افزایش نگرانی‌ها در باره اعدام پنج زندانی متهم به «هواداری سازمان مجاهدین خلق»: آنها را به زندان قزل‌حصار منتقل کردند

سازمان عفو بین‌الملل ۱۷ مرداد ۱۴۰۴ در شبکه اجتماعی ایکس خطاب به مقام‌های ایران نوشت: «باید هرگونه برنامه‌ای برای اعدام پنج زندانی» را که جمهوری اسلامی ایران آنها را به هواداری و عضویت در سازمان مجاهدین خلق متهم کرده است، «فوری متوقف کنند».

اکبر (شاهرخ) دانشور کار، محمد تقوی سنگدهی، پویا قبادی، وحید بنی‌عامریان و بابک علیپور پنج زندانی سیاسی هستند که به گفته سازمان عفو بین‌الملل ۷ اوت/ ۱۶ مرداد «مقام‌ها آنها را با خشونت از زندان تهران بزرگ خارج کردند».

این سازمان به نقل از منابع خود گفت مقام‌ها به زندانیان گفته‌اند این پنج زندانی را به زندان قزلحصار منتقل کرده‌اند.

انتقال پنج زندانی سیاسی که شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران آنها را به عضویت در سازمان مجاهدین خلق متهم کرده است، موجب افزایش نگرانی نسبت به اجرای حکم اعدام آنها باشد. به ویژه آنکه ایران پس از اعلام آتش‌بس با اسرائیل به دنبال جنگ ۱۲ روزه اجرای حکم اعدام زندانیان را افزایش داده است. مهدی حسنی و بهروز احسانی دو زندانی متهم به ارتباط با سازمان مجاهدین خلق از جمله زندانیان اعدام شده در هفته‌های اخیر بودند.

سازمان عفو بین‌الملل در این باره هشدار داد:

به گفته این سازمان قوه قضاییه جمهوری اسلامی ایران اکتبر ۲۰۲۴/ مهر ۱۴۰۳ این پنج زندانی را «پس از محاکمه‌ای به شدت ناعادلانه که با ادعاهای شکنجه و محرومیت از دسترسی به وکیل در بازداشت پیش از محاکمه خدشه‌دار شده بود» به اعدام محکوم کرد.

عفو بین‌الملل در پایان تاکید کرد برای توقف اعدام این زندانیان «اکنون اقدام جهانی لازم است» و از مقام‌های ایرانی خواست «هرگونه برنامه‌ای برای اعدام آنها را متوقف کنند».

این سازمان پیشتر در ژانویه ۲۰۲۵ در نامه‌ای به رئیس قوه قضائیه و سفارت جمهوری اسلامی ایران در اتحادیه اروپا به صدور حکم اعدام، بازداشت و شکنجه اکبر (شاهرخ) دانشور کار، محمد تقوی سنگدهی، پویا قبادی، وحید بنی‌عامریان، بابک علیپور و ابوالحسن منتظر اعتراض کرده بود.

ابوالحسن منتظر از دیگر متهمان این پرونده است که در فاصله دسامبر۲۰۲۳/ آذرـ دی ۱۴۰۲ تا فوریه ۲۰۲۴/ دی ـ بهمن ۱۴۰۲ بازداشت شدند. او نیز به اعدام محکوم شده است.

منابع مطلع به عفو بین‌الملل گفته‌اند که ماموران امنیتی این شش زندانی را در هنگام بازداشت و یا در طول دوره بازداشت و بازجویی‌ها بارها شکنجه کردند. تهدید به کشتن با اسلحه، شلاق، کتک زدن، توهین کلامی، ممانعت از دسترسی به حمام و توالت و حبس انفرادی طولانی مدت از جمله آزار و شکنجه‌های ماموران امنیتی با شش زندانی متهم به ارتباط با سازمان مجاهدین خلق است که برای مدت طولانی در بند ۲۰۹ زندان اوین حبس بودند.

به گفته این سازمان این زندانیان تحت شکنجه و آزار در هنگام بازداشت به اعتراف علیه خود مجبور شدند و از ملاقات با وکیل محروم بودند. علاوه بر این هنگام بازداشت با خشونت ضرب و شتم شدند به گونه‌ای که بنی‌عامری و منتظر به دلیل خشونت ماموران آسیب دیدند اما در هنگام بازداشت تحت درمان قرار نگرفتند.

شعبه ۲۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست ایمان افشاری در آذر ۱۴۰۳ حکم اعدام شش متهم این پرونده را به همراه بیش از ۵۴ سال حبس برای آنها و دو متهم دیگر به نام‌های علی و مجتبی تقوی سنگدهی ـ برادران محمد تقوی سنگدهی ـ محکوم کرد.

شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب در رای نهایی برای شش متهم این پرونده علاوه بر اعدام به اتهام «بغی از طریق عضویت در گروه‌های مخالف نظام»، یک سال تا ۱۵ سال حبس و تبعید هم مجازات در نظر گرفت. بر اساس این رای؛

دادگاه انقلاب تهران همچنین برای مجتبی تقوی سنگ‌دهی به دو «اتهام اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت کشور» و «عضویت در گروه‌های مخالف نظام»شش سال و هفت ماه حبس مجازات تعیین کرد. علی تقوی هم بابت اتهام «عضویت در گروه‌های مخالف نظام» به سه سال حبس محکوم شد.

ابوالحسن منتظر و اکبر دانشور کار از زندانیان سیاسی در دهه ۶۰ خورشیدی هستند. منتظر سابقه حبس در دوره حکومت پادشاهی پهلوی، در سال ۱۳۵۶ به مدت شش ماه در زندان وکیل‌آباد مشهد، را دارد و پس از انقلاب ۱۳۵۷ خرداد ۱۳۶۰ در مشهد بازداشت و پس از چهار سال و سه ماه حبس، سال ۱۳۶۴ از زندان آزاد شد. نیروهای امنیتی مرتبه دوم خرداد ۱۳۹۷ منتظر را بازداشت کردند و دستگاه قضایی او را به پنج سال حبس محکوم کرد. او پس از تبعید به زندان گوهردشت، در ۱۰ فروردین ۱۴۰۱ از زندان آزاد شد. منتظر برای سومین مرتبه دی ۱۴۰۲ به دست ماموران امنیتی بازداشت شد.

جمهوری اسلامی ایران پس از کشتار جمعی زندانیان سیاسی وابسته به سازمان‌های چپ و مجاهدین خلق ایران در تابستان ۱۳۶۷ همچنان به آزار و مجازات اعضای پیشین این سازمان‌ها و همچنین نسل‌های بعدی خانواده‌هایشان ادامه می‌دهد. زندانیان متهم به هواداری یا عضویت در سازمان مجاهدین خلق اغلب با حبس بلندمدت و اعدام مجازات می‌شوند. در دهه ۸۰ خورشیدی پس از اینکه برخی از اصلاح‌طلبان هم که پیشتر در ساختار حکومت بودند، به دلیل اعتراض به نتیجه انتخابات به حبس محکوم شدند، زندانیان با اتهام ارتباط با سازمان مجاهدین خلق علاوه بر خشونت زندان‌بان‌ها و بازجویان، با خشونت زندانیان متعلق به جریان اصلاح‌طلبی روبرو شدند.

شمار دقیقی از زندانیان متهم به هواداری یا ارتباط با سازمان مجاهدین خلق در دست نیست. در بسیاری از مواقع خانواده این زندانیان به دلیل نگرانی بابت حکم اعدام یا حبس بلند مدت هرگونه پیوند با این سازمان را پنهان می‌کنند. فروردین ۱۴۰۲ سازمان مجاهدین خلق اعلام کرد فهرست ۳۲۶۵ تن از اعضا و هوادارنش که از شروع قیام ژینا تا پایان سال ۱۴۰۱ بازداشت یا ناپدید شده‌اند را به سازمان‌های بین‌المللی ارسال کرده است.

«شورای ملی مقاومت» یک سال قبل‌تر، سال ۱۴۰۱ گفته بود دو هزار و ۲۲۵ تن به دلیل اتهام‌های مرتبط با سازمان مجاهدین خلق در زندان‌های ایران حبس شده‌اند. برخی از زندانیان بیش از دو دهه است که در زندان نگهداری می‌شوند و از حق مرخصی محروم‌ند.