اعتراض زندانیان قزلحصار به تبعید غیرقانونی سعید ماسوری

به گزارش منابع حقوق بشری، زندانیان سیاسی بند چهار زندان قزلحصار در اعتراض به اقدام غیرقانونی برای تبعید سعید ماسوری، زندانی سیاسی محکوم به حبس ابد، به زندان زاهدان، واکنش نشان دادند. شنبه ۲۸ تیر ۱۴۰۴، مأموران زندان نامه‌ای به نماینده زندانیان سیاسی ارائه کردند که مدعی است بر اساس دادنامه‌ای، ماسوری باید به زاهدان منتقل شود. با این حال، هیچ سند رسمی قضایی، از جمله دادنامه یا سوابق قضایی، حکمی مبنی بر تبعید این زندانی را تأیید نمی‌کند.

سعید ماسوری، متولد ۱۳۴۴ در خرم‌آباد، از قدیمی‌ترین زندانیان سیاسی ایران در ۱۹ دی ۱۳۷۹ در دزفول دستگیر شد. وی پس از ۱۴ ماه حبس در سلول انفرادی اداره اطلاعات اهواز، به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد.در سال ۱۳۸۱ دادگاه انقلاب او را به اتهام محاربه از طریق همکاری با سازمان مجاهدین خلق به اعدام و سپس حبس ابد محکوم کرد.

این زندانی سیاسی که پیش‌تر در نروژ پزشکی خوانده بود، در زندان‌های مختلف از جمله گوهردشت، اوین و قزلحصار محبوس بوده و هیچ‌گاه مرخصی دریافت نکرده است. او بارها در اعتراض به اقدامات غیرقانونی مقامات زندان، از جمله محرومیت از درمان پزشکی با وجود آسیب‌های جسمانی، دست به اعتصاب غذا زده است. ماسوری در سال ۱۴۰۲ از زندان گوهردشت به اوین و سپس به قزلحصار تبعید شد. وضعیت او و فشارهای امنیتی اخیر در قزلحصار، نگرانی‌هایی درباره نقض حقوق زندانیان سیاسی ایجاد کرده است.

تبعید سعید ماسوری که فاقد پشتوانه قانونی است، به‌عنوان مصداقی از سوء‌استفاده نهادهای امنیتی از ابزار قضایی تلقی می‌شود. به گفته منابع آگاه، هدف این اقدام تضعیف همبستگی و انسجام زندانیان سیاسی قزلحصار است که با کارزارهایی مانند «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در افشای فشارهای غیرانسانی و جنایات در این زندان نقش مؤثری داشته‌اند. زندانیان سیاسی با ادامه مقاومت در برابر این اقدامات، بر دفاع از حقوق خود و اعتراض به شرایط غیرقانونی تأکید دارند. این رویداد نگرانی‌های جدی درباره نقض حقوق زندانیان و افزایش فشارهای امنیتی در قزلحصار ایجاد کرده است.

فشارهای امنیتی در بند زندانیان سیاسی زندان قزلحصار

 بند زندانیان سیاسی زندان قزلحصار در تابستان ۱۴۰۴ با شرایط وخیم و تشدید فشارهای امنیتی مواجه است. گزارش‌ها حاکی از انتقال اجباری، تبعید یا ناپدیدسازی زندانیان سیاسی است که نگرانی‌های جدی درباره سرنوشت و سلامت آنها ایجاد کرده است.  

زندان قزلحصار به دلیل تراکم بیش از حد، شرایط بهداشتی نامناسب و کمبود خدمات پزشکی، به ویژه در واحدهای ۱ و ۱۹، به شدت مورد انتقاد قرار دارد. این واحدها به دلیل رفتارهای غیرقانونی و فشار بر زندانیان معترض شهرت منفی دارند. مرگ یک زندانی افغان به نام نبی بیاتی پس از اعتصاب غذا در اعتراض به شرایط غیرانسانی، نمونه‌ای از بحران انسانی در این زندان است.

طی ماه‌های اخیر، صدور و اجرای احکام سنگین مانند اعدام یا حبس‌های طولانی‌مدت علیه زندانیان سیاسی و عقیدتی شدت گرفته و اغلب بدون اطلاع‌رسانی شفاف به خانواده‌ها و در شرایط امنیتی انجام شده است. زندانیان سیاسی برای اعتراض به این وضعیت، فشارهای روانی، رفتارهای تحقیرآمیز و احکام غیرقانونی، بارها دست به اعتصاب غذا زده‌اند. علاوه بر این، انتقال برخی زندانیان از قزلحصار به زندان‌هایی مانند فشافویه یا تهران بزرگ، شرایط آنها را وخیم‌تر کرده و نظارت نهادهای حقوق بشری را دشوار ساخته است.

فعالان حقوق بشر وضعیت بند سیاسی قزلحصار را «نگران‌کننده» توصیف کرده و از آزار جسمی و روانی، بلاتکلیفی حقوقی، تبعیض و محرومیت از درمان مناسب به عنوان مشکلات اصلی یاد می‌کنند. عدم شفافیت درباره محل بازداشت یا سلامت زندانیان، خانواده‌ها را در نگرانی عمیق فرو برده است. در مجموع، بند سیاسی قزلحصار در تابستان ۱۴۰۴ با سرکوب فزاینده، شرایط غیرانسانی و نقض گسترده حقوق زندانیان مواجه است که موجی بی‌سابقه از نگرانی درباره جان و وضعیت حقوقی این افراد ایجاد کرده است.