صدور یک حکم اعدام دیگر: رزگار بیگ‌زاده بابامیری را به اعدام محکوم کردند

ژینو بیگ‌زاده بابامیری، فرزند رزگار بیگ‌زاده بابامیری، از صدور حکم اعدام برای پدرش توسط دستگاه قضایی جمهوری اسلامی خبر داد. او در حساب ایکس خود نوشت: «بابا به اعدام محکوم شد.»

این زندانی سیاسی فروردین ۱۴۰۲ در جریان اعتراضات «زن، زندگی، آزادی» در بوکان بازداشت شد و پیشتر نیز به اتهام «آمریت در قتل عمد» به ۱۵ سال حبس محکوم شده بود.

در این پرونده پژمان سلطانی بابت اتهام «مباشرت در قتل عمد» به اعدام (قصاص) و علی (سوران) قربانی بابت «معاونت در قتل عمد» به ۱۰ سال و یک روز حبس محکوم شدند. پژمان صالحی، از دیگر متهمان این پرونده به حکم شعبه یک دادگاه کیفری ویژه نوجوانان آذربایجان غربی تبرئه شد.

شبکه حقوق بشر کردستان ۲۱ بهمن ۱۴۰۳ گزارش کرده بود رزگار بابامیری از سوی دادگاه انقلاب آذربایجان غربی به «بغی»، «محاربه»، «اجتماع و تبانی»، «همکاری با دول متخاصم» و «قاچاق استارلینک» متهم شده است.

به گفته شبکه حقوق بشر کردستان، مستقر در پاریس که به صورت ویژه نقض حقوق شهروندان کردستانی در ایران را مستند می‌کند، بابامیری «چند ماه بدون حق ملاقات با خانواده و دسترسی به وکیل در سلول انفرادی نگهداری و برای انجام اعترافات اجباری تحت شکنجه قرار گرفت و سپس به زندان مرکزی ارومیه انتقال یافت».

خبرگزاری تسنیم که به سپاه پاسداران وابسته است ۲۳ تیر ۱۴۰۳ در یک ویدئو که ادعا می‌کرد «روایت ضربه وزارت اطلاعات بر تیم‌های واردکننده استارلینک» است، «اعتراف زیر شکنجه» رزگار بابامیری، پژمان سلطانی، جوانمرد مام خسروی، علی (سوران قربانی) و کاوه صالحی را منتشر کرد.

رزگار بیگ‌زاده بابامیری، کشاورز ساکن بوکان، در فروردین‌ماه سال ۱۴۰۲ در ارتباط با اعتراضات سراسری سال ۱۴۰۱، بازداشت شد. منابع مستقل حقوق بشری می‌گویند او تنها به امدادرسانی دارویی به مجروحان خیزش‌ ژینا در بوکان کمک کرده است.

در پاییز ۱۴۰۱ همزمان با اعتراض‌های گسترده به قتل ژینا امینی که به خیزش ژن، ژیان، ئازادی شهره شد، نیروهای امنیتی ایران ده‌ها هزار تن را بازداشت کردند. دستگاه قضایی در یک روند ناعادلانه و غیرشفاف شماری از بازداشت‌شدگان را به اعدام محکوم و حکم اعدام چند تن را اجرا کرد.

جمهوری اسلامی ایران محسن شکاری، محمدمهدی کرمی، مجیدرضا رهنورد، محمد حسینی، میلاد زهره‌وند، سعید یعقوبی، صالح میرهاشمی، رضا رسایی، محمد قبادلو و مجاهد کورکور را که در ارتباط با اعتراضات ۱۴۰۱ بازداشت و به اعدام محکوم شدند، اعدام کرده است.

بر بنیاد گزارش نهادهای ناظر بر وضعیت حقوق بشر در ایران صدور و اجرای حکم اعدام در سال‌های اخیر روندی افزایشی داشته است. اجرای ۱۱۵۳ حکم اعدام در سال ۱۴۰۳ از سوی دستگاه قضایی ایران مستند شده است که بالاترین رقم در سالیان اخیر به شمار می‌رود.

پس از حمله اسرائیل به ایران در ۲۳ خرداد سازمان‌های حقوق بشر نسبت به احتمال افزایش اجرای حکم اعدام در ایران هشدار دادند. ایران چهارم تیر ادریس آلی و آزاد شجاعی اهل روستای «دوله‌گرم» از توابع سردشت و رسول احمد محمد اهل سلیمانیه اقلیم کُردستان را که دو سال پیش دستگیر شده بودند، به اتهام «همکاری با اسرائیل برای ترور محسن فخری‌زاده» اعدام کرد. پیش از آن نیز محمدامین مهدوی شایسته، مجید مسیبی و پدرام مدنی بدون دسترسی به دادرسی عادلانه با همین اتهام اعدام شدند.

در ایران کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام با هدف توقف اعدام به عنوان قتل دولتی از بهمن ۱۴۰۲ شروع شده است. زندانیان در بیش از ۷۰ زندان در سراسر ایران هر سه‌شنبه در اعتراض به اعدام اعتصاب غذا می‌کنند.