بحران جدید میان آمریکا و ونزوئلا

ایالات متحده در اقدامی کم‌سابقه سه ناو جنگی و بخشی از بزرگ‌ترین توان دریایی خود را به نزدیکی سواحل ونزوئلا اعزام کرده است. دولت ترامپ این اقدام را با هدف مقابله با کارتل‌های مواد مخدر توجیه می‌کند، هم‌زمان مادورو را رهبر «کارتل تروریستی-مواد مخدر» معرفی کرده و دولت او را غیرمشروع خوانده است.

این استقرار شامل ناوشکن‌های کلاس آرلی برک، مجهز به بیش از ۹۰ موشک و توانایی اجرای عملیات ضد هوایی، ضد زیردریایی و حتی حملات زمینی با موشک‌های تاماهاوک است. به همراه آنها گروه آماده‌رزمی آبی-خاکی «ایوو جیما» با بیش از ۴۵۰۰ ملوان، یگان ۲۲ تفنگداران دریایی با ۲۲۰۰ نیرو، چند هواپیمای شناسایی P-8 و یک زیردریایی نیز به منطقه اعزام شده‌اند. بسیاری از تحلیلگران نظامی تأکید دارند که چنین نیرویی برای مقابله با قایق‌های کوچک قاچاق مواد مخدر «بیش از حد» است و به‌نظر می‌رسد اهداف بزرگ‌تری در میان باشد.

در واکنش، نیکولاس مادورو، رئیس‌جمهور ونزوئلا، از بسیج ۴,۵ میلیون شبه‌نظامی خبر داد و اعلام کرد که کشورش «از دریا، آسمان و خاک خود دفاع خواهد کرد». او این تهدیدهای آمریکا را فرصتی برای تقویت ملی‌گرایی و گفتمان ضد دخالت خارجی خوانده است.

احتمال درگیری نظامی

کارشناسان هشدار می‌دهند که هرچند وضعیت «پتانسیل تشدید» دارد، اما جنگ مستقیم به سود هیچ‌یک از طرفین نیست. نیروهای آمریکایی در ونزوئلا با زمین‌های صعب‌العبور و مدافعان سرسخت حاکمیت ملی مواجه خواهند شد، و هرگونه درگیری «فاجعه‌ای مطلق برای غیرنظامیان» خواهد بود.
با این حال، محرمانه ماندن اهداف عملیاتی کاخ سفید، یادآور شرایط تحریک‌آمیزی است که پیش‌تر به جنگ ویتنام (حادثه خلیج تونکین) و تهاجم به پاناما انجامید.

مسائل حقوقی نیز چالش‌برانگیز است. ترامپ کارتال‌های مواد مخدر را «تروریستی» نامیده، اما کنگره آمریکا هیچ مجوزی برای استفاده از زور علیه آنها صادر نکرده است. قانون آمریکا اجازه تحریم و مسدودسازی دارایی‌ها را می‌دهد، اما نه عملیات نظامی تمام‌عیار. برخی ناظران می‌گویند اگر آمریکا عمداً به دنبال آغاز درگیری باشد، این اقدام «دفاع مشروع» محسوب نمی‌شود.

اهداف پنهان آمریکا

نیویورک تایمز نوشته است:

اگرچه ترامپ ادعا می‌کند هدف اصلی او جلوگیری از ورود مواد مخدر به آمریکاست، اما کارشناسان معتقدند موضوع نفت ونزوئلا در مرکز ماجراست. ونزوئلا بزرگ‌ترین ذخایر شناخته‌شده نفتی جهان را دارد و دولت آمریکا به‌دنبال دسترسی به آنهاست. تناقض نیز آشکار است: در حالی‌که ترامپ از فشار بر مادورو سخن می‌گوید، شرکت آمریکایی شورون همچنان مجوز استخراج نفت در ونزوئلا را دریافت کرده است.

همچنین برخی تحلیلگران بر این باورند که این نمایش قدرت می‌تواند بخشی از فشار برای وادار کردن مادورو به همکاری در بازگرداندن مهاجران ونزوئلایی باشد که طی سال‌های اخیر به آمریکا گریخته‌اند. در میان این موج مهاجرت، اعضای باندهای تبهکار مانند «ترن دِ آراگوا» نیز حضور داشته‌اند، و ترامپ حتی کوشیده از قوانین قدیمی دوران جنگ برای اخراج آنها استفاده کند.