یک هفته بمباران هوایی ایران توسط اسرائیل و بالعکس و فنا شدن حداقل‌های زندگی در ایران!

شرایط هولناکی را پشت سر می‌گذاریم، ویرانی و خانه خرابی در ایران در نتیجه‌ی حاکمیت ستمگر و ارتجاعی جمهوری اسلامی ایران، زندگی مردم را در تمام حوزه‌های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی به فنا داده و بروز این جنگ وحشتناک نیز این شرایط فاجعه‌بار را غیر قابل تحمل کرده است. هر انسان آگاهی می‌داند که جنگ خانمان‌سوز و نکبت است، آن‌هم از نوع بمباران هوایی، اما قدرت‌ها جنگ را نعمت می‌دانند زیرا تصور می‌کنند که همواره با زور و قلدری می‌توانند به مقاصد پلیدشان برسند و بر جهان حکمرانی کنند. برخی از فرصت‌طلبان که رویای کسب قدرت را در سر می‌پرورانند نیز جنگ را نعمت می‌دانند. متاسفانه برخی از انسان‌های ناآگاه یا مردمی که از فقر، تبعیض، تورم، گرانی، اختلاف طبقاتی، فساد، و سرکوب‌های شدید جان به لب شده‌اند نیز برای نجات از سلطه‌ی شیاطین داخلی به شیاطین قلدرتر خارجی چشم امید دوخته‌اند «حتی زیر بمباران خانه‌های‌شان»، تا شاید از این شرایط فاجعه‌بار رهایی یابند و بتوانند اندکی در آرامش زندگی کنند و این‌چنین استیصال بسیار تلخ و ناگوار است و تا عمق وجود انسان را می‌سوزاند.  

یک‌سال و هشت ماه است که رژیم جنایت‌کار اسرائیل بر سر مردم فلسطین در غزه بمب می‌ریزد و هوایی و زمینی و زیرزمینی حمله می‌کند که باعث خرابی سی و شش بیمارستان شده و تاکنون حداقل پنجاه و پنج هزار فلسطینی را کشته و حدود صد و سی هزار تن را مجروح کرده است و از جمعیت دو میلیون و سیصد هزار تن در غزه، نزدیک به دو میلیون تن آواره شده‌اند و دارند از بی‌خانمانی و قحطی و نبود بهداشت می‌میرند و دولت اسرائیل نیز با وقاحت تمام هم‌چنان حمله می‌کند و می‌زند و می‌کُشد و در هیچ‌کجا پاسخ‌گو نیست.  

یک هفته است که رژیم فاشیستی اسرائیل، این بلای خانمان سوز را نیز بر سر مردم ایران آوار کرده‌ است و لحظه به لحظه بمب می‌ریزند، در ظاهر برای نابودی سران نظام و تاسیسات کشور که جمهوری اسلامی را فلج کنند، اما در حقیقت بر خانه و کاشانه‌ی مردم و منابع این کشور آسیب می‌زنند و بسیاری را آواره از خانه و دیار خود کرده‌اند، به ویژه مردم تهران که صبح چهارشنبه اعلام کردند شهر را تخلیه کنند. رژیم‌های جنایت‌کار اسرائیل و آمریکا و متحدان‌شان به بهانه‌ی جلوگیری از ساخت بمب اتمی توسط رژیم جنایت‌کار جمهوری اسلامی، این فاجعه‌ی هولناک انسانی را به وجود آورده‌اند. واقعا برای ما سوال است که بمب هسته‌ای بر سر مردم شلیک کنی یا بمب بر تاسیسات هسته‌ای شلیک کنی، آیا تفاوت ماهوی با همدیگر دارند؟ ما در عجب‌ایم که چرا آژانس بین المللی انرژی اتمی سازمان ملل حمله به تاسیسات هسته‌ای ایران را ممنوع نمی‌کند؟ ما به شدت نگرانیم که فاجعه‌ی هولناک انسانی و زیست محیطی در پیش باشد که طی سالیان طولانی نیز جبران نخواهد شد. به هوش باشیم، جنگ طلبان در ایران و جهان در پی کسب قدرت‌ و سهم خواهی بیشتر از ثروت‌اند و در نتیجه جان انسان‌ها برای آن‌ها هیچ ارزشی ندارد و همین امروز و فردا امکان دارد که این جنایت هولناک بر سر مردم ایران آوار شود و باید فوری و بدون هیچ قید و شرطی جلوی این جنگ خانمان‌سوز را بگیریم. در آخرین گزارش هرانا امروز جمعه سی‌ام خرداد آمده است: «شمار کل جان باختگان و مجروحان از یک هفته حملات اسرائیل به ایران از بامداد جمعه بیست و سه خرداد تاکنون به دو هزار و ششصد و نود و چهار تن رسیده است. این آمار شامل ششصد و پنجاه و هفت کشته و دو هزار و سی و هفت مجروح است.». در خبرهای قبلی نیز آمده بود که در اثر حملات جمهوری اسلامی به اسرائیل نیز دست‌کم ۲۴ تن کشته و بین ۵۹۰ تا ۸۰۰ تن مجروح شده‌اند. ما می‌گوییم بی‌تردید تلفات در ایران و اسرائیل بیش از اینهاست، در زمان جنگ هزاران تلفات دیگر نیز رخ می‌دهد که به حساب نمی‌آید، به ویژه در ایران که امکانات پیشگیرانه و هم‌چنین رسانه‌های آزاد نداریم.   

در این شرایط هولناک جان زندانیان نیز در خطر جدی است، زیرا از یک‌سو ممکن است در اثر بمباران هوایی کشته و زخمی شوند و هیچ امکان فرار و امداد رسانی ندارند، از سوی دیگر رژیم جنایت‌کار اسلامی ایران که زورش به اسرائیل و آمریکا نمی‌رسد، تلافی کشته شدگان نظام‌اش را بر سر مردم و به‌ویژه زندانیان سیاسی خالی خواهد کرد. ما به شدت نگرانیم که باز هم کشتار دیگری چون کشتار زندانیان سیاسی در تابستان ۶۷ به راه بیاندازند. همین چند روز پیش بود که مجاهد کورکوری از معترضان ایذه در قیام زن، زندگی، آزادی را در روز ۲۱ خرداد اعدام کردند. هم‌اکنون نیز خبر رسیده که در برخی از زندان‌ها اعتراض‌هایی صورت گرفته و زندانیان سیاسی خواهان مرخصی یا آزادی موقت شده‌اند تا از خطر بمباران رهایی یابند، اما به جای تدابیری برای حفظ جان زندانیان، برخی از آن‌ها از جمله علی یونسی دانشجوی نخبه را در زندان اوین با ضرب و شتم به سلول انفرادی یا دیگر زندان‌ها منتقل کرده‌اند و در این شرایط فاجعه بار که بسیاری از مردم آواره این شهر و آن شهر شده‌اند و اینترنت قطع شده است و امکان ملاقات نیز به راحتی میسر نیست، «البته اگر ملاقات‌ها ممنوع نشده باشد»، خانواده‌ها به شدت نگران سلامتی و جان عزیزان خود هستند. در ۲۶ خرداد نیز در زندان دیزل آباد کرمانشاه یک درگیری جدی رخ داده که نیروهای گارد ویژه با تیراندازی مستقیم دست‌کم ۹ تن را کشته و بیش از ۳۰ زندانی مجروح شده‌اند. زندانیان سیاسی باید هر چه سریعتر بدون قید و شرط آزاد شوند. برای زندانیان عمومی نیز در شرایط جنگی و زیر بمباران باید چاره‌ای اندیشید که جان‌شان به خطر نیافتد. در این شرایط هولناک که باید زندانیان سیاسی را آزاد کنند، دستگیری معترضان و روزنامه‌نگاران شدت یافته، از جمله مطهره گونه‌ای، محمدعلی باقرپور و همسرش در تهران، سجاد مشهدی همت‌آبادی در مشهد و توماج صالحی در کیش دستگیر شده‌اند.         

ما مادران پارک لاله ایران به عنوان صدایی از جنبش دادخواهی مردم ایران؛ تاسف و تاثر عمیق خود را برای کشته شدن مردم ایران و اسرائیل ابراز می‌کنیم و به خانواده‌های آن‌ها تسلیت می‌گوییم و از صمیم قلب همدرد و دادخواه‌شان هستیم. ما بمباران ایران و اسرائیل را به شدت محکوم می‌کنیم و مصرانه می‌خواهیم که مسئولان جنایت‌کار اسرائیل و مسئولانِ جنایت‌کار جمهوری اسلامی ایران در دادگاه‌های بین‌المللی به شکلی عادلانه و علنی محاکمه و مجازات شوند و اجازه ندهیم که چنین فجایعی دوباره در ایران و اسرائیل و جهان تکرار شود. این جنگ باید فوری و بدون قید و شرط پایان یابد زیرا صدمات هر جنگی تنها کشته شدگان و آسیب دیدگان مستقیم آن نیستند، بلکه در حین جنگ و پس از آن نیز صدمات جبران ناپذیری در حوزه‌های مختلف بر سر مردم آوار می‌شود، به ویژه آسیب‌های جدی و هولناک زیست محیطی که سال‌های سال باید تاوان آن را مردم درگیر در آن جنگ بپردازند. ما از جنگ بیزاریم و خواهان صلح هستیم و معتقدیم که رهایی مردم ایران برای دستیابی به آزادی، برابری و عدالت اجتماعی باید با قدرتمندتر شدن و همبستگی جنبش‌های مستقل و مردمی به دست آید، در حالی‌که جنگ بسیاری از این دستاوردها را نابود می‌کند و عاقبت یک دیکتاتوری می‌رود و دیکتاتوری دیگر جایگزین می‌شود.   

از شما دادخواهان می‌خواهیم که برای دستیابی به مطالبات زیر با ما همراه شوید:

۱) آزادی بدون قید و شرط تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی، ۲) لغو مجازات شلاق و اعدام از جمله؛ اعدام، ترور، کشتار خیابانی، شلاق، شکنجه، سنگسار و قصاص، ۳) محاکمه و مجازات آمران و عاملان تمامی جنایت‌های صورت گرفته توسط مسئولان جمهوری اسلامی ایران از ابتدا تا به امروز در دادگاه‌هایی علنی، عادلانه و مردمی (مجازاتی به جز اعدام)، ۴) برخورداری از آزادی بیان، اندیشه، قلم بدون قید و شرط، ۵) برخورداری از آزادی پوشش و حق کنترل بر بدن بدون قید و شرط، ۶) برخورداری از حق اعتراض، اعتصاب، تجمع، تشکل، سازمان‌ و احزاب مستقل، ۷) برخورداری از برابری حقوق شهروندی و رفع هرگونه تبعیض و ۸) جدایی دین از حکومت. ما اعتقاد عمیق داریم که ساختار سراپا فاسد، تمامیت‌خواه و دیکتاتوری مذهبی – ارتجاعی و غیر دموکراتیک حکومت اسلامی ایران باید در هم شکسته شود و طرحی نو در اندازیم.

مادران پارک لاله ایران

سی‌ام خرداد ۱۴۰۴