افزایش ۲۰ تا ۳۰ میلیون نفری جمعیت ایران تا ۱۴۳۰
اگر «فرض خوشبینانه» پژوهشکده آمار ایران، یعنی افزایش سطح باروری به ۲,۶ فرزند تحقق یابد، جمعیت ایران سه دهه بعد ۱۱۲ میلیون نفر خواهد بود.
بنا به یافته‌های پژوهشکده آمار ایران، جمعیت کشور در سه دهه آینده می‌تواند بسته به سطح باروری، بیش از ۲۰ تا ۳۰ میلیون نفر افزایش یابد. این آمار از افزایش امید به زندگی در ایران نیز خبر می‌دهد.
پژوهشکده آمار ایران در پژوهشی که اخیرا منتشر کرده، با بررسی جمعیت گذشته، حال و آینده کشور، پیش‌بینی کرده که جمعیت کل کشور در سال ۱۴۳۰ شمسی می‌تواند با افزایش سطح باروری به بیش از ۱۱۲ میلیون نفر افزایش پیدا کند.
جمعیت کنونی ایران حدود ۸۱ میلیون نفر است.
این پژوهش که توسط الهام فتحی انجام شده و نسخه‌ای از آن در اختیار خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا) قرار گرفته است، با تاکید بر این که چشم‌انداز باروری در ایران ساده نیست، یکی از فاکتورهای سطح باروری را تا اندازه‌ای به تمایلات والدین مرتبط دانسته که تحت تأثیر شرایط اقتصادی جاری، وضعیت سیاسی و آرمان‌های عمومی و فرهنگی قرار دارد.
نتایج پیش‌بینی‌های این پژوهش بر اساس چهار فرض درباره آینده سطح باروری است:
فرض اول: افزایش سطح باروری کل و رسیدن به حدود ۲,۶ فرزند در سال ۱۴۳۰ (فرض خوشبینانه)
فرض دوم: تثبیت سطح باروری کل از سال ۱۳۹۵ به بعد یعنی ۲,۱۱ فرزند تا سال ۱۴۳۰
فرض سوم: کاهش سطح باروری کل با شیبی تند به زیر سطح جانشینی ۱,۵ فرزند در سال ۱۴۳۰ (فرض بدبینانه)
فرض چهارم: کاهش سطح باروری کل با شیبی ملایم تا به زیر سطح جانشینی ۱,۹ فرزند در سال ۱۴۳۰
با در نظر گرفتن فرضیه اول و تحقق آن که به عنوان فرضیه خوشبینانه در این پژوهش ازآن نام برده شده،
با افزایش میزان باروری کل، جمعیت کل کشور در سال ۱۴۳۰ هجری شمسی حدودا برابر با ۱۱۲ میلیون و ۴۷۵ هزار و ۴۵۸ نفر خواهد بود. اما در فرضیه دوم با فرض ثابت ماندن باروری، با عدد ۱۰۴ میلیون و ۱۷ هزار و ۵ نفر و در فرضیه های سوم و چهارم یعنی کاهش شدید و کاهش ملایم باروری به ترتیب با جمعیت ۹۵ میلیون و ۳۱۷ هزار و ۴۶۴ و ۱۰۱ میلیون و ۳۹۲ هزار و ۳۲۰ نفر روبه‌رو خواهیم بود.
در پژوهش مورد نظر اشاره شده که طبق بررسی های صورت گرفته در دهه های اخیر، میزان مرگ و میر در ایران همواره در حال کاهش بوده و از جمله عوامل مؤثر در این رابطه به جوان بودن ساختار جمعیت کشور، بهبود وضع تغذیه و پیشرفت اشاره شده است.
افزایش امید به زندگی در ایران
شاخص امید به زندگی یا به زبان ساده‌تر متوسط طول عمر، یک شاخص آماری است که نشان دهنده میانگین طول عمر اعضای یک جامعه است.
بر اساس آنچه در پژوهش پژوهشکده آمار ایران آمده، در ۵۰ ساله گذشته، امید به زندگی در ایران افزایش یافته، به این ترتیب که این افزایش برای زنان (حدود ۲۰ سال افزایش) به مراتب بیشتر از مردان (حدود ۱۸ سال افزایش) بوده است.
این در حالی است که متوسط طول عمر در ایران اندکی از متوسط جهانی بالاتر است و در رده بندی سازمان بهداشت جهانی که با یک پیش‌بینی تا سال ۲۰۹۹ تدوین شده، ایران در میان ۱۹۲ کشور، رتبه ۱۰۶ را دارد.
در بخشی از پژوهش که مربوط به تحصیلات و باروری است، از تحصیل زنان به عنوان عاملی بازدارنده در کاهش باروری و حتی عاملی برای افزایش سن ازدواج نام برده شده و حتی اشاره شده که در مواردی نیز ممکن است احتمال ازدواج برای زن ها را کاهش دهد.
دور جدید سرشماری نفوس و مسکن در سال ۱۴۰۵
همزمان با انتشار پژوهش پژوهشکده آمار ایران، پایگاه اطلاع رسانی دولت چهارشنبه ۲۴ اردیبهشت از موافقت دولت با تشکیل «ستاد ملی سرشماری عمومی نفوس و مسکن ثبتی مبنا» و «ثبتی مبنا شدن» سرشماری جدید در سال ۱۴۰۵ در جریان جلسه هیأت دولت خبر داد.
بر اساس این تصمیم، مرکز آمار ایران مکلف است این ستاد را به ریاست رییس سازمان برنامه و بودجه و عضویت دستگاه‌های اجرایی ذی‌ربط تأسیس کند و سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۴۰۵ را با رویکرد ثبتی مبنا و پس از آن در دوره‌های زمانی معین اجرایی کند.
مطابق با این تصمیم تمامی وزارت‌خانه‌ها، سازمان‌ها، مؤسسات و شرکت‌های دولتی و نهادهای عمومی غیردولتی، مکلف هستند ضمن همکاری کامل با مرکز آمار ایران، هر نوع ریزداده و اطلاعات آماری مورد نیاز را در چهارچوب قانون مرکز آمار ایران، بدون مطالبه ما به ازاء در اختیار این مرکز قرار دهند.
از دیگر اهداف تشکیل ستاد ملی سرشماری عمومی نفوس و مسکن، به فراهم شدن زیرساخت‌های لازم برای ارتقاء و توسعه پایگاه‌های اطلاعاتی، فعال‌سازی ستاد ملی سرشماری عمومی نفوس و مسکن و تحقق قانون احکام دائمی برنامه‌های توسعه کشور اشاره شده و بر همین اساس، تصویب نامه قبلی هیات وزیران در سال ۱۳۸۶ مبنی بر انجام سرشماری عمومی نفوس و مسکن هر پنج سال یک‌بار لغو شد.
نظرها
نظری وجود ندارد.