حلقه بلینگ

از این هفته نمایش عمومی فیلم «حلقه بلینگ» آخرین ساخته سوفیا کاپولا، فیلمساز آمریکایی در سینماهای بسیاری از کشورهای جهان آغاز شده است. در اکران این هفته می‌پردازیم به معرفی این فیلم.

«حلقه بلینگ» نخستین‌بار در بخش نوعی نگاه شصت و ششمین جشنواره فیلم کن در سال ۲۰۱۳ به نمایش درآمد و سپس در جشنواره‌های دیگری چون سیدنی، نیویورک، لس‌آنجلس و ادینبورو نیز به روی پرده رفت. این فیلم از ۱۲ ژوئیه به شکل محدود در سینماهای آمریکا به روی پرده رفته و همزمان در برخی از کشورهای اروپایی چون بلژیک و فرانسه نیز نمایش آن آغاز شده. اما اکران جهانی فیلم از بیست‌ویکم ماه ژوئیه به شکل گسترده در سینماهای آمریکا و کشورهای اروپایی چون انگلستان و ایرلند آغاز شده.

«حلقه بلینگ» یک کمدی سیاه و جنایی است که بر اساس ماجرایی واقعی ساخته شده. چند نوجوان گروهی تشکیل داده‌اند و نام «حلقه بلینگ» را روی گروهشان گذاشته‌اند. کار این گروه این است که با دنبال کردن افراد مشهور بر روی اینترنت و پی بردن به غیاب آنها، به خانه‌هایشان دستبرد می‌زنند. در این مجموعه از سرقت‌ها، خانه‌های چهره‌های مشهوری چون پاریس هیلتون، مگان فوکس و اورلاندو بلوم مورد دستبرد قرار می‌گیرد.

«حلقه بلینگ» توسط سوفیا کاپولا، نویسنده، کارگردان و تهیه‌کننده آمریکایی نوشته و کارگردانی شده است. سوفیا دختر فرانسیس فورد کاپولا، فیلمساز مشهور سینمای آمریکا است و برای همین کار در سینما را بسیار زود آغاز کرد. هرچند نام او در تیتراژ فیلم نیامده است اما او در یک‌سالگی در قسمت اول فیلم «پدرخوانده» در نقش کودک نوزاد دختر خانواده کورلئونه در صحنه معروف غسل تعمید پایان فیلم ظاهر شد و بعدها در دو قسمت بعدی فیلم نیز حضور داشت و در قسمت سوم یکی از نقش‌های اصلی، یعنی نقش دختر مایکل کورلئونه را بازی کرد. او اگرچه در چندین فیلم دیگر نیز به عنوان بازیگر ظاهر شده است، اما بیشتر تمرکز خود را بر روی نوشتن و کارگردانی معطوف کرده و سعی کرده راه پدرش را ادامه دهد. «حلقه بلینگ» پنجمین فیلم بلند اوست.

سوفیا در سال ۲۰۰۴ میلادی برای فیلم «گمشده در ترجمه» نامزد سه جایزه اسکار بهترین فیلمنامه، بهترین کارگردانی و بهترین فیلم شد و در ‌‌نهایت جوایز گلدن گلوب و اسکار بهترین فیلمنامه را از آن خود کرد. او همچنین در سال ۲۰۰۶ با فیلم «ماری آنتوانت» نامزد جایزه نخل طلای جشنواره فیلم کن بود و در سال ۲۰۱۰ با فیلم «یک‌ جایی» موفق به بردن جایزه شیر طلایی جشنواره فیلم ونیز شد.

همانطور که اشاره شد «حلقه بلینگ» بر اساس ماجرایی واقعی ساخته شده است. گروه بلینگ در سال‌های ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹ میلادی با دستبرد به خانه‌های برخی از چهره‌های مشهور دنیای سرگرمی و هالیوود توانستند حدود سه میلیون دلار پول و اجناس قیمتی به سرقت ببرند.

کاپولا در سال ۲۰۱۰ و در طی یک سفر هوایی با خواندن مطلبی از نانسی جو سیلز در «ونیتی فیر» برای نخستین‌بار به این موضوع برخورد. او که به موضوع علاقمند شده بود و پتانسیل تبدیل به یک فیلم را در آن می‌دید بلافاصله پیگیر حقوق کپی‌رایت آن شد و با به دست آوردن آن، آغاز به تحقیق، گفت‌وگو با خبرنگاران و نوشتن فیلمنامه کرد.

او درباره دلیلش برای انتخاب این موضوع و رفتن به سوی ساخت این فیلم می‌گوید: «وقتی مقاله را خواندم به‌نظرم داستان جالبی آمد و تحت تأثیرش قرار گرفتم و تقریباً مثل یک فیلم بود. اگرچه این یک موضوع جهانی است اما به نظرم آمد خیلی خوب فرهنگ آمریکای امروز را بازتاب می‌دهد. این ماجراها تا ۱۰ سال پیش امکان نداشت اتفاق بیافتد. امروز با زمانی که من نوجوان بودم خیلی متفاوت است. برای مثال بچه‌های امروز اطلاعات بسیار زیادی دارند. احساس کردم جذب داستان شده‌ام و با آن ارتباط برقرار کرده‌ام.»

اگرچه داستان بر اساس ماجرایی واقعی نوشته شده، اما کاپولا برخی از شخصیت‌های اصلی را تغییر داده و سعی کرده آنها را برای تماشاگران جذاب‌تر کند. او در تحقیقاتش علاوه بر خواندن مقالات خبری و متن اعتراف‌های متهمان پرونده، با چند تن از آنها نیز گفت‌وگو کرد و از اطلاعات به‌ظاهر بی‌اهمیتی که آنها در اختیارش می‌گذاشتند، در نوشتن فیلمنامه بهره برده است. از سوی دیگر برخی از چهره‌های مشهوری که در این ماجرای واقعی مورد سرقت قرار گرفته بودند نیز برای ساخت این فیلم با کاپولا همکاری کردند، برای مثال پاریس هیلتون، یکی از قربانیان این مجموعه سرقت‌ها علاوه بر بازی در چند نما در نقش خودش در فیلم، به گروه اجازه داد که از خانه او و با استفاده از مکان‌ها و اشیاء واقعی برای فیلمبرداری استفاده کنند.

کاپولا فیلم را در استودیو فیلمسازی خانوادگی‌شان «امریکن زئوتروپ» تهیه کرد و برادرش رومان کاپولا در مقام تهیه‌کننده در ابن فیلم با او همکاری کرد.

اما جدا از مرحله تحقیق و نوشتن فیلمنامه، انتخاب بازیگران هم دشوار بود و تولید فیلم را یک سالی به تأخیر انداخت. برای انتخاب نقش‌های اصلی فیلم، کاپولا بازیگران نوجوان ناشناخته بسیاری را امتحان کرد و در نهایت برای گروه اصلی بازیگرانش ترکیبی از بازیگران شناخته‌شده چون اما واتسون در کنار بازیگرانی تازه‌کار و گمنام را برگزید.

او درباره چگونگی کار با گروه بازیگران فیلم و نحوه آماده‌سازی آنها می‌گوید: «ما از یک هفته قبل از فیلمبرداری تمرین‌ها را شروع کردیم و گروه بازیگران با یکدیگر جمع شدند. آنها را به اطراف لس‌آنجلس و مکان‌هایی که ماجرای واقعی در آنجا اتفاق افتاده بود بردیم. من از آنها خواستم برخی از فیلم‌ها با موضوعات مشابه را تماشا کنند؛ فیلم‌هایی درباره سرقت‌های گران‌قیمت و لوکس - فیلم‌هایی مثل «یازده یار اوشن» و «حادثه توماس کراون». می‌خواستم علاوه بر اینکه این‌کار برایشان لذت‌بخش باشد، در ذهنشان آن را همچون یک تریلر ببیند. همچنین ما یک سرقت مصنوعی ترتیب دادیم که آنها باید وارد خانه می‌شدند و چیزهایی را که می‌خواستند بیابند. به این وسیله می‌توانستیم اشتباهاتمان را بهتر پیدا کنیم. گروه خیلی خوب با هم کار می‌کردند و می‌فهمیدند که در این موقعیت چگونه باید بازی کنند.»

منتقدان با آنکه نظرهای متفاوتی درباره فیلم داشته‌اند، اما در مجموع آن را پسندیده و نقدهای به نسبت مثبتی بر آن نوشته‌اند. ایان فریر، منتقد «امپایر» با دادن چهار ستاره به فیلم آن را فیلمی مناسب با امروز با بازی‌ها و کارگردانی خوب توصیف می‌کند که شاید در چند سال آینده با توجه به موضوع‌اش جذابیت خود را از دست بدهد. کیت استیبلز، منتقد «توتال فیلم» نیز سه ستاره به فیلم داده و آن را فیلمی دیدنی با بازی‌هایی خوب به‌ویژه از اما واتسون توصیف می‌کند. اما جیمز براردینلی، منتقد «ریل ویوز» تنها دوونیم ستاره از چهار ستاره خود را نثار فیلم کرده و اگرچه بازی بازیگران را خوب می‌داند، اما اعتقاد دارد فیلم دچار تکرار بیش از حد و عدم تمرکز بر موضوع است و در نتیجه نمی‌تواند در برخورد با تماشاگران موفق بوده و آنها را تا انتها همراه خود سازد.

«حلقه بلینگ» با زمان ۹۰ دقیقه محصول سال ۲۰۱۳ کشورهای آمریکا، انگلستان، فرانسه، آلمان و ژاپن است.