مدخلی بر آیینِ ویرانی: ایمان، هجرت و جهاد

نظرها

• رضایی

  ۲۸ بهمن ۱۳۹۳

  درود بر بودای عزیز مستندات قرآنی جنابعالی را در نقدی تحت عنوان «اسد بودا و فهم وارونه در مدخلی بر آیین ویرانی » در سایت طرح نو به بحث گرفته ام. امید است مارا از نظرات تان بی نصیب نگذارید.

• mohsen

  ۵ بهمن ۱۳۹۳

  ضمن تشکر از نویسنده برای مقاله روشنگرشان بنظر می‌رسد که اسلام پژوهان در طول تاریخ حیاتشان از دیدن و بیان حقایق عریان که در نام و رسم اسلام و مسلمانیست طفره رفته‌اند بجز موارد معدود مثلا آقای طباطبایی در تفسیر المیزان وجه تسمیه مسلمان شدن و تسلیم شدن را گفته‌اند. امروزه کاملا آشکار است از آنجا که شیوه پیروان محمد بر غارت و خشونت و کشتن استوار بوده و هست. تسلیم شدن در برابر الله را اسلام می‌نامند، مسلم و مسلمان هم با تسلیم از یک ریشه هستند. ایمان و مومن نیز با امان خواستن همریشه‌اند معنای آنها پناه جستن از شر خصم در دامان خود اوست.

• اسد بودا

  ۴ بهمن ۱۳۹۳

  تشکر از رادیو زمانه بابت نشر این مقاله و تشکر از دوستانی که آن را خوانده‌اند و اظهار نظر کرده‌اند. خدمت آقای رضایی هم گفته شود که شما می‌توانستید پاسخ مستدل تان را ارائه کنید. بعد از کامنت شما من رفتم به مقاله آقای شعبانی سرزدم و البته تاریخش را هم یدا نتوانستم که در چه زمانی بعد یا پیش از مقاله من نوشته اند. مسئله البته سخن در باب خشونت در صدر اسلام و یا تفکیک آیات مکی و مدنی نیست. در تمامی منابع از این موضوعات سخن رفته‌اند. روشن‌ترین سخن در باره غارت‌گری عرب را ابن خلدون گفته است و نو ترین صورت بندی البته صورت‌بندی جابری که آن را جلوه‌ی از عقل عربی می‌داند. نفس پیوند زدن این خشونت‌ها با صدر اسلام هم مسئله نیست، چرا بیش از هرکسی خود داعشی ها و خشونت‌گران اسلامی به این امر اعترف دارند. موضوع پیوند زدن خشونت های اخر با خشونت صدر اسلام در چارچوب یک فرمول مشخص است: فرمولی که بتوان آن را توضیح داد. من تا هنوز شخصن به کسی بر نخورده‌ام که موضوع را با صورت‌بندی مشخصی، ایمان، هجرت و جهاد توضیح دهد. صورت‌بندی آقای شعبانی هم که امروز خواندم بیش‌تر همان چارچوب کلاسیک مارکسی سخن گفته است: نه از ایمان و هجرت و جهاد. تمامی این تلاش‌ها به ان خاطر صورت می‌گیرد که ریشه‌های خشونت پیدا و بیان کنیم. اعتراف به این خشونت‌ها و اینکه اسلام دین رحمت نیست، دین خشونت است، یک گام پیش‌‌رفت است ولی این ادعا باید روشن‌تر توضیح داده شود. به‌هرحال تشکر از اینکه مقاله‌ی آقای شعبانی را معرفی کردید.

• رضایی

  ۳ بهمن ۱۳۹۳

  بنا داشتم پاسخ مستدل و اثبات پذیر و تجربی به بودا بنویسم لیکن دیدم مطالب ایشان تقریر مقاله شعبانی در سایت کمونیست های ایران است از پاسخ منصرف شدم. لینک زیر مطالعه شود. http://cpiran.org/archive/2014/09/mataleb/page4.html

• aezat

  ۲ بهمن ۱۳۹۳

  بودای عزیز قلمت توانا تر باد نویسنده توانا وجسوری هستی که قلمت بنیان این بنیاد کج را به لرزه می اندازدبراستی بشریت به کجا میرودوچرامیلیاردها انسان قرن بیست ویگ در شرایطی که مشغول جستجووکشف در فاصله میلیون ها سال نوری از زمین میباشیم نمیتوانندخودرا ازمدعیات خرافی ودروغین شیادان تمامیت طلب گذشته رها سازند شانس بشر که تمامیت طلبان بی عقلند وگرنه با امکا نات امروزی آینده ای جز انقراض وفنا برای بشر متصور نبود

• فرزاد سلطانپور

  ۲ بهمن ۱۳۹۳

  بسیار زیبا و عالی نگاشته شده، مؤفق و کامگار باشی، بودایِ عزیز!

• شاهد

  ۱ بهمن ۱۳۹۳

  استدلال را به شکل زیر در می اوریم تا سید درویش جواب دهد ! الف :اسلحه عامل جنایت است . ّب: جنایتکار حس می کند که اسلحه بدرد جنایت میخورد . او از اسلحه سود می جوید تا جنایت کند . ج: مخالف سلاح می داند که از اسلحه برای جنایت استفاده می شود و می خواهد فروش آن ممنوع شود . آیا استدلال فوق موجب می شود که : الف: از عامل جنایت بودن اسلحه کاسته شود واسلحه بدل به عامل صلح گردد ؟ ب:یا باعث می شود مخالف اسلحه و جنایتکار بدلیل اینکه هردو اسلحه را از عوامل جنایت می دانند یکسان انگاشته شوند ؟

• سید درویش

  ۱ بهمن ۱۳۹۳

  این نوشته در نوع خود یک قرائت داعشی و طالبانی اسلام است اگر با دقت به عملکرد طالبان و داعش بنگریم و آنرا مقایسه نمایم با برداشت بودا از اسلام یک موضوع مشترک بین این دو میبینیم و آن اینکه بودا معتقد است که اسلام اساسآ دین خشونت و جنگ است ، طالبان و داعش آنرا در عمل نشان میدهند. این نقطۀ مشترک انسانرا وامیدارد تا فکر کند که آیا طالبان و داعش نسخۀکاپی شدۀ این قرائت است یا این نوشته رهکاری برای تفویت خشونت علیه اسلام؟

• سید درویش

  ۱ بهمن ۱۳۹۳

  این نوشته در نوع خود یک قرائت داعشی و طالبانیست. اگر با دقت به عملکرد طالبان و داعش بنگریم و آنرا مقایسه نمایم با برداشت بودا از اسلان یک موضوع مشترک بین این دو میبینیم و آن اینکه بودا معتقد است که اسلام اساسآ دین خشونت و جنگ است ، طالبان و داعش آنرا در عمل نشان میدهند. این نقطۀ مشترک انسانرا وامیدارد تا فکر کند که آیا طالبان و داعش نسخۀکاپی شدۀ این قرائت است یا این نوشته رهکاری برای تفویت خشونت علیه اسلام؟

• سخی خالد

  ۱ بهمن ۱۳۹۳

  تحلیلی بی طرفانه و عاری از تعصب. دست ات را به گرمی می فشارم، استاد بود!

• سروش

  ۳۰ دی ۱۳۹۳

  جناب آریای عزیز: ما به عنوان مسلمان به قرآن اعتقاد و ایمان داریم و برای این ایمان استناد تاریخی نمی آوریم. اصلا ایمان با استناد و استدلال میسر نمی شود. اینکه من چگونه ایمان دارم و چرا ایمان دارم یک امر شخصی و سابجکتیو است و مسلماً جنابعالی به دنبال تفتیش عقیده بنده نیستید! اما درباره سخن مستدل بایستی بگویم استدلال در واضح ترین شکل خود استنتاج مدعا از پیش فرضهایی مفروض یا مشترک بین طرفین است. در این نوشته تنها ادعا هایی مطرح شده است که اگر از خود بپرسید چرا؟ و به دنبال دلیل آن باشید، دلیل را از متن نمیتوانید استخراج کنید. مثلا در همان بندی که در کامنت پیش آوردم : چرا " باید منطقِ‌تجربی و علمی جهان مدرن روی‌آوریم و به‌جای پناه‌بردن به تجربه‌ی شکست‌خورده فارابی و ابن سینا و دل‌خوش‌کردن به اشعار مولوی و عطار و فردوسی، باید کوشش صورت گیرد که به آخرین یافته‌ها و دست‌آوردهای بشری نایل آییم.” ؟ یا منظور از تجربه شکست خورده ابن سینا و فارابی چیست؟ یا در جای دیگر نویسنده اسلام را بر هم زننده نظام شهری می داند در حالی که در شبه جزیره نظام قبیله ای حاکم بوده و جامعه مدنی بر اساس حق تفرد افراد بعد از اسلام شکل گرفت و دعواهای قبیله ای حداقل به صورت ظاهری برچیده شد. دومین خطای نوسینده و امثال او تاویل و تفسیر اتفاقات صدر اسلام بر اساس شرایط امروز است. هر انسانی در زیست جهان خود می زید، نه افراطیون مسلمان در جایگاه پیامبر هستند و نه دگراندیشان امروز همردیف کفار مکه و مدینه. از نگر روشنفکری دینی معاصر که ریشه در تفکرات معتزله دارد اخلاق مقدم بر دین است و این دین است که به محک اخلاق آزموده می شود چون دین جز سنتی (پرابهام) و کتابی (بس غامض) چیز دیگری نیست. قتل، شکنجه، تجاوز و... از هر حیث اشتباه است. دومین بحث بنده زدودن تجربه دینی و غیبت امر قدسی در جامعه امروز ایران است. فضای مسموم علیه دین اسلام و هجوم گسترده به آن باعث شده جامعه از لحاظ هویت فرهنگی دچار سردرگمی شود. نمی توان منکر این شد که بخش اعظم دینداری یک کنش روانشناسی در شخص است و افراد بر حسب خصوصیات روانشناسی، در دینداری شدت و ضعف دارند. در فضایی که دبن و دینداری از هر حیث مورد هجمه است، دینداران جز سردرگمی هویتی و عدم آرامش خاطر طرفی نمی بندند و این می شود که هویت دینی شان را در خشونت و بر هم زدن نظم اجتماع می بینند. به جای مرزبندی، بستن راه گفتگو و یک طرفه به قاضی رفتن بهتر است همدلی و مدارا چه از سوی دینداران و چه از سوی بی دینها در جامعه گسترش یابد.

• حبیب حکیمی

  ۲۹ دی ۱۳۹۳

  کسانی که میان اسلام و عملکرد مسلمانان تفکیک قایل می شوند از اسلام تاریخی نه که از اسلام مجرد و انتزاعی سخن می گویند که تنها در ذهن خود شان وجود دارد و هیچ مصداق تاریخ- تجربی ندارد. اسلام ایشان روی دیگر سکۀ اسلام نابی است که اسلامگرایان مطرح می کنند و یک رویکرد ایدیولوژیک و پوپولیستی به دین برای به دست آوردن منافع سیاسی و اقتصادی و جایگاه اجتماعی است. اسلام ناب محمدی که سلفی گری و بعد از آن خمینی آن را مطرح کرد و الآن گروه هایی مثل ذاعش و طالبان و ... آن را مطرح می کنند نه وجود دارد و نه می تواند وجود داشته باشد. اسلام واقعی و تاریخی که در دوران تاسیس عینیت یافت همین است که در این جستار تبلور یافته است.

• آریا

  ۲۹ دی ۱۳۹۳

  دوست بزرگوار جناب سروش چرا سفسطه می فرمایید؟!! کاری به این ندارم که در این جا شما می خواهید راجع به چه چیزی بحث کنید یا نکنید. به قرآن استناد کنید یا نکنید یا .... موضوع بسیار روشن و ساده است. چیزی که به آن اشاره شد پیامد منطقی یک مفروض است. اگر جنابعالی و سایر باورمندان به طور منطقی و عقلایی می توانید فرض کنید بسیاری از تاریخ های موجود به دلیل آنکه پس از مرگ پیامبر نوشته شده اند تحریف شده هستند، پس چرا این فرض را در خصوص قرآن که به باورمعتقدانی نظیر شما پایه و اساس اسلام است، روا نمی دانید؟ چطور می توان فرض کرد کتابی که در 11 جلد و 300 سال پس از مرگ پیامبر نوشته شده و به قول دوستمان سر و مر و گنده بدست ما رسیده تحریف است، اما کتاب دیگری با 300 سال قدمت بیشتر در یک جلد سر و مر و گنده تر و بدون تحریف به دست ما رسیده است؟ مفروضات ما پیامدهای منطقی دارند. اگر چیزی فرض گرفته می شود باید آماده پیامدهای آن نیز بود. اشاره فرموده اید به تاریخ ها یا روایت های ضعیف و محتمل اما در مقابل اشاره نکرده اید چه روایتی را و بر چه مبنایی قوی و غیر محتمل می پندارید؟ احتمالا روایت هایی که به باور و مفروضات ذهنی شما نسبت به اسلام و پیامبر نزدیک تر است! در نقد مقاله هم صرفاً مرقوم فرموده اید این مقاله پر است از جهت گیری و موضع گیری های خصمانه و یا غیر مستدل و با استنادهای ضعیف اما به خود زحمت نداده اید تا مرقوم فرمایید، چرا و چگونه و بر اساس چه معیاری به این نتیجه رسیده اید؟ در کل مقاله به آیات قرآن استناد شده آیا حرفی در این خصوص ندارید؟ به عنوان یک معتقد در جواب صرفاً می توانید بگویید غیر مستدل و ضعیف بود؟ خوب در مقابل شما حرفی مستدل و قوی بفرمایید. بعد از سپری شدن بیش از 1500 سال همچنان سر و پا گوش هستیم.

• عبدالله

  ۲۸ دی ۱۳۹۳

  متاسفانه از شخصیکه نمیخواهد بخود زحمت فهمیدن حقایق دین حنیف اسلام را بدهد وخطاهاواشتباهات فردی افراد را صرف بخاطر اینکه در جامعه اسلامی بزرگ شده اند وازمادر وپدر مسلمان بدنیا آمده انداما هیچگاه زحمت فهم دین را مانند منتقدین گرامی بخود نداده اندرا به دین میبندند توقع غیر ازین نمیرود. حضرت علی علیه السلام میفرماید: اول حقیقت را دریابید پیروان حقیقت را میابید. جنابان محترم باید بخاطر دانش خودشان هم که شده درباره اسلام واقعی مطالعه فرمایند ودرصورت پیداکردن کدام نادرستی آنرابروی مسلمان بکشند. اگرغزوات زمان پیامبر اسلام رامطالعه کنید میابید که این کفارقریش بود که تا دروازه های مدینه برای جنگیدن با مسلمانها می امدند.احد، بدر ،خندق در کجا قرار دارد؟ متاسفم برای کسانیکه برای نجات خود به مطالعه حقایق نمی پردازند وعقده چنان سردرگم شان کرده است که با فهم حقیقت حساسیت پیدا کرده اند. این روش روش روشنفکرانه نیست.

• سروش

  ۲۸ دی ۱۳۹۳

  ما در این بحث برای محاجه به قرآن استناد نکردیم و نگفتیم که فلان چیز بر اساس قرآن صحیح یا غلط است و چون قرآن در اینجا موضوع و محک معیار نیست پس ادعای شما در بحث حاضر باطل است. این ادعای شماست که تاریخ طبری و ابن اثیر و مغازی را حجّت گرفته و حتی روایات ضعیف و محتمل آن را همچون واقعیت مطلق می پندارید. سراسر این مقاله پر است از جهت گیری و موضع گیری های خصمانه. یک نمونه آن: "مسئله‌ اصلی جهان اسلام در حال حاضر تفسیر اصیل و انحرافی از اسلام نیست، روشن‌کردنِ نسبت خود با اسلامِ آغازین است. یا اسلامِ آغازین را معیار قرار می‌دهیم و به عنوانِ دین رهایی‌بخش می‌پذیریم یا مثلِ دیگر مردمانِ جهان با این باورِ ویران‌گر وداع گفته و به علم و آگاهی پناه می‌بریم. نالیدن از داعش خطاست و تقلیلِ خشونت‌ها به قرائتِ خطا از اسلام بی‌معنا و گمراه‌کنند. در صورت دوم هم باید منطقِ‌تجربی و علمی جهان مدرن روی‌آوریم و به‌جای پناه‌بردن به تجربه‌ی شکست‌خورده فارابی و ابن سینا و دل‌خوش‌کردن به اشعار مولوی و عطار و فردوسی، باید کوشش صورت گیرد که به آخرین یافته‌ها و دست‌آوردهای بشری نایل آییم." در این بند جز موضع گیری غیر مستدل و حتی همان استنادهای ضعیف چیز دیگری دیده نمی شود. این نوشته جز ایجاد مرزبندی، عدم همدلی، بستن راه گفتکو و پراکندن تخم کینه چیز دیگری نیست. ببینید من مسلمان و شماهای غیر مسلمان سر یک بند آن می توانیم توافق کنیم؟ آیا حذف اسلام راه چاره است؟ حذف اسلام یعنی حذف مسلمین!

• آریا

  ۲۸ دی ۱۳۹۳

  استدلال های برخی از دوستان فوق العاده هستند؟! کتابی به دلیل اینکه سیصد سال پس از مرگ محمد نوشته شده تحریف است ولی کتاب دیگری که سیصد سال پیشتر از این تاریخ نوشته شده - قران - کاملا صحیح، واقعی و صدای خدا ست؟!!

• داود

  ۲۸ دی ۱۳۹۳

  دوست عزیز احمد مگر قران و کتب احادیث بر اساس مستندات و نه اقوال و بر اساس روش های کاملا علمی نوشته شده. مگر اصول و پایه های دین چیزی بیش است مشتی نقل قول از این فرد و ان فرد است. اگر قرار است به عقل نقاد باور داشته باشیم دیگر نمی توانیم گزینشی عمل کنیم. نتیجه، اگر تاریخ طبری تحریف و دروغ است پس خیلی چیزهای بنیادی تر هم می توانند تحریفی و دروغ باشند

• نادر

  ۲۸ دی ۱۳۹۳

  برای بنده هم جالب است که برخی از دوستان به خود اجازه می دهند که به کتابی که بعد از 300 سال پس از مرگ پیامبر نوشته شده شک کنند اما به قران که بعد از مرگ پیامبر نگاشته شده و حتی احادیثی که به نقل از 500 راوی از 1500 سال پیش نقل شده شکی نداشته باشند.

• critic

  ۲۷ دی ۱۳۹۳

  خیلی برای من جالب است که این آقایان مدافع اسلام و محمد هر چه خوبی و شکوه در ایران و عراق و سوریه و ترکیه و سایر بلاد اشغالی اسلام میباشد را به اسلام مربوط می سازند و فراموش می کنند که این آقای محمد و سایر اعقابش نه بر اساس وهم و خیال پردازی و حرص و جاه طلبی بلکه دقیقا و عینا و گواها بر اساس آنچه محمد بود و آنچه قران و اسلام به صراحت لهجه و بی شرم آزرم موعظه می کنند دست به این جنایات می زنند.  بابا دیگه چقدر تعصب و کوری آقایی که نویسنده این مقاله را به تند گویی و تعصب متهم می کنی برو خودت قران را  بخوان و سیره محمد را از کتب خود اهل سنت و اهل تشیع بخوان تا ببینی که ایراد در خود این باباست و کلامی که  به عنوان کلام خدا به مردم داده.

• سید رضا الف

  ۲۷ دی ۱۳۹۳

  مدت ها بود چنین مقاله ایی نخونده بودم ، نتیجه ی یک پژوهش و کار تحقیقی هست امیدوارم شاهد نوشته های بیشتری باشیم که بدون تنفر به نقد اسلام میپردازه به نظر من در حال حاضر این یک مشکل اساسی از جانب نو اندیشان مذهبی هست که اصرار دارن جلوی نقد و بررسی متن (قرآن)را بگیرند و اذهان عمومی را به سمت ادرس های اشتباه هدایت می کنند از سوی دیگر تعدادی از آن ها که به نقد قرآن پرداخته اند با تنفر همراه بوده و نقد را به تنفر تبدیل کرده ، اما نویسنده این مقاله توانسته بدون تنفر شفاف به نقد و تحلیل متن(بپردازد) سپاس

• سروش

  ۲۷ دی ۱۳۹۳

  برای بنده جالب است کتابی سیصدسال بعد از پیامبر نوشته شده! بر اساس اقوال نه مستندات! نه با روش شناسی مدون! نزدیک 11 جلد! این یازده جلد بعد هزار سال تمام و کمال به دست ما رسیده! این در حالی است که صنعت چاپ و نشر صد سال نیست وارد مملکت ما شده و اصلا سیصدسال است که در دنیا ماشین چاپ تختراع شده! این همه کتاب و آثار ادبی و فلسفی و... در تاریخ از بین رفته! و تحریف شده یا قسمتهایی از آن به ما رسیده اما تاریخ طبری تمام و کمال و سر و مر و گنده در دسترس ماست! بعد داعش و طالبان و بوکو حرام عینا از روی همین کتاب طبق سنت نبوی عمل میکنند!! مدلسازی هم میشود! باشه!

• احمد

  ۲۶ دی ۱۳۹۳

  تاریخ طبری را مطالعه بفرمایید ببینید آیا داعش کاری به جز کارهایی که محمد می کرده داره انجام می دهد. نمی دونم چرا یک عده از دوستان بعد از 1500 سال جنایت هنوز خودشون را به خواب زده اند.

• خلیل

  ۲۶ دی ۱۳۹۳

  اسدبودا به روشنی، واقعیت کتمان شده را بر آفتاب افکنده است. اما مقاومت در برابر پذیرفتن آن حتا با نگاهی به مستندات تاریخی فراوانی از کشتار صدر اسلام، کاملا عادی است. زیرا، متأسفانه در طی 1400سال، به اندازۀ کافی، در کنار واقعیت عینی خشونت و کشتار، واقعیت خیالی «ترحم و رأفت و مهربانی» را تبلیغ کرده اند و کوشیده اند از محمد انسان قدسی بسازند. بدین سان، به موازات خشونت علمی، رأفت و رحمت گفتاری-تبلیغی را نیز با همان حدت و جدیت، در ادبیات دینی-سیاسی اسلام بارگذاری شده است. از این منظر، برای بسیاری از مسلمانان پذیرش این که اسلام دین خشونت بوده، دشوار است. به هرترتیب، مادامی که جسارت ایستادن در برابر این واقعیت تلخ و «ممتنع نما» را نیابیم، امکان یافتن جهانی نسبتا امن نیز منتفی است.

• شاهد

  ۲۶ دی ۱۳۹۳

  تاکید بر نشان دادن خشونت مستقیم در این مقاله و سایر گفتگو ها موجب شده است بخش عمده ای از خشونت واقعی و غیر مستقیم که هدف ان شکل دادن به ایده لوژی توتالیتر است نادیده گرفته شود . هر دو کمونیسم و اسلام گرایی می کوشند تا با کنترل زندگی خصوصی و عمومی مردم از طریق گسترش ارعاب و وحشت و گسترش جهانی خود وبا یکی ساختن عدالت قانونی و فردی انسان های نوینی بیافرینند که لایق حضور در بهشت زمینی یا بهشت اسمانی باشد . حمایت کلامی پایوران اسلامی و مارکسیسم لنینیسم از یکدیگر نشان از باور هردو به ایده ای "توتالیتاریسم" دارد که ناخوداگاه دو قطب به ظاهر متضاد را به هم وصل می کند .

• سروش

  ۲۶ دی ۱۳۹۳

  1- مقاله حرف جدیدی نداشت همین چیزهایی است که هر روز از شبکه های ماهواره ای می شنویم. 2- زبانی تند و هتاک برای برانگیختن مومنین قرص ایمان و تشکیک در مومنین سست عنصر. 3- پر از پیشفرضهای اثبات نشده. مثل علّت مهاجرت، علّت خشونت ورزی در این 30 سال اخیر، رابطه استعمار و توطئه قدرتها در تشکیل داعش، سندیت مراجع تاریخی! 4- قضاوت یک طرفه، نادیده گرفتن تمدن های اسلامی اندلس، ایران، عراق، سوریه (بزانس روم) و ... در همین حد نوشتن درباره این نوشته سبک و تنک کافی است!

• فرهاد

  ۲۶ دی ۱۳۹۳

  من اصولن جزء انسانهای باورمند به ادیان متافیزیکی ؛ نیستم ولی یک پرسش همیشه ذهن مرا درگیر خود کرده و میکند : که گیرم اسلام نسبت مستقیم با خشونت داشته باشد ...نسبت وست دموکراسی با خشونت چیست؟؟؟ با وجود تولید انبوه ادوات خشونت در کشورهای دموکراتیک که سالیانه سود سرشاری را نسیب سیستم کاپیتالیزه ی جهان پست مدرن میکند ؛ زندان گوانتانامو و رندانیانی بدون محاکمه زندانی شده ؛ ناوهای هواپیمابر ؛ میلیاردها بوجه نظامی ؛ گیرم با تخظئه اسلام پیروز میدان شدیم ؛ با خشونت کاپیتال دموکراتیزه غربی چه میکنیم؟ کاش کسی پاسخ سوال مرا میداد، شفاف و واضح بدور از فلسفه بافی های رایج

• reza

  ۲۶ دی ۱۳۹۳

  هرکجا نفت هست اسلام عزیز هم هست.... “ قاتِلُوا اّلَذينَ لايُؤمنُونَ بِاللهِ وَ لا بِاُلَيْومِ اْلاخَرِ…” بكشيد كسانی را كه به خدا و روز بازپسين ايمان نمي‌آورند. “ما كانَ لّلنَبِيَّ وَاّلَذينَ آمنُوا اَنْ يَسْتَغْفِروُاَ لِلمُشْرِكينَ…” پيغمبر و مؤمنان را با مشركين مدارايی نيست و آن‌ها را نمي‌بخشند. “يا اَيُّهَا اّلنَبيُّ جِاهد اْلكُفّارَ وَ اِلمنُافقيِنَ وَاغْلُظْ عَلَيْهِمْ و مَأويهُمْ جَهَنّمُ وَ بِئسَ اْلَمصيُر” ی پيامبر با كفار و مشركان جهاد كن و بر آ‌ن‌ها شدت به خرج ده جی آن‌ها در دوزخ است. “يا اَيّهُاَ اّلَذيَنَ آمنُوا قاتلُوا اّلذَينَ يَلُونَكُمْ مِنَ اْلكُفّارِ وَ لْيَجِدُواَ فيكُمْ غِلْظَهً” گروه مؤمنان بكشيد كافران را يكی پس از ديگری (هر كه نزديك‌تر و بيشتر در دسترس است) آنان بايد سخت‌گيری و عدم گذشت و ملايمت را در شما احساس كنند. امر به شدت عمل در سوره تحريم كه از سوره‌هی اواخر سال‌هی هجرت است نيز ديده مي‌شود: “يا اَيُّهَا النَّبيُّ جاهد اْلكُفّارَ وَاْلمنُافِقينَ وَ اغْلُظَْ عَلَيْهمْ” با كافران و منافقان بجنگ و با آن‌ها شدت به خرج ده مردی كه در مكه با چنين لحن گيرا و سرشار از رأفت و روحانيت سخن مي‌گفت در مدينه بتدريج تغيير روش مي‌دهد چون درمدینه رسمأ به قدرت پیامبری رسیده و مي‌فرمايد: “كُتِبَ عَلَيْكُمُ اْلقِتالُ” جهاد (قتل و كشتار) بر شما واجب مي‌شود”. “قاتلُوا اّلَذينَ لا يؤمنُونَ” با غير مؤمنان مبارزه كنيد. (بكشيد غير مؤمنان را). “وَ مَنْ يَبْتَغِ غَيْرَ الاسلامِ ديناً فَلَن يُقْبَلَ مِنْهُ” “جز اسلام دينی پذيرفته نيست” “فَاذِالَقيتُمُ اّلَذينَ كَفَرُو و افَضَرْبَ الرَّقابِ حَتّی اِذا اَثْخَنْتُمُوهُمْ فَشُدّوُا اْلوَثاقَ” “كفر را هر كجا يافتيد گردن بزنيد تا زمين از خونشان رنگين شود. اسيران را محكم ببنديد كه قادر به فرار نباشند” “ماكانَ لنَبَّيِ اَنْ يَكُونَ لَهُ اَسْری حَتّی يُثْخَنِ فی اْلاَرْضِ تُريدُونَ عَرض اّلدُنيا وَ اللهُ يُريُدَ الَاخِرةَ” پيغمبر را (شايسته نيست) نرسيده است كه اسيران را با گرفتن فديه آزاد كند. خون ناپاكان ريخته شود. شما (صاحبان اسيران) استفاده از وجه فديه آن‌ها را مي‌خواهيد و خداوند سری آخرت را برای شما” نِساؤُكُمْ حَرْثُ لَكُمْ فَاْتُوا حْرَثَكُمْ أنّی شِئْتُمْ. يعنی زنان شما كشت شمايند و در هر کجای كشت خود مي‌توانيد وارد شويد”. جلالين در تفسير جمله انّی شئتم به هر سوی مزرعه مي‌نويسد: “مَنْ قيامِ وَ قُعُودْ وَ اضْطِجاع وَ اقِبال و اِدبار” يعنی نشسته، ايستاده، خوابيده از پيش (قُبْل) و از پس (دُبْر). “وَ الّلاتی تَخافُونَ نُشُوزِهُنَّ فَعظُوهُنَّ وَ اهْجُرُوهُنَّ فيِ الْمَضاجِعِ وَ اضْرِبُوهُنَّ…” اگر زن شما در مقام نافرمانی و سركشی برآمد نخست او را پند دهيد، اگر به راه نيامد از هم‌خوابگی محرومش سازيد و اگر باز تسليم نشد و اطاعت نكرد او را بزنيد

• بهزاد

  ۲۶ دی ۱۳۹۳

  " اگر پیام قرآن و عملکرد صدراسلام و پیامبر موجب فکر و عملکرد این گروه ها شده است، چرا این پیام و عملکرد صدر اسلام چنین تأثیر و نقشی را در تمام مسلمانان ایجاد نمی کند؟ " ( محمد اکرام اندیشمند) این درست است که تمام مسلمانان تروریست نیستند، اما تمام تروریست ها مسلمان هستند. نگاه کنید به کتاب " سیره محمد " از ابن اسحاق که به دستور محمد اول یک یهودی را شکنجه دادند ( با آتش هیزم ) و بعد ، باز هم به دستور محمد، گردن یهودی را با شمشیر از تن حدا کردند. گردن زدن داعش و در عربستان سعودی با رجوع به " سیره محمد " است و نه قران. ابن اسحاق به بیش از 30 قتل که محمد دستور آنها را داده است اشاره می کند.

• یاسین رسولی

  ۲۶ دی ۱۳۹۳

  مقاله اسد بودا مستدل و با استناد كافي تاريخي همراه است، "ايمان، هجرت و جهاد" مبناي گسترش خلافت اسلامي بوده است و دليلي ندارد كه مسلمانان تندرو امروز آن راه و روش توصيه شده در قرآن را كه هزار سال سروري و جهان‌گشايي را به ارمغان آورده است را كنار بگذارند و به گونه ديگر ببينند. اما اشتباه يا انحراف تندروان در اين نكته است كه خشونت را با قدرت يكي گرفته‌اند، قدرت خشونت دارد اما خشونت كور قدرت نيست! اما تمدن اسلامي دو عنصر ديگر نيز داشته است كه نهضت ترجمه و رونق تجارت است. درست است كه انباشت ثروت اوليه را جهادگران با غارت، جزيه و فتح سرزمين‌هاي ديگر بدست مي‌آوردند، اما رونق اقتصادي، آبادي و مدنيت‌ها مديون خصلت تجاري اسلام است كه اسد بودا به آن هيچ اشارت نكرده است، حتي وعده بهشت و رفتار خدا و مومن بر مبناي اخلاق تجاري در قرآن استوار است. برخلاف ستايش‌هاي مشهور كتاب دوستي دانشمندان اسلامي كه علم را در كتاب‌هاي مكتوب يا در دور دست‌ها- مانند چين مي‌جستند و جرات فراتر رفتن از آن را نداشتند! در واقع، علم در تفكر است كه هيچ‌گاهي به معناي واقعي آن در هزار سال تمدن اسلامي پا نگرفت. ترجمه آثار يوناني تنها منبع دانش نزد مسلمانان بوده است، فارابي تمام تلاش خود را براي جمع كردن افلاطون و ارسطو به كار بست، و اين ذهنيت يگانه‌گرايي معرفت راهي به دگم‌انديشي است و به "انقلاب علمي" نمي‌رساند. همين موضوع تاريخي دانستن صدر اسلام و قرآن، ايده‌اي نيست كه انديشمندان مسلمان پرورده باشند، برعكس مبنا دانستن "سنت" پيامبر و صدر اسلام و نص قرآن تنها مبناي احكام اسلامي بوده است. اختلاف در برداشت‌ها در ميان فرق كلامي و فقهي اسلامي در حدي نبوده كه مرجعيت صدر اسلام كنار گزارده شود. اما اسد بودا مقاله را با طرح پرسش بدون ارايه راه‌حل‌ها براي زدودن ذهنيت خشونت از مسلمانان به پايان رسانده و تنها نتيجه گرفته كه "اسلام قرائت خطا از زندگي است"، اين گونه به نتيجه رسيدن شايد پاسخي براي خود اسد بودا باشد اما راه‌حلي براي زدودن ذهنيت خشونت در جهان اسلام را ارايه نمي‌دهد. گذر از ذهنيت صدر اسلامي تنها با حقانيت "حقوق بشر" و تفسير تاريخي انتقادي از صدر اسلام ممكن مي‌شود. ايمان اسلامي بايست فراتر از واقعات صدر اسلام و بر مبناي انسان‌محور تعريف كرد. اسلام به معناي "صلح" نيست، به معناي "خشونت" نيز نيست، خداي اسلامي، آفريننده رحمت و عشق است كه در عرفان اسلامي تجلي درخشاني دارد، ايمان اسلامي ما مي‌تواند ايمان و راه و روش حافظ و مولانا باشد كه ايمان انساني است و ارزش‌هاي حقوق بشري را در خود دارد. "شارلي عبدو" قرباني دفاع از حق "كفرگويي" شده است، همين حق كفر گويي را در خيام به مراتب روشن‌تر و با وضوح بيشتر داريم، حتي در آثار مولانا و حافظ و ... نيز حق كفر گويي يا انتقاد از خدا و عدالت و ... ديده شده است. ميان گرايش مسلمانان به خشونت و يافتن مبناي اسلامي در كتاب و سنت يك "رابطه انتخابي" به تعبير ماكس وبر قابل بررسي است. جوانان نسل دوم و سوم مسلمان در غرب به خشونت رو مي‌آورند و بايد غرب پاسخ دهد كه ريشه اين‌همه نفرت عميق از كجاهاست؟ آيا اين جوانان - كه متولد غرب اند و در متن جامعه غربي كلان شده‌اند فقط با خواندن قرآن و تاريخ صدر اسلامي تا اين حد خشن و بي‌رحم شده‌‌اند؟

• قاسم

  ۲۶ دی ۱۳۹۳

  آقای علی میرفطروس که ایرانی ها او را فراموش کرده اند، سال‌ها قبل بسیار مفصل‌ و تحلیلی‌ به موضوع‌ ویرانگری اسلام به شکل تاریخی پرداخته، در کتاب‌هایی که اینجا ست: https://mamnoe.wordpress.com/category/%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%DB%8C%D8%B1%D9%81%D8%B7%D8%B1%D9%88%D8%B3/

• فيروز

  ۲۶ دی ۱۳۹۳

  دست نبشته داراي گواهي هاي نادرست و كژ در باره رخدادهاست. بيشتر ناسره گيها و دروغ زنيهاي آفريده نويسنده در باره آغاز اسلام است محمد از اهل مكه انتقام نگرفت بلكه برخلاف خواهش علي همه را بجز شش تن بخشيد و آن روز را (يوم المرحمة ) ناميد عبيدالله و اسلام هم اگر در فرارود آن سيه كاريها را كه شما ميگوييد كه البته برخلاف آموزههاي محمد در نحوه جهاد ميباشد انجام داده اند چرا و چگونه است كه قرنها بعد در آنجا وساير مناطق اشغالي مسلمانان پيروان اين آيين اينچنين عاشقانه به اين آيين و مناسك آن عمل ميكنند و خواهند كرد كاشكي قلمتان منحرف از صداقت و راستي نبود در جاي جاي مقاله اين نفرت و كژانديشي را ميتوان ديد

• محمداکرام اندیشمند

  ۲۶ دی ۱۳۹۳

  آقای بودا تحلیل یک جانبه ارائه داشته اند. مولفه های خشونت گری مسلمانان ستیزه جو تنها به تعالیم و احکام خشونت گرایانه در نصوص اسلام (قرآن و حدیث) بر نمیگردد، عوامل و مولفه های زیادی را در خود نهفته دارد. از عوامل درونی جوامع مسلمان تا عوامل بیرونی که به سیاست سلطه، استعمار و اشغالگری غربی ها بر میگردد. اگر این دو الجزایری در شارل ابدو جنایت می کنند، بودا از یاد نبرد که فرانسوی ها سالهای طولانی الجزایر را در اشغال داشتند و جنایات عظیمی انجا م دادند. کینه و خصومت از آن دوران ا شغال و جنایت ممکن است نسل های آیندۀ الجزایری را که هر چند در فرانسه تولد یافته و بزرگ شده باشند، بشوراند و تحریک به انتقام کند. در غزه چه؟ یک شهری را که فقط چند کیلو متر مربع مساحت دارد و از چهار طرف هم محصوراست، نیرومند ترین ارتش مدرن اسرائیل از زمین، دریا و هوا ویران می کند و می کُشد نکتۀ دیگر این است که این تحلیل اسد بودا، راه حل این معضل نیست. اگر متن قرآن به باور اسد بودا به ویرانگری و کشتار ترغیب می کند و اسلام نخستین با پیامبرش، ممثل این کشتار و غارت اند، درک و باورمندی به این امر از سوی مسلمانان دنیا که گویا تکلیف خود را با این اسلام نخستین یکطرفه سازند و رابطۀ خود را با آن قطع کنند، به این زودی و کم از کم در ده ها سال آینده محقق شدنی نست. این تحلیل و توصیۀ اسد بودا به این معنی است که یک ملیارد و سیصد هزار مسلمان دنیا ، قرآن را و اسلام را با پیامبرش بگذارند کنار و یک قرآن دیگر با پیامبر دیگر بیاورند و یا بسازند. اسد بودا فراموش کرده است که تحول در مسیحیت هم با چنین فورمولی انجام نیافت. اگر این توصیه و تحلیل اسد بودا محقق نشود، پس منتظر این خطر باید بود که یک ملیارد و سیصد هزار مسلمان دنیا تبیدل شوند به یک ملیارد و سیصد هزار تروریست که مانند داعش و القاعده و طالبان و بوکو حرام عمل کنند. از سو دیگر، این سوال ایجاد می شود که چرا این اسلام نخستین و قرآن تمام مسلمانهای دنیا را یا حد اقل در یک سطح وسیع به جنگ و کشتار نمی شوراند و صد ها ملیون یا ده ها ملیون مسلمان، همچون داعش و القاعده و طالبان فکر نمی کنند و دست به اعمال آنها نمی زنند. اگر پیام قرآن و عملکرد صدراسلام و پیامبر موجب فکر و عملکرد این گروه ها شده است، چرا این پیام و عملکرد صدر اسلام چنین تأثیر و نقشی را در تمام مسلمانان ایجاد نمی کند؟

• kevin

  ۲۶ دی ۱۳۹۳

  اقا بهتر از این نمی شد این دین مبین و پراز رحمت را تشریح کرد. اینقدر این دین سراپا پر از آیات رحمانی و بخشش است و اینقدر پیامبر  و سایر اقوام و پیروان اولیه اش پر از رحت و لطف و گذشت هستند که اصلا حد و حساب ندارد. اصلا پیامبر این دین فقط با ناز و نوازش و آوای دل انگیز دعوت انسانها همه را مسلمان کرد. کی گفته که اسلام اصلا جنگ دارد و خونریزی و تجاوز و غارت زن و ناموس کفار و ایرانیان زرتشتی و مسیحیان و یهودیان را به انجام رسانده؟ این ها همه توطه های انگلیسی هاست؟ کی گفته که روش زندگی محمد و شخصیت او شبیه ملا عمر طالبان و یا  ابوبکر بغدادی است ؟ این ها همه شایعه و تهمت است. این ها اسلام واقعی نیست . اسلام واقعی در ایران و عربستان و چچن و پاکستان و اندونزی و........... هرگز اجرا نشده . اسلام واقعی اسلام محمد و علی و بقیه است که چقدر لطیف و پر از مداراست. در قران هم حتی  یک ‍آیه در رابطه با کشتار کفار و مسیحیان و یهودیان ندارد. تعدد زوجات و به همسر گرفتن دختران به سن ۷-۹ ساله  اصلا سابقه دینی در صدر اسلام ندارد.  آقایی که این مقاله رانوشتی زنده باد بر قلم زیبا و موشکافانه ات و درود بر وجود آزاده ات.

• بهزاد

  ۲۶ دی ۱۳۹۳

  « تا زمانی‌‌که دعوت به جهاد که از سوی محمد، پیامبر اسلام و خلفای دیگر بیان شده، برای همیشه از اعتبار نیافتد، اسلام قادر نخواهد بود که مشکل خشونت را از قامت خود بزداید. » (کریستینه شیرماخر، اسلام‌شناس آلمانی)

• reza

  ۲۵ دی ۱۳۹۳

  مقاله تحقیقی ست عقلانی و بدون تعصب ؛ جامع که خواندنش هرذهن جستجوگر وپویا را به وجد می آورد؛ ممنون ازاستاد فرهیخته وبزرگوار اسد بودا.

• يعقوب

  ۲۵ دی ۱۳۹۳

  مقاله اي بسيار زيبا، تحليلي و با نگرش جامعي نوشته شده است. سوالي كه خواننده مطلب پاسخش را پيدا نميكند نقش ايمان در بين أفراد غير اسلامي و بعضا غير سني است. عنوان مقاله و در بيشتر موارد راجع به إيمان بشري صحبت مي كند كه به نظر مي أيد منظور نويسنده در مورد افرادي است كه يا إيمان إسلامي دارند، تربيت اسلامي ديده أند و يا به نحوي با مسلمانان در ارتباط جمعي، فكري -نظري اختلاط داشته أند. أديان غير إسلامي از بابت خشونت زايي از اسلاميستها متعادل تَر و نرمتر هستند كه به ان اشاره اي يا مقايسه اي نشده است. جا داشت كمي تحليل جغرافيايي هم ميشد يا چاشني كار. مسلمانان تركيه، تونس و اسياي ميانه به مراتب آرامش خواه تر و صلح طلبتر از جاهاي ديگري مثل يمن، چچن ، سورية و عراق هستند. هر چند كه اينها هم دستخوش تأثير زمان شده أند. تركيه كشتار ارامنه داشته است، جنگ بوسني و هرزي گويين هم مثال ديگري است. در كنار تحليل جناب آقاي بودا براي ريشه خشونت خواهي در اسلام،دو مولفه ديگرهم بايد أضافه كرد:١-تأثير دولت و سياستهاي حاكمان اين كشورهاي مسلمان و ٢- اقتصاد.