بازداشت خشونت‌آمیز کودک بلوچ توسط نیروهای اطلاعات سپاه

در تاریخ ۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۴، نیروهای وابسته به سازمان اطلاعات سپاه پاسداران در شهرستان راسک، با اعمال خشونت، یک نوجوان ۱۴ ساله بلوچ به نام صالح بهرامزهی، فرزند مولوی حبیب‌الرحمن، را در روستای نصیرآباد از توابع شهرستان سرباز بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل کردند.

به گزارش کمپین فعالین بلوچ، این نوجوان در هنگام بازداشت، مشغول بازی با دوستان هم‌سن‌وسالش بوده و مأموران امنیتی بدون ارائه حکم قضایی و بدون اطلاع قبلی به خانواده، صالح را با خشونت دستگیر کرده‌اند. بنا بر اظهارات شاهدان عینی، مأموران چشم‌های این کودک را بسته و او را در صندوق عقب خودرو قرار داده‌اند.

پس از انتقال صالح به شهرستان راسک، خانواده و بزرگان محلی تلاش‌های مکرری برای کسب اطلاع از وضعیت او و آزادی‌اش انجام دادند. با این حال، تنها پاسخی که از سوی مقامات امنیتی دریافت کردند این بود که صالح «تا روز شنبه مهمان ماست»؛ عبارتی مبهم که عملاً از ارائه هرگونه شفافیت درباره وضعیت حقوقی و سلامت این کودک خودداری می‌کند.

این رویداد در حالی رخ داده است که خانواده بهرامزهی پیش‌تر نیز قربانی سرکوب‌های امنیتی بوده‌اند. قاسم بهرامزهی، برادر بزرگ‌تر صالح، در آبان ۱۴۰۳ در شهرستان راسک به‌دست نیروهای امنیتی کشته شد. پیکر او تنها پس از یک هفته پیگیری مستمر و به شرط سکوت رسانه‌ای به خانواده تحویل داده شد.

همچنین ایوب بهرامزهی، عموی صالح، در سال ۱۳۹۲ به همراه ۱۶ زندانی دیگر بلوچ، با دستور دادستان وقت زاهدان، محمد مرزیه، در یک اقدام انتقام‌جویانه اعدام شده بود.

بازداشت خشونت‌آمیز این نوجوان ۱۴ ساله، نقض صریح مواد بنیادین حقوق بشر است. ماده ۹ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، بر حق آزادی و امنیت شخصی تأکید دارد و ماده ۳۷ کنوانسیون حقوق کودک، توقیف یا بازداشت غیرقانونی کودکان و رفتارهای غیرانسانی و تحقیرآمیز با آن‌ها را ممنوع می‌داند. همچنین طبق تعهدات بین‌المللی دولت ایران، از جمله منع شکنجه، هرگونه برخورد خشونت‌آمیز با کودکان باید ممنوع و پیگرد پذیر باشد.

این حادثه بار دیگر نگرانی‌ها درباره امنیت کودکان و نوجوانان بلوچ، تبعیض ساختاری و رویه‌های فراقانونی نیروهای امنیتی در مناطق محروم ایران را افزایش داده است. کمپین فعالین بلوچ خواستار پاسخ‌گویی نهادهای مسئول و آزادی فوری و بی‌قید و شرط این کودک شده است.