: «نزدیک اون سر در، تو اون سربالایی همیشه خونواده بازداشتی‌ها منتظر وایستادن. کنارش اطلاعات مراجعینه که خونواده‌ها وسیله می‌برن تحویل می‌دن. پشت اون سر در سربازای بدبختی که اعزام زندانی‌ها رو چک می‌کنن پست می‌دن. توی اون دادسرا خونواده زندانیا رفت و آمد می‌کنن. زندانی میره میاد. زندانی پر ه از زندانی سن بالا با بیماری قلبی که فقط صداش هم آزارشون میده.
تختای بند زنان کنار دیواراست که بالاش پنجره ست و شیشه‌ها شکسته».
او در پاسخ به رسانه‌هایی که به نقل از ارتش اسرائیل مدعی شدند پیش از حمله هشدار تخلیه اعلام شده است، و هدف این حمله را «ترس حکومت و آزادی زندانیان» بیان کردند هم نوشت: «فیلمه مگه؟ تو کدوم قبرستون زندگی می‌کنید؟ بگید ما هم بیایم اونجا. تو زندان وقتی بحران میشه فقط تلفن قطع میشه و هواخوری رو می‌بندن و گارد وایمیسته و بهونه درست میشه واسه جابجایی زندانیا. خانواده و رفیقا و نزدیکای زندانیا باید بمیرن تا یه خبر برسه که عزیزشون سالـمه یا نه. میگید کاری با زندانیا نداره نقطه‌زنی میکنه و دقیقه؟ الان توی بهداری اورانیوم تزریق میکردن یا لای کتابای کتابخونه بند ۳ مقام نظامی قائم کرده بودن یا تو هواخوری موشک انبار کرده بودن؟»
«بیدار زنی» هم در گزارشی که چند ساعت پس از حمله اسرائیل به ساختمان زندان اوین منتشر شد، نوشت:
ساختمان‌های اداری، دادسرا، سالن ملاقات، بهداری، سردر زندان اوین و خاصه بندهای ۸ و زنان این زندان، بیشترین آسیب را دید. بنا بر اطلاع‌رسانی خانواده‌های حاضر در این بندها: «در بند زنان اوین، دیوار، بخشی از سقف و شیشه‌های این بند تخریب شده، اما در صورت زخمی شدن زندانیان نیز، در فقدان بهداری و عدم اعزام به بیمارستان، هیچ‌گونه خبری مبنی بر سلامت جانی و روانی این زندانیان به‌صورت کامل در دست نیست.
به گفته منابع بیدارزنی پس از این حمله «در بند ۸، با وجود زخمی شدن شماری از زندانیان، گارد زندان با حمله به زندانیان، مانع از تلاش آنان برای خروج از وضعیت دهشتناک حمله شده است.»
«کشته شدن چند زندانی» و سردرگمی خانواده زندانیان
خبرگزاری رسمی قوه قضائیه جمهوری اسلامی در نخستین ساعت‌های پس از حمله اسرائیل به زندان اوین، بدون بیان جزئیات از کشته شدن «چند تن از سربازان و کارکنان اداری» خبر داد اما اطلاعات دقیق را فاش نکرد.
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی معلمان هم بدون اعلام دقیق شمار مجروحان و کشته‌شدگان به دست اسرائیل در زندان اوین، گزارش کرد: «تعداد زیادی از سربازان وظیفه و کادر زندان و تعدادی از زندانیان مالی و تعدادی از افراد غیر نظامی مراجع به دادسرای اوین کشته شده‌اند.»
همچنین «هم میهن» به نقل از مینا جعفرزاده نوشت از خواهر او، لیلا جعفرزاده که هنگام حمله اسرائیل به زندان اوین برای انجام امور اداری مرخصی همسرش به زندان رفته بود «هیچ خبری نیست».
به گفته مینا جعفرزاده، خواهر او به همراه پدرش «به دادسرای اوین رفته بودند تا با وثیقه، همسر لیلا «میلاد خدمتی»، زندانی محبوس در زندان اوین را از زندان آزاد کنند. پدر لیلا دم پارکینگ زندان می‌ماند، لیلا کیف و موبایلش را به او می‌دهد، داخل ساختمان دادسرا می‌شود و در همان لحظه این حمله صورت می‌گیرد و دیگر هیچ خبری از او نیست.»
او گفت:
بعد از این اتفاق به بیمارستان‌های طالقانی، مدرس و یاس مراجعه کردیم و هیچ جواب مشخصی نگرفتیم. در لیست فوتی‌هایی که این بیمارستان‌ها داشتند اسم لیلا نبود.
مراجعه دوباره پدر لیلا جعفرزاده به زندان اوین هم بدون نتیجه بوده است و به گفته مینا جعفرزاده، به او «اجازه ندادند نزدیک شود».
او با بیان اینکه جست‌وجو برای اطلاع از سرنوشت خواهرش ادامه دارد، وضعیت خانواده خود و دیگر افرادی که هنگام حمله اسرائیل در ساختمان یا اطراف زندان اوین بودند را «کاملاً سردرگم» توصیف کرد. مینا جعفرزاده گفت: «هنوز هیچ نهادی اعلام نکرده که ما و کسانی مثل ما که عزیزانی هنگام حمله در آنجا داشتیم باید چه کنیم؟ باید صبر کنیم باید بگردیم؟ ما هنوز هم داریم بیمارستان‌های سطح شهر را برای پیدا کردن خواهرم می‌گردیم و پرس‌وجو می‌کنیم.»
انتقال زندانیان، قطع تلفن و لغو ملاقات
منابع نزدیک به فعالان حقوق بشر و نزدیکان زندانیان با ابراز نگرانی نسبت به سلامت زندانیان، گفتند پس از حمله اسرائیل «تلفن‌های زندان در اکثر بندها قطع شده و در برخی دیگر محدود شده‌اند. همچنین اعلام شده است که ملاقات‌ها تا اطلاع ثانوی لغو شده‌اند. هواخوری زندانیان لغو و درهای بندهای مختلف زندان بسته شده‌اند.»
هرانا (ارگان فعالان حقوق بشر در ایران)، گزارش کرد این محدودیت‌ها در بندهای عمومی اجرا شده است و از وضعیت بندهای امنیتی و حفاظت اطلاعات قوه قضائیه «اطلاعی در دست نیست».
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی معلمان هم از جابه‌جایی «زندانیان سیاسی و غیر سیاسی اوین» خبر داد و عصر ۲ تیر نوشت «زندانیان بند ۴ اوین به طور کامل به زندان تهران بزرگ منتقل شده‌اند».
پیشتر فرزند ابوالفضل قدیانی هم گفته بود پدرش در تماس تلفنی گفته است او و دیگر زندانیان را به مکان نامعلوم انتقال می‌دهند.
به گفته منابع نزدیک به فعالان حقوق بشر مسئولان سازمان زندان‌ها شامگاه ۲ تیر بسیاری از زندانیان حبس شده در بند چهار زندان اوین را به زندان بزرگ تهران منتقل کرده‌اند.
حمله به زندان محکوم است
سازمان عفو بین‌الملل به فاصله کوتاهی پس از حمله اسرائیل، این حمله را «عمیقاً دلهره‌آور» خواند که می‌تواند «مصداق جنایت جنگی» باشد. امانوئل مکرون، رئیس‌جمهوری فرانسه هم که پیشتر حمله اسرائیل به ایران را «دفاع از خود» تفسیر کرده بود، گفت این حمله هیچ ارتباطی با اهداف اعلام شده اسرائیل ندارد.
مکرون گفت در تماس با وزیر خارجه ایران مطمئن شده است که دو شهروند فرانسه، سسیل کوهلر و ژاک پاریس آسیب ندیده‌اند. کوهلر و پاریس از اردیبهشت ۱۴۰۱ در زندان اوین حبس شده‌اند. خواهر کوهلر حمله اسرائیل را «غیرمسئولانه» و «بدترین اتفاق» خوانده بود.
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی معلمان و سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه هم حمله اسرائیل به زندان اوین را محکوم کردند.
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی معلمان گفت «ضمن محکومیت حمله اسرائیل به هموطنان غیر نظامی به‌ویژه حمله امروز به زندان اوین، خواهان پایان جنگ و حمله به غیر نظامیان است».
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه نیز در بیانیه‌ای اعلام کرد: «با نهایت تأسف و خشم، حمله هوایی اسرائیل به زندان اوین را ــ که منجر به زخمی شدن شمار قابل توجهی از زندانیان و نیز کشته و مجروح شدن تعدادی از کارکنان، از جمله کادر درمانی، و سربازان وظیفه گردید ــ قوياً محکوم می‌کند.»
این تشکل کارگری حمله اسرائیل به زندان اوین را «نقض آشکار اصول انسانی، حقوق بشر و تعهدات قانونی نهادهای حاکمیتی در قبال حفظ جان و امنیت زندانیان» خواند که «بر اساس مفاد کنوانسیون چهارم ژنو (۱۹۴۹) و پروتکل الحاقی اول (۱۹۷۷) ممنوع است» و از حاکمیت خواست از جان زندانیان حفاظت کند.
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران همچنین مطالبه خود از حکومت ایران را چنین عنوان کرد؛
•آزادی کلیه زندانیان سیاسی، مدنی، صنفی، عقیدتی و عادی، و لغو احکام ظالمانه اعدام علیه فعالان سیاسی و مدنی؛• اعطای مرخصی اضطراری به سایر زندانیان فاقد سابقه‌ی جرائم خشونت‌بار نسبت به شهروندان؛• انتقال ایمن و فوری زندانیان در معرض خطر به مکان‌هایی حفاظت‌شده، مناسب و دارای امکانات کافی، مطابق با حقوق قانونی و بین‌المللی زندانیان.
این تشکل کارگری از نهادهای مسئول خواست برای جلوگیری از تکرار چنین جنایتی و حفاظت از جان زندانیان «اقدام فوری» کنند.
نظرها
نظری وجود ندارد.