مذاکرات تهران با کابل درباره کشتار هریرود به نتیجه نرسید
هیأت سیاسی ایرانی نتایج تحقیقات میدانی درباره غرق شدن عده‌ای از کارجویان افغانستانی را با وزیر خارجه افغانستان در میان گذاشت. ادامه مذاکرات به بعد موکول شد.
حنیف اتمر، سرپرست وزارت خارجه افغانستان و محسن بهاروند، معاون حقوقی وزیر خارجه ایران در کابل. ادامه مذاکرات درباره کشتار هریرود به بعد موکول شد. (عکس: هشت صبح افغانستان)
مذاکرات هیأت‌های سیاسی ایران و افغانستان درباره کشتار کارجویان افغانستانی در مرز با ایران بدون نتیجه به پایان رسید.
محسن بهاروند، معاون حقوقی وزیر خارجه جمهوری اسلامی ایران و سید رسول موسوی، دستیار وزیر خارجه و نماینده مرزبانی ایران صبح سه‌شنبه ۶ خرداد / ۲۶ مه برای گفت‌وگو و رایزنی درباره کشتار هریرود به کابل سفر کرده بودند. در این نشست دو طرف به هیچ نتیجه‌ای نرسیدند و قرار بر این شد که بعد از عید فطر در سطح سیاسی و دیپلماتیک هیات‌ها در این‌باره گفت وگو کنند.
شماری از مهاجران افغانستانی ۱۲ اردیبهشت سال جاری پس از ورود به خاک ایران در رودخانه هریرود غرق شدند. شواهدی که مقام‌های محلی و دولتی در افغانستان به دست آورده‌اند حاکی از آن است که مرزبانان ایرانی این مهاجران را دستگیر، شکنجه و سپس به سمت رودخانه هریرود راندند که منجر به غرق شدن تعدادی از آنها شده است. فرمانده هنگ مرزی تایباد در ایران و همچنین سید عباس موسوی، سخنگوی وزارت خارجه ایران این خبر را تکذیب کرده بودند. به دستور رئیس جمهوری افغانستان برای بررسی این واقعه هیأت حقیقت‌یابی تشکیل شد و مسئولان مرزی ایران و افغانستان ۲۵ اردیبهشت در محل کشتار حاضر شدند و بعد از بررسی‌های میدانی جلسه مشترکی برگزار کردند.
هیأت ایرانی به سرپرستی محسن بهاروند و سید رسول موسوی صبح سه‌شنبه در گفت‌وگو با حنیف اتمر، سرپرست وزارت خارجه افغانستان نتایج تحقیقات میدانی در هریرود را به بحث گذاشتند.
به گزارش روزنامه «هشت صبح» افغانستان، حنیف اتمر در این جلسه یادآوری کرد که هدف از این تحقیقات «دریافت حقایق، رسیدگی قانونی به عاملان کشتار کارجویان افغانستانی و اتخاذ تدابیر لازم است تا در آینده از چنین حوادث ناگواری که ممکن بر روابط دو کشور تاثیرگذار باشد» جلوگیری شود.
وزارت خارجه افغانستان با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرد:
«دولت ایران متعهد شده است تا این حادثه را به صورت مشترک با هیأت افغانستان تا تامین عدالت بررسی و تعقیب کند.»
بر این اساس محسن بهاروند، معاون حقوقی وزیر خارجه ایران هم گفته است که اسناد و مدارک هیأت تحقیق افغانستان را دریافت کرده و از مجاری قانونی کشتار کارجویان افغانستانی را پیگیری می‌کند و اگر به نتیجه‌ای برسد دولت افغانستان را از آن آگاه می‌کند.
محمد حمید طهماسی، رئیس هیأت حقیقت‌یاب افغانستان اعلام کرده است که از مجموع ۴۶ تن از مهاجران افغانستانی که در مرز هریرود وارد ایران شده بودند، ۱۰ تن جان باخته‌اند، ۱۷ تن مفقود شده‌اند و ۱۹ تن دیگر نجات یافته‌اند. این پرسش همچنان بی‌پاسخ مانده است: اگر مرزبانان ایرانی در این کشتار دست نداشتند، این عده از کارگران مهاجران چگونه جان خود را از دست دادند؟
پیش از واقعه هریرود، عبدالقادر رحیمی، رئیس دفتر کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان در هرات با اشاره به بدرفتاری مأموران مرزبانی ایران با مهاجران افغان اعلام کرده بود مصاحبه‌هایی که این کمیسیون با اتباع افغان انجام داده بیانگر این است که شماری از مهاجرانی که از ایران «رد مرز» می‌شوند، مورد توهین و ضرب و شتم نیروهای امنیتی ایران قرار می‌گیرند.
رودخانه هریرود حدود ۱۵۰ کیلومتر در مرز ایران و افغانستان امتداد دارد. هریرود تابستان‌ها خشک و محل عبور مهاجران و زمستان‌ها به ویژه در ایامی که سدها باز شوند، پرآب و خروشان است. گفته میشود سالانه حدود ۵۰۰ هزار مهاجر غیرقانونی از افغانستان به جست‌وجوی کار راهی ایران می‌شوند.
بیشتر بخوانید:
نظرها
Farid
- ظریف خود در خاطراتش گفته که به جلسات انجمن حجتیه رفت و آمد داشته است. انجمنی که گروه فداییان اسلام - عاملان ترور دکتر فاطمی و کسروی و حسنعلی منصور و.. - به آنها وابسته بودند و مصباح و یزدی و خامنه ای از رهبران آن هستند. - ظریف در کتاب خاطراتش گفته که با دوستش سعید امامی - مسول اجرایی قتل‌های زنجیره‌ای - در کمیته‌ای همکاری داشتند که قرار بود به اتهامات نقض حقوق بشری در ایران پاسخ بدهد!. - کسروی در نامه ای به بیات در باره روحانیون حقایقی را نوشته که باعث شد گروه فداییان اسلام اورا ترور کردند. کسروی در این نامه به نخست وزیر وقت می نویسد : نخست بگویم که در این کشور بیش از ده کیش هست که با نام‌هایی مانند شیعه ، سنی ، زردشتی ، مسیحی ، علی‌اللهی ، صوفی ، بهایی ، شیخی ، اسماعیلی و مانند اینها در گوشه و کنار ایران زندگی میکنند ، این موضوع که مذهب جعفری مذهب رسمی است و قانون اساسی هم آنرا تصریح نموده حرفی نیست، اما این موضوع که شیعیان به تحریک ملایان به خود حق میدهند بر مذاهب دیگر با آسودگی تف و لعنت بفرستند خلاف مشروطه و دموکراسی است . اما مُلایان میگویند که خدا تمام جهان را به پاس چهارده معصوم آفریده پس باید آنها را دوست داریم و بر مقبره آنها گنبد و بارگاه بسازیم و از راه دور به زیارت آنها برویم ... آیا شما در این سخنان نامی از کشور و کوشش در راه آبادی آن می‌بینید؟ اندیشه یک مُلا این است که باید بدی‌ها روز به روز فزونتر گردد و جهان پر از ستم شود تا هنگام ظهور امام زمان فرا برسد و جهان را پر از داد کند!! می‌بینید که برابر هر گام که میخواهیم به سوی پیشرفت برداریم چه ایستادگی و کارشکنی میکنند میگویند عدلیه خلاف شرع است، دبستان خلاف شرع است ، نظام وظیفه خلاف شرع است، سِجل و مالیات خلاف شرع است . دانشکده خلاف شرع است، اصلا هر آنچه بیرون از دستگاه آخوندی‌ست خلاف شرع است. اما اینکه ملایان بپندارند که میشود با زور و تف و لعنت سخن مخالف خود را ساکت کنند دولت باید به آنها بفهماند که چنین نیرویی به آنها سپرده نشده. باور بفرمایید این داستان ملاها امروز گرفتاری بزرگیست و اگر آن را سرسری بگیرید و با آنها مماشات کنید، روزى خواهد رسید که این بیخردان ایران را به پهنه ى نابودى کشند.....»