تلاشها برای نجات جان شریفه محمدی تشدید میشود؛ بیش از هزار فعال مدنی خواستار لغو حکم اعدام او شدند
فعالان مدنی با انتشار بیانیهای گفتهاند فعالیتهای شریفه محمدی کاملاً مسالمتآمیز و روند قضائی او ناعادلانه بوده است. تاکنون نهادها و چهرههای بسیاری خواهان لغو حکم اعدام شریفه محمدی شدهاند.

شریفه محمدی، فعال کارگری ـ عکس از شبکههای اجتماعی
بیش از هزار فعال مدنی با امضای بیانیهای خواستار لغو حکم اعدام شریفه محمدی، فعال حقوق زنان و کارگران شدند. در این بیانیه گفته شده که شریفه محمدی، فعال ۴۵ ساله ساکن رشت، پس از ۲۰ ماه بازداشت و روند قضائی غیرعلنی و ناعادلانه به اعدام محکوم شده است در حالیکه فعالیتهای او کاملاً مسالمتآمیز بوده و باید فوراً آزاد شود.
امضاکنندگان بیانیه گفتهاند که مأموران امنیتی برای گرفتن اعتراف اجباری، شریفه محمدی را تحت شکنجه و بدرفتاری قرار دادند؛ «از جمله ضربات مکرر به صورت و سر در حالی که چشمبند داشت که منجر به آسیبهای آشکار شد».
بیانیه تأکید کرده است که پس از ثبت شکایت درباره شکنجهها، «هیچگونه تحقیقی انجام نشد» و شریفه محمدی «تحت تهدید مقامات دادستانی به بازداشت طولانیمدت در سلول انفرادی و محرومیت کامل از تماس با بیرون، مجبور به پس گرفتن شکایتش شد».
امضاکنندگان بیانیه با تأکید بر اینکه شریفه محمدی در معرض خطر اجرای حکم اعدام است، خواستار آن شدهاند که «حکم محکومیت و اعدام او فوراً لغو و وی بیقید و شرط آزاد شود. همچنین تحقیقات مستقل و بیطرفانه درباره شکنجه و بدرفتاری علیه او انجام گیرد و عاملان این نقضهای جدی حقوق بشری در دادگاههای عادلانه پاسخگو شوند».
نیروهای امنیتی آذرماه ۱۴۰۲ شریفه محمدی را بازداشت کردند. او ماهها در بازداشتگاههای مختلف تحت فشار، آزار و شکنجه قرار گرفت. شماری از زندانیان سیاسی شهادت دادهاند که آثار کبودی ناشی از شکنجه بر بدن او را دیدهاند.
خانواده شریفه محمدی نیز از فشارها در امان نماندهاند. افزون بر محرومیت طولانیمدت از ملاقات، نیروهای امنیتی در خرداد ۱۴۰۳ سیروس فتحی، همسر شریفه محمدی، را نیز برای چند روز بازداشت کردند تا فشار بر این فعال کارگری برای اعتراف اجباری افزایش یابد.
در تیرماه ۱۴۰۳، شعبه اول دادگاه انقلاب رشت او را به اتهام آنچه «تشکیل جمعیت با هدف براندازی نظام جمهوری اسلامی از طریق عضویت در گروه باغی کومله» خوانده شده بود، به اعدام محکوم کرد. در مهر همان سال، دیوان عالی کشور این حکم را نقض کرد، اما در ۲۲ بهمن ۱۴۰۳ شعبه دوم دادگاه انقلاب رشت دوباره او را به اعدام محکوم کرد.
امیر رئیسیان، وکیل دادگستری و وکیل مدافع شریفه محمدی ۲۵ مرداد اعلام کرد: «حکم اعدام شریفه محمدی قطعی شد.» بهگفته او، با وجود باقی ماندن ایرادهای پیشین، دیوان عالی کشور حکم اعدام را تأیید کرده است.
تاکنون چندین نهاد، انجمن، سندیکا و چهره ورزشی، هنری و اجتماعی خواهان لغو حکم اعدام شریفه محمدی شدهاند.
شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت و شورای اعتراضات کارگران غیررسمی نفت (ارکان ثالث) که در روزهای اخیر دست به اعتراضات و اعتصابهایی برای دستیابی به حقوقشان زده بودند در اطلاعیهای شریفه محمدی را مبارز علیه «ستم و بیحقوقی» عنوان کردند و نوشتند:
حکم اعدام برای شریفه محمدی، تعرض به ما کارگران و ما مردم است. ما کارگران و مردم جان به لب رسیده از فقر و بردگی که دیگر حاضر به تداوم این وضعیت نیستیم و ایستادهایم با این سرکوبگریها مرعوب نمیشویم و پاسخ ما به این تعرضات گسترش اعتراضاتمان است.
چهار تشکل سندیکای کارگران نیشکر هفتتپه، کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری، کارگران بازنشسته خوزستان و گروه اتحاد بازنشستگان در واکنش به تأیید حکم اعدام شریفه محمدی، در بیانیه مشترکی نوشتند:
جرم شریفه اعتراض به محرومیت و شکاف وسیع طبقاتیای است که جلوه زشت آن در رفاه مطلق اقلیتی انگل و فقر مطلق اکثریت جامعه به وضوح دیده میشود. تاوان این هوشیاری سرکوب، زندان و اعدام است.
کانون صنفی معلمان تهران نیز با صدور بیانیهای، حکم اعدام شریفه محمدی را محکوم کرد و خواستار لغو فوری آن شد.
در این بیانیه آمده بود که در سالهای اخیر، بهویژه پس از جنبش ژینا/مهسا، روند صدور و اجرای احکام اعدام برای فعالان سیاسی و مدنی با شتابی بیسابقه همراه بوده و «یادآور روزگار سیاه دههی ۶۰ در حافظهی جمعی مردم ایران است». کانون صنفی معلمان تهران تأکید کرد که این موج سرکوب پس از جنگ ۱۲ روزه اخیر ایران و اسرائیل شدت یافته و شاهد افزایش صدور «فلهای» احکام اعدام علیه زندانیان سیاسی هستیم.
«فعالان مترقی عرب اهواز» (عاتق) نیز با انتشار بیانیهای، حکم اعدام شریفه محمدی را بهشدت محکوم کردند و نوشتند:
اتهام «بغی» در پروندهای که عمدتاً بر پایه فعالیتهای صنفی و مدنی است، فاقد وجاهت حقوقی بوده و نشاندهنده استفاده ابزاری از دستگاه قضائی برای سرکوب فعالان اجتماعی است.
توماج صالحی، خواننده رپ و فعال اجتماعی، در شبکه اجتماعی ایکس خواستار لغو حکم اعدام و آزادی شریفه محمدی، وریشه مرادی و پخشان عزیزی، سه زندانی سیاسی شد.
وریا غفوری، کاپیتان پیشین تیم فوتبال استقلال تهران و عضو سابق تیم ملی فوتبال ایران نیز در صفحه اینستاگرانم خود به صدور حکم اعدام برای شریفه محمدی، وریشه مرادی و پخشان عزیزی اعتراض کرد.
الناز رکابی، سنگنورد ایرانی که در جریان جنبش «زن، زندگی، آزادی» در مسابقات سنگنوردی آسیا با پیراهن تیم ملی ایران بدون حجاب اجباری ظاهر شد نیز با انتشار طرحی در اینستاگرام، با استفاده از هشتگ #نه_به_اعدام به صدور حکم اعدام برای شریفه محمدی، پخشان عزیزی و وریشه مرادی، اعتراض کرد و خواستار لغو حکم اعدام آنها شد.
همچنین شماری از فعالان زن در شهر کوبانی، واقع در مناطق خودگردان شمال و شرق سوریه موسوم بە روژاوا، چهارشنبه ۲۹ مرداد / ۲۰ اوت با برگزاری تجمعی تأیید حکم اعدام شریفه محمدی را محکوم کردند و خواستار اقدام فوری نهادهای بینالمللی برای توقف این حکم شدند. آنها در این تجمع به شکل نمادین طناب داری را به آتش کشیدند.
«جنبش آزادی زنان ایزدی» نیز کە در عراق و سوریه فعال است علیه حکم اعدام برای شریفه محمدی بیانیهای منتشر کرد و گفت چنین احکامی نهتنها زنان را مرعوب نمیکند، بلکه عزم آنها را برای ادامه مبارزه با شعار ژن، ژیان، ئازادی (زن، زندگی، آزادی) راسختر میکند.
نهادهای بینالمللی نیز به صدور حکم اعدام برای شریفه محمدی اعتراض کردهاند. از جمله فدراسیون بینالمللی کارگران حملونقل (ITF) و کنفدراسیون اتحادیههای کارگری اسپانیا.
بر اساس گزارش نهادهای مستقل، هماکنون دستکم ۵۶ زندانی سیاسی و امنیتی در ایران در انتظار اجرای حکم اعدام بهسر میبرند.
نظرها
نظری وجود ندارد.