«گذرگاه ترامپ» بیخ گوش ایران: حلقه محاصره تنگتر شد
تنگه زنگهزور که آمریکا یک قرن بر آن سلطه امنیتی خواهد داشت مسیر تازهای برای فشار بیشتر بر ایران، روسیه و چین است.

الهام علیاف و نیکول پاشینیان ایستاده دست یکدیگر را فشار میدهند. ترامپ نشسته در حال لبخند زدن است. ۸ اوت ۲۰۲۵، AFP US President Donald Trump (C), Azerbaijani President Ilham Aliyev (L) and Armenian Prime Minister Nikol Pashinyan shake hands after signing an agreement in the State Dining Room of the White House in Washington, DC, on August 8, 2025. US President Donald Trump said Friday that Armenia and Azerbaijan were committed to a permanent peace as he hosted a White House summit with the leaders of the two South Caucasus nations, which have fought for decades. (Photo by ANDREW CABALLERO-REYNOLDS / AFP)
رئیسجمهوری آذربایجان و نخستوزیر ارمنستان به میزبانی دونالد ترامپ، رئیسجمهوری آمریکا توافقی را امضاء کردند که برای ایران و روسیه خوشایند نیست.
دونالد ترامپ همانطور که پیشتر گفته بود جمعه ۱۷ مرداد/ ۸ اوت میزبان الهام علیاف، رئیسجمهوری آذربایجان و نیکول پاشینیان، نخستوزیر ارمنستان بود تا گذرگاه بینالمللی زنگهزور که آذربایجان را از مسیر ارمنستان به نخجوان وصل میکند، «گذرگاه دونالد ترامپ برای صلح و شکوفایی» بنامد.
رهبران آذربایجان و ارمنستان که پیشتر بر سر قرهباغ با یکدیگر جنگیده بودند، از توافق استقبال کردند و چون بنیامین نتانیاهو خواستار اهدای نشان صلح نوبل به ترامپ شدند.
نخستوزیر ارمنستان این توافق را «گشودن فصلی از صلح» و «بنا نهادن پایههای داستانی بهتر از گذشته» توصیف کرد.
رئیسجمهوری آذربایجان هم گفت آنها با امضاء این توافق «فصل بزرگ و تازهای از تاریخ» را نوشته و «صلح در قفقاز جنوبی» را برقرار کردهاند.
دونالد ترامپ نیز امضاء این توافق را «برقراری صلح» و «کاری که خیلیها تلاش کردند اما نتوانستند انجام دهند» توصیف کرد.
زیر گوش ایران و روسیه
ایران با این مسیر مخالف بود اما نتوانست با همسایگان شمالی خود به توافق برسد. ایالات متحده آمریکا به گفته ترامپ برای یک دوره ۹۹ ساله امنیت این مسیر را عهدهدار خواهد بود.
مسیر زنگزور که در این توافق به نام رئیسجمهوری آمریکا تغییر یافت، برای آذربایجان، ارمنستان و حتی ترکیه دستاوردی مهم است اما ارتباط ایران با کشورهای حوزه قفقاز و روسیه را سختتر خواهد کرد، به ویژه اینکه ایالات متحده آمریکا مهمترین بازیگر این مسیر خواهد بود.
ایران در سالهای اخیر و به ویژه پس از حمله اسرائیل در ۲۳ خرداد ۱۴۰۴ جمهوری آذربایجان را به همکاری با «دشمن» متهم کرده است. با این حال مسعود پزشکیان، رئیسجمهوری ایران پس از اعلام آتشبس به باکو سفر کرد.
واکنش رسمی ایران به توافق آذربایجان و ارمنستان
وزارت خارجه جمهوری اسلامی ایران چند ساعت پس از توافق ارمنستان و آذربایجان در حضور دونالد ترامپ، رئیسجمهوری آمریکا در بیانیهای همزمان با اعلام اینکه از «نهایی شدن متن توافق صلح استقبال میکند»، گفت که «از پیامدهای منفی هرگونه مداخله خارجی به هر شیوه و شکلی، به ویژه در مجاورت مرزهای مشترک، که مخل امنیت و ثبات پایدار منطقه باشد»، نگران است.
وزارت امور خارجه ایران همچنین گفت که تحولات منطقه قفقاز را «به دقت زیر نظر دارد» و با دولتهای ارمنستان و آذربایجان «در خصوص این تحولات در ارتباط است». این بیانیه در پایان «رعایت حاکمیت ملی و تمامیت ارضی کشورهای منطقه و بدون مداخلات خارجی» را شرط آنچه که «در خدمت ثبات و امنیت و توسعه اقتصادی ملتها» بودن «ایجاد مسیرهای ارتباطی و رفع انسداد شبکههای مواصلاتی» عنوان کرد و گفت که «بر اتخاذ تمامی تدابیر سیاسی، حقوقی و اقتصادی برای تامین حقوق و منافع ملی خود» تاکید دارد.
برای روسیه هم آنچه که جمعه ۸ اوت رهبران ارمنستان و آذربایجان همراه با ترامپ امضاء کردند، رویداد خوبی نیست. روسیه فوریه ۲۰۲۲/ اسفند ۱۴۰۰ با هدف آنچه که مقابله با گسترش ناتو به نزدیکی مرزهایش خواند، به اوکراین حمله نظامی کرد. به دنبال این حمله اروپا و ایالات متحده آمریکا تحریمهای اقتصادی و سیاسی متعددی را بر روسیه تصویب و اجرا کردند.
ناگوارتر از این تحریمها برای روسیه در شرایط فعلی نفوذ گستردهتر آمریکا به حوزه قفقاز و کشورهای جدا شده از اتحاد جماهیر شوروی پس از فروپاشی است. اگرچه در سالهای گذشته هم روسیه به تدریج نفوذ و اثرگذاری در جمهوریهای استقلال یافته از شوروی را از دست داده بود.
روسیه در آخرین جنگ میان آذربایجان و ارمنستان به همراه ترکیه نقش میانجی را بازی کرد اما در توافق جدید غایب بزرگ بود. ولادیمیر پوتین قرار است جمعه ۱۶ اوت با ترامپ دیدار و در باره پایان جنگ در اوکراین مذاکره کند. او ۸ اوت با فرستاده ویژه آمریکا دیدار و نشان دولتی روسیه (لنین) را به او اهدا کرد.
تکههای یک کیک بزرگ
رقابت میان چین و آمریکا بر سر تسلط بر مسیرهای بینالمللی و گسترش نفوذ اقتصادی و سیاسی سالهاست جریان دارد. در برنامه جمهوریخواهان آمریکا برای رئیسجمهوری بعدی با عنوان پروژه ۲۰۲۵ چین دشمن اصلی است که باید قدرت و نفوذ آن را کنترل کرد.
رشد اقتصادی مستمر و گسترده شدن پیمان و تفاهمنامههای همکاری چین با دولتهای مختلف، همراه با تلاش چین برای بنیان نهادن نظام مالی غیر دلاری دشمنی آمریکا با پرجمعیتترین کشور جهان را سختتر کرده است.
یک هدف دیگر ترامپ از سلطه بر گذرگاه زنگهزور برای یک قرن بستن راه نفوذ بیشتر چین در قفقاز و آسیای میانه است. در سالهای قبل چین با برخی از متحدان تاریخی آمریکا در خاورمیانه، از جمله عربستان سعودی پیمان همکاری امضاء کرد.
چین همچنین از متحدان روسیه در عرصه بینالمللی است. همانگونه که تحریمهای تصویب شده بر ایران را نپذیرفت، پس از حمله روسیه به اوکراین حاضر نشد روابط اقتصادی و سیاسی با مسکو را قطع کند.
نظرها
شمشیر لیزری
آذربایجان کشور قشنگی هست !