گزارش تکان‌دهنده از گم شدن جنین‌ها و تعطیلی بخش درمان ناباروری بیمارستانی در تهران
روزنامه شرق در گزارشی نوشته است که تعطیلی ناگهانی و بدون اطلاع قبلی بخش درمان ناباروری بیمارستان آبان تهران، ده‌ها خانواده را که سال‌ها برای لقاح مصنوعی و درمان ناباروری هزینه و زمان صرف کرده بودند، در بلاتکلیفی و وضعیت بحرانی قرار داده است.
بخش حقوق
ناباروری ـ تصویر از شاتراستاک
روزنامه «شرق» سه‌شنبه ۷ مرداد در گزارشی به‌قلم نیلوفر حامدی نوشته است که با گذشت چهار ماه از تعطیلی بخش درمان ناباروری (IVF) بیمارستان آبان تهران، بسیاری از خانواده‌ها هنوز نتوانسته‌اند تخمک و اسپرم فریز شده خود را پیدا کنند و نگرانی از آسیب دیدن یا از بین رفتن این ذخایر بیولوژیکی در حال افزایش است.
سردرگمی و بی‌خبری خانواده‌ها
یک زن ۴۲ ساله از کرمانشاه که سه سال پیگیر درمان خود در بیمارستان آبان بوده و اکنون سه هفته است که هر روز به این بیمارستان مراجعه می‌کند، به «شرق» گفته است:
بیشتر از ۱۰۰ میلیون خرج کردم و کلی دارو خوردم و آمپول تزریق کردم که بالاخره بشنوم یک بچه به من می‌گوید «مامان». حالا که نوبت انتقالم رسیده، جنین گم شده است.
این روزنامه افزوده است که ده‌ها خانواده دیگر نیز با مشکل مشابهی روبه‌رو هستند.
بنا به این گزارش، آن‌چه این وضعیت را بحرانی‌تر کرده، عدم اطلاع‌رسانی در مورد تعطیلی بخش درمان ناباروری بیمارستان آبان به خانواده‌هایی است که تخمک و اسپرم فریز کرده بودند و سالانه برای تمدید نگهداری آنها هزینه می‌پرداختند.
بسیاری از این افراد به‌شکل اتفاقی و هنگام مراجعه برای تمدید یا انتقال جنین، از تعطیلی بخش مطلع شده‌اند.
این بی‌خبری در حالی است که بیمارستان آبان، تحت مدیریت مسعود سعادت‌حسینی، با وزارت بهداشت نیز مکاتبه‌هایی در مورد این موضوع داشته است.
نامه‌هایی که «شرق» به آنها دست یافته، نشان می‌دهند که ریاست بیمارستان از ۱۳ اردیبهشت امسال و سپس در ۱۹ تیرماه، بر لزوم معرفی جنین‌شناس برای پاسخ‌گویی به مراجعه‌کنندگان و تعیین وضعیت ذخایر بیولوژیکی تأکید کرده بود. با این حال، هیچ اقدامی برای اطلاع‌رسانی مستقیم به خانواده‌ها صورت نگرفت.
پای نیروی انتظامی به میان آمد
روز گذشته، دوشنبه ۶ مرداد تجمع خانواده‌های سردرگم در بیمارستان آبان منجر به ورود نیروهای انتظامی به محل و تحویل شکواییه‌های مراجعه‌کنندگان به آنها شد اما هنوز هیچ پاسخی دریافت نشده است.
«میم»، یکی از مادرانی که از سال ۹۸ تخمک‌های خود را در این بیمارستان فریز کرده بود و برای تمدید مراجعه کرده، با شوک از این ماجرا باخبر شده است.
او که تاکنون حدود ۸۰ میلیون تومان هزینه کرده، با ناامیدی می‌گوید:
شش سال است من و همسرم وارد این فرایند سخت شده‌ایم. سالی دو میلیون به بیمارستان برای نگهداری از این ذخایر پول داده‌ام. ۲۵ میلیون تومان هزینه تخمک‌کشی شده است. حالا می‌بینیم که نه‌تنها قدمی جلو نرفته‌ام بلکه انگار عقب‌گردی وحشتناک داشته‌ام، شاید باید برای همیشه با مادر‌شدن خداحافظی کنم.
خانواده‌ها، علاوه بر ثبت شکایت در نیروی انتظامی و پیگیری حقوقی از طریق دادگاه و دادسرا، قصد دارند به سامانه ۱۹۰ وزارت بهداشت نیز شکایت کنند. آنها خواهان تحویل هرچه سریع‌تر ذخایر بیولوژیکی خود برای ادامه روند درمان هستند.
نگرانی از آسیب و از بین رفتن جنین‌ها
یکی از مسئولان سابق بیمارستان آبان که نخواست نامش فاش شود، به «شرق» گفته است که این بخش پیش‌تر نیز دو اخطار در مورد تخلف در بخش درمان ناباروری دریافت کرده بود. او به این نکته اشاره کرد که مسئولان فعلی بخش درمان ناباروری می‌توانستند زودتر به فکر ساماندهی این وضعیت باشند و نسبت به انتقال جنین‌ها به مرکزی دیگر اقدام کنند.
بزرگترین نگرانی خانواده‌ها و کارشناس‌ها، احتمال آسیب دیدن یا از بین رفتن این ذخایر بیولوژیکی است.
جنین‌ها باید در دمای منفی ۶۰ درجه سانتی‌گراد و در شرایط بسیار ویژه‌ای نگهداری شوند. انتقال نادرست، تأخیر در جابه‌جایی، یا ورود افراد مختلف به اتاق نگهداری می‌تواند منجر به فاسد شدن، آسیب دیدن یا حتی مرگ جنین‌ها شود.
همچنین، با وجود این بی‌نظمی‌ها، خطر جابه‌جایی جنین‌ها نیز بسیار محتمل است. یکی از مراجعه‌کنندگان تهرانی که دو هفته است هر روز برای پیدا کردن جنینش به بیمارستان مراجعه می‌کند، می‌گوید مجبور است تانک پرتابل ازت (مایع مخصوص نگهداری جنین) را که چهار میلیون تومان قیمت دارد و تنها دو ساعت قابل استفاده است، بین بیمارستان آبان و بیمارستان مقصد حمل کند، در حالی که ساعت‌ها در بیمارستان آبان معطل می‌شود.
با گذشت چهار ماه از این بحران، خانواده‌های درگیر خواستار پیگیری جدی این موضوع توسط وزارت بهداشت هستند. مطالبات اصلی آنها شامل یافتن جنین‌های گمشده، برخورد قاطع با مسئولان و مدیران خاطی و پرداخت غرامت و خسارت در صورت گم شدن یا آسیب دیدن جنین‌هاست.
نرخ ناباروری و باروری در ایران
بر اساس آمار رسمی، حدود ۲۰ درصد زوج‌های ایرانی (از هر پنج زوج یک زوج) نیاز به درمان ناباروری دارند.
طبق آمار بیمه سلامت ۹۳ هزار و ۸۶۲ نفر در سامانه‌های این بیمه برای دریافت خدمات درمانی ناباروری نشاندار شده‌اند. این آمار در استان تهران ۱۰ هزار و ۸۴۷ نفر است که شامل پنج هزار و ۳۳۵ پرونده بستری و ۳۶ هزار و ۵۵۵ نسخه سرپایی می‌شود.
پوشش بیمه خدمات درمان ناباروری در مراکز دولتی تا ۹۰ درصد تعرفه، مراکز عمومی غیردولتی ۹۰ درصد و در مراکز خصوصی و خیریه ۷۰ درصد تعرفه، توسط بیمه سلامت پرداخت می‌شود.
در همین حال نرخ باروری در ایران همچنان رو به کاهش است و بر اساس آمارهای ثبت احوال کشور، شمار زایش‌ها در سال ۱۴۰۳ به کمترین میزان خود از سال ۱۳۵۰ یعنی حدود ۹۸۰هزار نفر رسید.
این در حالی است که از سال ۱۳۷۰ تاکنون سیاست‌های جمعیتی در ایران با نگاه به رشد جمعیت بوده و علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی نیز دست‌کم در یک دهه گذشته بارها بر افزایش جمعیت تأکید کرده است.
طبق قانون «برنامه هفتم پیشرفت جمهوری اسلامی ایران»، نرخ باروری در طی پنج سال باید حداقل به عدد ۲,۵ برسد.
تبلیغات برای فرزندآوری بدون فراهم کردن زیرساخت‌های لازم، سیاستِ مشکوک جمهوری اسلامی‌ست که برای بسیاری از زوج‌ها چندان باور‌پذیر و منطقی به‌نظر نمی‌رسد.
نظرها
نظری وجود ندارد.