مادر وپدر محراب عبداللهزاده، زندانی محکوم به اعدام: «به دادمان برسید، پسرمان بیگناه است»
خانوادهی محراب عبداللهزاده، زندانی سیاسی کُرد و از بازداشتشدگان خیزش «ژن، ژیان، آزادی» در ارومیه، با انتشار پیامهای ویدیویی نسبت به خطر نزدیک اجرای حکم اعدام او هشدار دادند و خواستار حمایت فوری برای جلوگیری از این اقدام شدند.

محراب عبداللهزاده، از بازداشتشدگان خیزش «ژن، ژیان، ئازادی» در ارومیه
خانوادهی محراب عبداللهزاده، زندانی سیاسی کُرد و از بازداشتشدگان خیزش «ژن، ژیان، آزادی» در ارومیه، با انتشار پیامی ویدیویی نسبت به خطر نزدیک اجرای حکم اعدام او هشدار دادند و خواستار حمایت فوری برای جلوگیری از این اقدام شدند
پدر و مادر محراب میگویند فرزندشان بیگناه است و چهار سال است در انتظار رسیدگی عادلانه به پرونده مانده. آنها با اشاره به تأیید حکم اعدام در شعبه ۹ دیوان عالی کشور، وضعیت روحی خود و محراب را بحرانی توصیف کرده و خواهان لغو فوری حکم و آزادی او شدهاند.
برادر محراب نیز در ویدیویی جداگانه تأکید کرده که محراب هیچ ارتباطی با پرونده قتل نداشته و بازداشت او صرفاً به دلیل فعالیتهای سیاسی و حضور در اعتراضات بوده است. به گفته او، محراب تحت شکنجه و فشار به اعتراف وادار شده و تلاش وکلا برای بررسی دقیقتر پرونده نیز به نتیجه نرسیده است.
محراب عبداللهزاده، ۲۸ ساله و اهل ارومیه است. مأموران سازمان اطلاعات سپاه پاسداران او را در ۳۰ مهر ۱۴۰۱ و در جریان اعتراضات سراسری «ژن، ژیان، ئازادی» در مغازه آرایشگری، محل کار خود، بازداشت کردند. او پس از بازداشت به مدت ۳۸ روز در بازداشتگاه این نهاد امنیتی-نظامی نگهداری و بهگفته منابع حقوق بشری، تحت شکنجههای جسمی و روانی شدید قرار گرفت تا به حضور در اعتراضات و مشارکت در قتل یک عضو بسیج اعتراف کند.
این در حالی است که بنا بر اطلاعات موجود، در ویدئوی ضبطشده از صحنه قتل که در اختیار نهادهای امنیتی قرار دارد، نام و نشانی از حضور محراب عبداللهزاده دیده نمیشود. خود او نیز در تمامی مراحل بازجویی و دادرسی، همواره مشارکت در این قتل را رد کرده است.
بهگفته منابع نزدیک به پرونده، بازداشت دوستدختر او و تهدید به بازداشت سایر اعضای خانواده، از جمله ابزارهای فشار برای گرفتن اعترافات اجباری بوده است.
محراب عبداللهزاده در طول بازداشت اولیه از حق ملاقات با خانواده و دسترسی به وکیل محروم بوده و خانوادهاش نیز در این مدت، علیرغم پیگیریهای مکرر، اطلاعی از وضعیت و محل نگهداری او نداشتهاند.
پس از پایان بازجوییها، پرونده او ابتدا به شعبه ۷ بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب ارومیه و سپس به شعبه اول دادگاه انقلاب اسلامی ارومیه ارجاع شد. دادگاه در سه جلسه، دو بار بهصورت ویدئوکنفرانس و یک بار حضوری، برگزار شد و بنا بهگفته منابع مطلع، محاکمه تنها چند دقیقه به طول انجامید و بدون فراهم شدن امکان دفاع مؤثر، حکم اعدام صادر شد. این حکم در ۲۹ شهریور ۱۴۰۳ صادر و یک ماه بعد به او ابلاغ شد.



نظرها
نظری وجود ندارد.