بی‌طرفی نسبت به مذاهب، ویژگی یک رژیم لائیک - گفت‌و‌گو با عبدالکریم لاهیجی

نظرها

• pop

  ۱۶ آبان ۱۳۹۹

  به نظر من باید به این گفته که "نسلی هم که ملیت فرانسوی گرفته، از فرانسوی بودن در عمل چیزی نصیبش نشده است" توجه بیشتری داشت. حالا سوال اینجاست که چرا این نسل که خارجی در نظر گرفته شده ولی شاید نسل دوم هم باشد دچار تبعیض های اجتماعی و اقتصادی است وچیزی نصیبش نشده و اساساً منظور از ملیت فرانسوی چیست؟ به نظر میرسد که ملت فرانسه دارای چند هویت است و مذهب بخشی از این هویت ها نیست (البته مذهب کاتولیک بخش جدائی ناپذیر از هویت فرانسه تا زمان انقلاب بوده و هنوز هم ملت فرانسه را با مذهب کاتولیک شناسائی میکنند). به نظر من یک مشکلی که در فرانسه وجود دارد با توجه به مسائل کاریکاتور این است که نسلی که ملیت فرانسوی گرفته ولی چیزی نصیبش نشده دارای هویتی است متفاوت از هویت مورد نظر یک فرانسوی. مذهب بخشی از هویت مسلمانان است ولی بخشی از هویت یک فرانسوی که خیلی چیزها نصیبش میشود نیست. حالا برای من که در فرانسه زندگی نکرده سوال اینجا است که آیا مسلمانان فرانسه به هویت مذهبی خودشان احتیاجی دارند یا ندارند، چون این هویت آسیب پذیر است و با یک کاریکاتور به کشت وکشتار کشیده میشود. با توجه به صحبتها در مقاله، به نظر میآید که مسئله فقط بر سر تفاوت در ارزشهای اجتماعی نیست، بلکه فقر و فاصله طبقاتی هم در بین مسلمانان فرانسه رایج است. شاید مسلمانان در فرانسه از هویت مذهبی به عنوان یک وسیله دفاعی استفاده میکنند. یک راه ایجاد اتحاد در هر ملتی، بوجود آوردن یک دشمن است. بعضی وقتها اقلیتها در یک ملت به عنوان دشمن در نظر گرفته میشوند تا در اکثریت یک نوع اتحاد و هم پیمانی بوجود بیآید (در تاریخ اروپا معمولاً اقلیت یهودی دچار این بدبختی میشد ولی در تاریخ مدرن بیشتر مسلمانان دچار میشوند). راستگرایان افراطی از این روش بسیار استفاده میکنند. مثلاً مسخره کردن قیافه یهودیان با کاریکاتوردر روزنامه ها در زمان هیتلر رایج بود. با توجه به اینکه مدتها در فرانسه اعتصاب و اعتراضات جلیقه زردها بوده و فاصله طبقاتی در بین اکثریت غیر مسلمان هم افزایش یافته، شاید با انحراف افکار به سمت یک اقلیت مسلمان، دولت در فکر ایجاد یک همفکری در اکثریت باشد. بخصوص وقتی بشود راحت اقلیت مسلمان را با یک کاریکاتور تحریک کرد.

• داود بهرنگ

  ۱۶ آبان ۱۳۹۹

  (6) مشکل دیگر من با ماکرون این است که به خلاف گفتارش در این جا هیچ گونه نشست و برخاست و ارتباط مشورتی با جامعۀ مسلمانان در فرانسه ندارد. این را نیز من نادرست و خطرناک می دانم. [فرانسه بیشترین جمعیت مسلمان (در معنای مقیم) را در مقایسه با دیگر کشورهای اروپایی دارد.] من گفتگو با آنان را برای یافتن راهکار مناسب برای از میان بردن گرایشات داعشی در فرانسه را ضروری می دانم. مسلمانان فرانسه فرانسوی اند. "غیر خودی" دانستن آنان نادرست و مصداق استیگماتایز است. فرانسه بایست مسلمانان فرانسه را فرانسویان مسلمان بداند. نکتۀ آخر این که فرانسه بایست راهکارهای سایر کشورهای اروپایی در مقابله با داعش و هر گونه گرایشات داعشی در جامعه اروپا را هم طرف توجه خود قرار دهد. با احترام داود بهرنگ

• داود بهرنگ

  ۱۶ آبان ۱۳۹۹

  (5) توضیحات من در بارۀ سردر گُمی ام در بارۀ گفتار ماکرون: نخست این را بگویم که "استیگ ماتایز" کردن به معنی هدف قرار دادن گروهی از مردم و غیر متعارف و ناشایست دانستن آنان و بیرون از دایرۀ توجه قرار دادن آنان است. من خودم به گمانم رسانه های غربی و به ویژۀ رسانه های جناح راست و ضد خارجی در بیشتر موارد اقدام به استیگماتایز کردن خارجی ها می کنند. ماکرون می گوید کسانی که مرا متهم به یک چنین کاری می کنند چهرۀ مرا مخدوش می کنند. آنگاه بگویم که من چند مشکل با ماکرون دارم: یکی این است که حرف زدنش را در چهارچوب فرهنگ عام بشری بلد نیست. فرانسوی و بر اساس هنجارهای فرانسوی با جامعۀ بشری حرف می زند و این نادرست است. مشکل دیگر من با ماکرون این است که معلوم نیست مرادش از داعش چیست. من بر این باورم که داعش یک بیماری است. ویروسی است که از میان تونسی، مراکشی، چچنی، عرب، پاکستانی، افغانی، مراکشی، کمی ترکیه ای و کمی هم از اینور و آنور قربانی می گیرد. داعش دولت نیست. امپراتوری نیست. وابسته به هیچ دولتی هم نیست. ماکرون وقتی گزاره های خود را در بارۀ داعش بر زبان می راند گویا مرادش اردوغان و برخی کشورهای عربی است. من این را هم پیشداورانه و نادرست و هم خطرناک می دانم. ادامه در 6

• داود بهرنگ

  ۱۶ آبان ۱۳۹۹

  (4) ماکرون در نوشته اش خیلی خیلی ناراحت است. می گوید کسانی می گویند ما مسلمانان را "استیگ ماتایز" می کنیم. کسانی هم مرا متهم کرده اند که گفته ام من سیاست مبارزه با جدایی طلبان مسلمان را در پیش گرفته ام. من چنین حرفی هرگز به زبان نیاورده ام. این تحریف گفتۀ من و مسخ خود من است. من خودم را رئیس جمهور فرانسۀ متحد شامل همه اقلیت ها ی دینی و غیر دینی می دانم. ما فرانسوی ها خودمان را رویارو با مسلمانان نمی دانیم. بزرگداشت خیلی از مفاخر فرهنگی مسلمانان را ما در فرانسه بنیاد گذاشته ایم. ما همیشه کوشیده ایم با آنچه فرهنگ غنی اسلامی می دانیم مراودۀ فرهنگی داشته باشیم. ما خودمان را رویاروی با رادیکالیست ها و تروریست هایی می دانیم که خود را مسلمان معرفی می کنند. رویاروی با کسانی که نفرت پراکنی می کنند. کسانی که دختر بچه های سه تا پنج ساله را در چادر می پیچند و جلوی آمیزش آنان با دیگر بچه ها را می گیرند و مانع آموزش آنان در کودکستان های ما می شوند. کسانی که بچه ها را به بی اعتنایی به قانون تشویق می کنند. من می خواهم خاطر نشان کنم که فرانسۀ متحد اینقدر قدرت دارد که در برابر این رادیکالیست ها تسلیم نشود. ما به هر قیمت از دستاوردهای بشری مان که می دانیم [و افتخار می کنیم که] سویۀ پیشرو و مترقی و حقوق بشری دارند بی کمترین سازش با کسی هر آینه دفاع می کنیم. ما سر خم نمی کنیم و ... [آنچه که در گفتۀ آقای لاهیجی در بارۀ لائیسیتۀ فرانسوی آمده در گفتار ماکرون هم منعکس است.] ماکرون در پایان هم گزاره ای از ابن رشد آورده و می گوید: من این گفتۀ ابن رشد را در خور اعتنا و سرمشق خود می دانم که می گوید: نادانی راه به ترس می برد و ترس هم منجر به نفرت می شود و در حیرتم که مقاله نویس فایننشال تایمز با تحریف گفتار من چهرۀ مرا مخدوش می کند و ... ادامه در 5

• داود بهرنگ

  ۱۶ آبان ۱۳۹۹

  (3) France — we are attacked for this — is as secular for Muslims as for Christians, Jews, Buddhists and all believers. The neutrality of the state, which never intervenes in religious affairs, is a guarantee of freedom of worship. Our law enforcement forces protect mosques, churches and synagogues alike. France is a country that knows what it owes to the Islamic civilisation: its mathematics, its science, its architecture all borrow from it, and I announced the creation of an institute in Paris to showcase this great wealth. France is a country where Muslim leaders speak out when the worst happens, and call on followers to fight radical Islamism and defend freedom of expression.For as Averroes, the 12th-century polymath, once wrote: “Ignorance leads to fear, fear leads to hatred, and hatred leads to violence.” ********** +++++++++++++ -------------- من این نوشتۀ ماکرون را در فایننشال تایمز خواندم و بی اندازه نگران شدم. آنچه من از نوشتۀ ماکرون دستگیرم می شود این است که او بی مشاورت با احدی هر چه را که به عقل سلیمش می رسد پاک در میان می نهد. من این را خطرناک می دانم. رئیس جمهور کشوری چون فرانسه بایست مشاورت بگیرد. ادامه در 4

• داود بهرنگ

  ۱۶ آبان ۱۳۹۹

  (2) In certain districts and on the internet, groups linked to radical Islam are teaching hatred of the republic to our children, calling on them to disregard its laws. That is what I called “separatism” in one of my speeches. Visit the districts where small girls aged three or four are wearing a full veil, separated from boys, and, from a very young age, separated from the rest of society, raised in hatred of France’s values. Speak to government prefects who are confronted on the ground with hundreds of radicalised individuals, who we fear may, at any moment, take a knife and kill people. This is what France is fighting against — designs of hatred and death that threaten its children — never against Islam. We oppose deception, fanaticism, violent extremism. Not a religion. We say: “Not here in our country!” And we have every right to say this, as a sovereign nation and a free people. Against the terrorists who want to break us, we remain united. We can do without media articles that divide us. I will not allow anybody to claim that France, or its government, is fostering racism against Muslims. ادامه در 3

• داود بهرنگ

  ۱۶ آبان ۱۳۹۹

  با سلام دوباره من کوتاه شدۀ نامۀ توضیحی ماکرون به فایننشال تایمز را این جا می آورم. توضیحاتی را هم در این باره به آن می افزایم. +++++++++++++++++++++ It accused me of stigmatising French Muslims for electoral purposes and of fostering a climate of fear and suspicion towards them. For over five years now, and since the attacks on Charlie Hebdo, France has faced a wave of attacks perpetrated by terrorists in the name of an Islam that they have distorted. Some 263 people — police officers, soldiers, teachers, journalists, cartoonists, ordinary citizens — have been assassinated in our homeland. France has been attacked by Islamist terrorists because it embodies freedom of expression, the right to believe or not to believe and a certain way of life. The French people have risen up to say that they will not surrender any of France’s values, its identity, or its imagination. Nor any of these human rights that it proclaimed for the world, back in 1789. The whole state mobilises on the basis of laws discussed and voted on by parliament. For we will not surrender democracy, or the rule of law either. But since 2015 it has become clear, and I said this even before I became president, that there are breeding grounds for terrorists in France. ادامه در 2

• داود بهرنگ

  ۱۵ آبان ۱۳۹۹

  (4) آری! ما به سبب شیوۀ کار نادرست رسانه ها [و نداشتن ژان پل سارترها] اکنون در آستانۀ جنگ با قارۀ افریقا و هر فرد تیره رنگ و هر بابای موفرفری قرار گرفته ایم. در خود فرانسه [ و در دیگر جاها با شدت کمتری] آن ها را آنقدر زیر فشار گذارده ایم که یکی بعد از دیگری می آیند و می گویند: «من شور بختانه رنگم تیره است. متأسفم که مویم فرفری است. زادگاهم بدبختانه افریقاست. من خودم هم نمی دانم چرا مسلمانم. اما به حضرت عباس من تروریست نیستم.» شرم آور نیست؟ با احترام داود بهرنگ

• داود بهرنگ

  ۱۵ آبان ۱۳۹۹

  (3) 11/ یکی از روزنامه ها گزارش می دهد که عده ای الکل 88 در صد را که رویش آرم بیمارستان سن ژرمن پاریس است در لاله زار می فروشند. گفته می شود سیاه پوستند. 12/ تلویزیون فیلمی از دونالد ترامپ نشان می دهد که در آن می گوید همه مشکلات امریکا ناشی افریقایی های چینی تبار است. 13/ یکی از روزنامه نوشته که افریقایی ها ناف بچه هایشان را می برند و می خورند. 14/ یکی از روزنامه ها پرسیده چه دلیل دارد که باسن زن های افریقایی گنده است؟ [یک ایرانی گفته این خودش یک توطئه است. به هیچکس نبایست اعتماد کرد.] 15/ یکی از روزنامه ها پرسیده چرا زن های موفرفری زیاد بچه دار می شوند؟ مگر کار دیگری ندارند؟ 16/ گزارشگر تلویزیون فیلم دیگری از رئیس قبیلۀ چماق بدستان در بونگو ـ این بار ـ در حال اجرای مراسم لگد زنی به پرچم سازمان ملل نشان می دهد. و ... ما اکنون به این ترتیب در وضعیتی به سر می بریم که ابهام آلود است و معلوم نیست کی به کیست. تکلیف سوریه چه شد؟ تکلیف لیبی چه شد؟ تکلیف افغانستان چه شد؟ عراق چه خواهد شد؟ بندر فلان در لبنان چرا دود شد و به آسمان رفت؟ چرا مردم در امریکا با زره پوش به مراکز رای گیری می روند؟ این دیگر چه جور دمکراسی است؟ چرا در قره باغ جنگ شد؟ اردوغان کیست و چه می گوید؟ مسئله "می ـ تو" به کجا رسید؟ ادامه در 4

• داود بهرنگ

  ۱۵ آبان ۱۳۹۹

  (2) 4/ گزارشگر تلویزیون فیلمی نشان می دهد که در آن رئیس قبیلۀ چماق بدستان در بونگو در حرف هایش می گوید: ما سر همۀ سفید پوستان را خواهیم برید. همه شان را در آتش خواهیم سوزاند. انشاء الله همه شان را در دیگ پخته و خواهیم خورد. 5/ روزنامه ها می نویسند: در افریقا افراد قبیلۀ شونگو دسته جمعی کون برهنه به پرچم فرانسه شاشیدند. 6/ گزارشگر تلویزیون فیلمی نشان می دهد که در آن صاحب یکی از کلوپ ها شرح می دهد که جعبه توپ بیلیاردش را دزدیده اند. گفته می شود دزدان همه سیاه پوست بوده اند. 7/ روزنامه ها می نویسند: یک آلمانی را در یکی از کوه های شاخ افریقا از بالای کوه به زیر انداخته اند. گفته می شود که عاملین این جنایت می خواسته اند او را بپزند و بخورند. 8/ گزارشگر تلویزیون چند نفری را که رُخشان را با ماسک پوشانده اند در یکی از جنگل های افریقا نشان می دهد که سر چند تن از کارکنان سازمان ملل را بریده اند و به میله ها بسته اند و هر روز صبح ـ کله سحر ـ با آن ورزش صبحگاهی می کنند. 9/ یکی از روزنامه ها متن مصاحبه اش را با جادوگر قبیله مونگو منتشر کرده که وی می گوید افراد قبیلۀ بونگو در سراسر دنیا حتماً سر همۀ سفید پوست ها را خواهند برید و همه شان را خواهند خورد. و انشاء الله پوستشان را خواهند کند و همه شان را به دریا خواهند ریخت. 10/ گزارشگر تلویزیون فیلمی از رئیس قبیلۀ چماق بدستان در بونگو در حال سخنرانی نزد جادوگر قبیلۀ مونگو نشان می دهد. سخنرانی در بارۀ دیگ و پخت و پز در تمدن 1400 ساله افریقاست. ادامه در 3

• داود بهرنگ

  ۱۵ آبان ۱۳۹۹

  با سلام آنچه آقای لاهیجی عزیز و گرامی در میان نهاده اند را دولت ماکرون نمی گوید. وی [همراه همه جناح راستِ اروپا] چون پوپولیست است به قیت جان و آبرو و حیثیت دیگران نفس کش می طلبد تا موقعیت خود را تحکیم کند. [چند روز پیش چهارزانو در یکی از کانال های یکی از کشورهای عربی روی صندلی ـ مثل بچه آدم ـ نشسته بود و حرف های دیگری می زد.] مسائلی که اکنون در میان است بُعد "درون ملی" ندارد. یارو از ده کوره های چهارگوشۀ عالم می آید. [فرانسوی و اتریشی و بلژیکی و آلمانی نیست.] از بیرون می آید. کاری به آئین نامۀ حقوقی هیچ کشوری هم ندارد. این نَنِه مُرده در عمرش از این حرف ها نشنیده که بداند حقوق چیست. من می کوشم وضعیت را با چندین مثال روزمره روشن کنم: 1/ روزنامه ها می نویسند: دیشب چند نفر در جشن سال نو جلوی دختران را گرفتند و آنان را سیلی زدند و کار دیگری هم کردند. عاملین افزون بر این مویشان فرفری و رنگ رخشان هم تیره بود و با هم به زبان افریقایی گفتگو می کردند. 2/ گزارشگر تلویزیون می گوید: امروز جنازۀ پسربچه ای را از آب بیرون کشیدند. چند نفر به پلیس گفته اند که چند نفر را با قیافۀ افریقایی تبار در زیر پل راه آهن در حال فرار دیده اند. 3/ روزنامه ها می نویسند: سر مجسمۀ کریستف کلمب را بریده اند. شواهد نشان می دهد که عاملین ارتکاب به این جنایت موی سرشان فرفری بوده است. ادامه در 2