نامه رضا خندان از زندان: بر حق ملاقات با اعضای خانواده‌ام پافشاری خواهم کرد

رضا خندان، فعال مدنی و زندانی سیاسی چهارشنبه ۷ آبان با انتشار نامه‌ای از زندان اوین نوشته است که یک ماه از تحصن‌اش در مقابل دفتر بند ۷ زندان اوین به‌دلیل ۱۰ ماه جلوگیری از ملاقات همسر و دخترش به بهانه نداشتن حجاب اجباری می‌گذرد و در این یک ماه هر روز به غیر از روزهای تعطیل، از ساعت ۹ صبح تا دو بعد از ظهر در محل تحصن حاضر شده و اعتراض خود را به مسالمت‌آمیزترین شکل ممکن نشان داده است.

او نوشته است:

«واکنش مقامات زندان از همان روزهای اول تشکیل پرونده‌ی انضباطی و محرومیت از ملاقات بود. بدین معنی که سه هفته از ملاقات با پدر، مادر، خواهر و برادرانم نیز ممنوع شده‌ام.»

رضا خندان افزوده است:

«من همچنان به احقاق حق ملاقات پافشاری خواهم کرد و مسولان زندان حق جلوگیری از ملاقات خانواده‌ها به دلیل واهی نداشتن حجاب را ندارند. این محرومیت‌ها نقض فاحش حقوق بشر و حق بدیهی زندانیان و خانواده‌هایشان است.»

به‌گفته این فعال مدنی زندانی «اکنون در تمام دنیا تنها طالبان و برخی نهادهای حکومتی در ایران از جمله زندان اوین حق پوشش اختیاری را نادیده می‌گیرند».

رضا خندان با بیان این‌که «مقامات زندان بارها گفته‌اند همسرتان می‌تواند هنگام ورود "چیزی" سرش بیندازد و پس از ورود در داخل بردارد»، افزوده است:

«در واقع هدف آن‌ها دیگر حفظ حجاب نیست. تلاش مضحکی است برای نمایش اقتدارشان.»

رضا خندان، ۲۳ آذر ۱۴۰۳ به‌دلیل اجرای حکم پرونده سال ۱۳۹۷ بازداشت شد. این بازداشت در حالی رخ داد که وکیل او اعلام کرد حکم قبلاً مختومه شده بود و این اقدام غیرقانونی است.

در بهمن‌ماه ۱۳۹۷، دادگاه انقلاب تهران به ریاست ابوالقاسم صلواتی رضا خندان را به اتهام «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی» و «تبلیغ علیه نظام» به شش سال حبس محکوم کرده بود.

او همچنین به مجازات‌های تکمیلی از جمله محرومیت از «عضویت در احزاب و گروه‌های سیاسی» و «فعالیت در فضای مجازی، رسانه‌ها و مطبوعات و خروج از کشور» محکوم شده بود.

رضا خندان ۱۳ بهمن ۱۴۰۳ در زندان اوین دست به اعتصاب غذا زد و با انتشار نامه‌ای به تشریح پرونده سال ۱۳۹۷ و دلایل اعتصاب غذایش پرداخت.

او در این نامه توضیح داده بود که در آن زمان، همراه با فرهاد میثمی، فعال مدنی، همسرش نسرین ستوده، وکیل دادگستری و فعال حقوق بشر و دیگر فعالان مدنی، تصمیم گرفتند با نوشتن جمله‌ی «من به حجاب اجباری اعتراض دارم»، به مدنی‌ترین شکل ممکن به حجاب اجباری اعتراض کنند. او با افتخار به مسیری که پیموده‌اند، تأکید کرده بود که کارشان درست بوده، زیرا زنان ایران توانسته‌اند با جان‌فشانی‌های خود حقوقی را به‌دست آورند.

رضا خندان در بخش دیگری از آن نامه، به بازداشت فعالان جنبش زنان و معترضان به حجاب اجباری اشاره کرده و آن را «آخرین تلاش‌های مذبوحانه» خوانده بود. او نوشته بود که به‌دلیل پافشاری همسر و دخترش، مهراوه خندان بر رعایت نکردن حجاب اجباری، امکان ملاقات حضوری با آن‌ها را ندارد. مهراوه خندان در حال حاضر در خارج از کشور به‌سرمی‌برد.