هفت شهروند بهائی در کرج و گنبدکاووس بازداشت شدند

یکشنبه ۲۵ آبان ۱۴۰۴، شش شهروند بهائی ساکن کرج به نام‌های نغمه میرزاآقا، مهین سعادتمند (مهیندخت سعادتمند منشادی)، مهشید سفیدی میاندوآب، ثمر مسعودی، مونا ذکایی و ناصر رجب پس از مراجعه به شعبه اجرای احکام دادگاه انقلاب کرج بازداشت و برای اجرای حکم حبس به زندان کچویی منتقل شدند. این شهروندان اواسط مهرماه برای اجرای حکم فراخوانده شده بودند.

به گزارش ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران (هرانا) بر اساس حکم صادره در مرحله تجدیدنظر، هر یک از این شهروندان به پنج ماه حبس، دو سال ممنوعیت خروج از کشور و دو سال منع فعالیت اجتماعی محکوم شده‌اند؛ این احکام نسبت به رأی اولیه دادگاه انقلاب کرج کاهش یافته است. آنان در مرحله بدوی هر یک به ۱۰ ماه حبس تعزیری همراه با مجازات‌های تکمیلی محکوم شده بودند. جلسه‌های رسیدگی به پرونده آن‌ها در اردیبهشت ۱۴۰۴ و اسفند ۱۴۰۳ برگزار شده و این شهروندان از تیر ۱۴۰۳ پس از بازجویی با قرار تأمین آزاد بودند.

همچنین چهارشنبه ۲۱ آبان آروین عوض‌پور، شهروند بهائی ۴۵ ساله و پدر دو فرزند، در محل کسب خود در گنبدکاووس توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شد. مأموران پس از بازداشت، منزل او را نیز تفتیش کرده و تعدادی کتاب مرتبط با آیین بهائی و تلفن همراه وی را ضبط کردند. با گذشت پنج روز از بازداشت، تلاش‌های خانواده برای دریافت اطلاع از محل نگهداری یا وضعیت او بی‌نتیجه مانده است.

بهائیان در ایران از تحصیل در دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالی منع می‌شوند؛ از استخدام در نهادهای دولتی محروم هستند و شغل‌های خصوصی‌شان نیز اغلب با تعطیلی و آزار و اذیت روبه‌رو می‌شود. بهائیان نمی‌توانند آزادانه و در مکان‌های عمومی مراسم و مناسک مذهبی خود را برگزار کنند؛ اموال و دارایی‌های آن‌ها، از جمله زمین و خانه‌های آن‌ها، به‌طور مکرر توسط نهادهای حکومتی مصادره می‌شود. بهائیان به‌طور مداوم با دستگیری‌های خودسرانه و صدور احکام زندان‌های طولانی‌مدت به اتهامات مبهمی مانند «تبلیغ علیه نظام» روبه‌رو هستند. ازدواج‌های بهائیان به‌صورت رسمی ثبت نمی‌شود و مشکلات حقوقی بسیاری برای آن‌ها و خانواده‌هایشان ایجاد می‌کند.