برنامه جهانی غذا: کاهش حمایت مالی دولتها جمعیت گرسنگان را افزایش میدهد
کاهش ۴۰ درصدی حمایتهای بشردوستانه میتواند ۱۳,۷ میلیون نفر از افراد تحت پوشش برنامه جهانی غذا را از بحران به وضعیت ناامنی غذایی اضطراری سوق دهد.

ساکنان شش کشور هائیتی، کنگو، افغانستان، سودان، سومالی و سودان جنوبی در خطر گرسنگی بیشتر به دلیل کاهش کمک دولتهای ثروتمند به برنامه جهانی غذا قرار دارند.
برنامه جهانی غذا سازمان ملل متحد در تازهترین اطلاعیه خود گفت مجبور شده است کمکهای غذایی به میلیونها نفر را کاهش داد. این اقدام به دلیل کاهش کمک مالی دولتهای ثروتمند به این نهاد بینالمللی است که میلیونها فقیر را در سراسر جهان حمایت میکند.
کمکهای مالی به برنامه جهانی غذا ۴۰درصد کاهش یافته است. ایالات متحده آمریکا کمک به این نهاد را ۵۰ درصد کاهش داده است. آلمان هم همین مسیر را رفته است.
این نهاد بینالمللی گفت کاهش ۴۰ درصدی حمایتهای بشردوستانه میتواند ۱۳,۷ میلیون نفر از افراد تحت پوشش برنامه جهانی غذا را از بحران به وضعیت ناامنی غذایی اضطراری سوق دهد.
ناامنی غذایی اضطراری دومین سطح گرسنگی سطح بالا است. کاهش حمایت دولتها از برنامه جهانی غذا در شرایطی است که به گفته این نهاد گرسنگی به بالاترین سطح رسیده است.
برنامه جهانی غذا میگوید در شش کشور سودان جنوبی، سودان، سومالی، هائیتی، افغانستان و کنگو «پیامدهای این بحران وخیم است، به طوری که مجبور شده است تا پایان سال کمکهای غذایی خود را به میلیونها نفر کاهش دهد یا متوقف کند».
در اطلاعیه مطبوعاتی برنامه جهانی غذا گفته شده است «کاهش حمایتها به برخی از گرسنهترین جوامع جهان که در حال حاضر از درگیری، آوارگی و شوکهای اقلیمی رنج میبرند، ضربه میزند. کودکان، زنان، پناهندگان و آوارگان داخلی بیشترین آسیب را خواهند دید.»
این اطلاعیه همچنین هشدار میدهد پیامدهای کلی کاهش کمکها ماههای بعد احساس خواهد شد و میتواند «امنیت غذایی جهانی را به شدت تضعیف کند».
ژان مارتین باوئر، مدیر سرویس تحلیل امنیت غذایی و تغذیه برنامه جهانی غذا، گفت به همین دلیل در گزارش «کاهش تدریجی» برای توصیف وضعیت استفاده است چرا که «این کاهشها هنوز به طور کامل به همه کشورها و جوامع سرایت نکرده است.»
او افزود: کاهش حمایتها «باعث ناامنی غذایی بیشتری میشود که به خودی خود میتواند در سطح کشوری و منطقهای تأثیراتی داشته باشد.»، و این امر میتواند بر «ثبات برخی از کشورهای بسیار شکننده» تأثیر بگذارد.
برنامه جهانی غذا هم نسبت به پیامدهای گسترده و ویرانگر کاهش حمایتها و توقف فعالیتهای این نهاد و سایر فعالیتهای بشردوستانه هشدار داد و گفت: «از ازدواجهای زودهنگام و ترک تحصیل گرفته تا افزایش ناآرامیهای اجتماعی، مهاجرت و آشفتگی اقتصادی و سیاسی» پیامدهای ویرانگر کاهش حمایتهای بشردوستانه خواهد بود.
پیامد کاهش حمایت مالی دولتهای ثروتمند از برنامه جهانی غذا در سومالی، جایی که ۴,۴ میلیون نفر با سطح بالایی از گرسنگی روبرو هستند، کاهش ۲,۲ میلیون نفری افراد تحت پوشش طی یکسال است. این نهاد بشردوستانه گفت در ماه آینده تنها ۳۵۰ هزار نفر کمکهای غذایی برنامه جهانی غذا را دریافت خواهند کرد.
برنامه جهانی غذا در هائیتی که ۵,۷ میلیون نفر با ناامنی غذایی حاد یا بدتر مواجهاند مجبور شده است به دلیل کسری بودجه «وعدههای غذایی گرم را متوقف کند و سهمیههای ماهانه را به نصف کاهش دهد».
حمایتهای برنامه جهانی غذا در افغانستان هم به شدت کاهش یافته است. مدیر افغانستان این نهاد میگوید تنها ۹ درصد اهداف در افغانستان با ۹ میلیون نفر «به شدت گرسنه» محقق خواهد شد و در شش ماه آینده ۶۲۲ میلیون دلار کسری بودجه دارد.
برنامه جهانی غذا پیشتر گفته بود مجبور است شش هزار شغل سازمانی را حذف کند.
این نهاد در ژوئیه ۲۰۲۵ گفته بود ۷۳۳ میلیون نفر در سراسر جهان از گرسنگی حاد رنج میبرند. «اقدام علیه گرسنگی» در گزارش سالانه ۲۰۲۴ جمعیت گرسنگان جهان را ۱۵۲ میلیون نفر بیشتر از سال ۲۰۱۹ اعلام کرد و گفت که از هر ۱۱ نفر در جهان یک نفر گرسنه است.
در سودان که از ۲۰۲۳ درگیر جنگ داخلی است برآورد میشود ۳۰ میلیون نفر تحت تاثیر قرار گرفته باشند. در میانمار هم ۲۰ میلیون نفر به دلیل جنگ یا بلایای طبیعی در وضعیت ناامنی غذایی و گرسنگی قرار دارند.
برنامه جهانی غذا امیدوار بود تا سال ۲۰۳۰، یعنی طی پنج سال آینده گرسنگی را ریشهکن کند. کاهش حمایت مالی دولتهای ثروتمند اما تحقق این هدف را ناممکن کرده است و برآورد میشود شمار بیشتری با گرسنگی روبرو شوند. برنامه جهانی غذا گفته بود: «اگر با سرعتی که از سال ۲۰۱۶ مشاهده شده است ادامه دهیم، کاهش گرسنگی در سطح جهانی تا سال ۲۱۳۷ ـ بیش از یک قرن بعد -ـ متحقق نخواهد شد.»
نظرها
نظری وجود ندارد.