دانشمندان: درختان انجیر می‌توانند با تبدیل دی‌اکسید کربن به سنگ به آب‌وهوا کمک کنند
دانشمندان متوجه پدیده‌ای شگرف شده‌اند: بخشی از دی‌اکسید کربن جذب‌شده توسط درختان انجیر در چوب و خاک اطراف آن به کربنات کلسیم تبدیل می‌شود و کربن را برای مدت طولانی‌تری از هوا دور نگه می‌دارد.
بخش محیط زیست
درختان انجیر ـ عکس از شاتراستاک
به‌گزارش «نیو ساینتیست»، هفته‌نامه علمی چاپ بریتانیا، برخی از درختان انجیر می‌توانند مقادیر شگفت‌آوری از دی‌اکسید کربن را به سنگ تبدیل کنند و از این طریق دی اکسید کربن برای مدت طولانی پس از مرگ درخت در خاک باقی می‌ماند.
این بدان معناست که درختان انجیری که برای جنگل‌داری یا دادن میوه کاشته می‌شوند، می‌توانند از طریق فرآیند جذب دی اکسید کربن، مزایای اقلیمی بیشتری ارائه دهند.
دی اکسید کربن یک گاز گلخانه‌ای است که افزایش غلظت آن در جو زمین، باعث گرم‌شدن زمین و تغییرات آب‌وهوایی می‌شود. این گاز گرما را در جو نگه می‌دارد و از خروج آن از جو جلوگیری می‌کند.. افزایش دمای زمین نیز پیامدهای جدی برای محیط زیست و انسان‌ها دارد. افزایش دمای زمین سبب تغییرات آب‌وهوایی گسترده‌ای می‌شود. این تغییرات شامل افزایش وقوع پدیده‌های جوی شدید مانند موج‌های گرما، خشکسالی، سیل، طوفان‌های شدید، و همچنین ذوب شدن یخچال‌ها و یخ‌های قطبی است.
همه درختان دی‌اکسید کربن را از هوا جذب می‌کنند و بخش بزرگی از آن معمولاً برای ساخت مولکول‌های ساختاری مانند سلولز، به‌منظور رشد گیاه مورد استفاده قرار می‌گیرد. با این حال، برخی از درختان دی‌اکسید کربن را به ترکیبی کریستالی به نام اگزالات کلسیم تبدیل می‌کنند که باکتری‌های موجود در درخت و خاک می‌توانند آن را به کربنات کلسیم، جزء اصلی سنگ‌هایی مانند سنگ آهک و گچ، تبدیل کنند.
کربن به شکل معدنی می‌تواند در خاک بسیار طولانی‌تر از ماده آلی درخت باقی بماند. درختانی که کربن را به این شکل ذخیره می‌کنند شامل درخت ایروکو (Milicia excelsa) می‌شود که در مناطق گرمسیری آفریقا رشد می‌کند و برای چوب استفاده می‌شود اما غذا تولید نمی‌کند.
در تحقیقات جدید، مایک رالی از دانشگاه زوریخ سوئیس و همکارانش دریافتند که سه گونه از درخت انجیر بومی در شهرستان سامبورو واقع در کنیا می‌توانند از دی‌اکسید کربن کربنات کلسیم تولید کنند.
مایک رالی در این‌باره می‌گوید:
بخش بزرگی از درختان در روی زمین به کربنات کلسیم تبدیل می‌شوند. ما [همچنین] کل ساختارهای ریشه را می‌بینیم که در خاک تقریباً به‌طور کامل به کربنات کلسیم با غلظت بالا تبدیل شده‌اند، جایی که نباید چنین شود.
تیم تحقیقاتی ابتدا گونه‌هایی از درخت انجیر را که کربنات کلسیم تولید می‌کنند، با پاشیدن اسید هیدروکلریک ضعیف روی درختان و جست‌وجوی حباب‌ها - نشانه‌ای از آزادشدن دی اکسید کربن از کربنات کلسیم - شناسایی کردند. سپس، محاسبه کردند که تا چه اندازه دورتر، کربنات کلسیم در خاک اطراف درخت تشخیص داده می‌شود. همچنین نمونه‌هایی از درختان را تجزیه و تحلیل کردند تا ببینند کربنات کلسیم در کجای تنه آن‌ها تولید می‌شود.
رالی که این هفته نتایج کار خود را در کنفرانس گلدشمیت در پراگ، جمهوری چک ارائه خواهد کرد، می‌گوید:
چیزی که واقعاً شگفت‌انگیز بود و هنوز هم تا حدی گیج‌کننده است، این است که [کربنات کلسیم] بسیار عمیق‌تر از آن‌چه انتظار داشتم وارد ساختارهای چوبی شده بود. من انتظار داشتم که این تنها یک فرآیند سطحی در شکاف‌ها و بخش‌های ضعیف ساختار چوب باشد.
محققان باید تحقیقات بیشتری انجام دهند تا میزان دی اکسید کربن ذخیره‌شده توسط درختان، همچنین میزان آب مورد نیاز و مقاومت آن‌ها در اقلیم‌های مختلف را محاسبه کنند.
اما مایک رالی می‌گوید اگر درختان انجیر را بتوان در پروژه‌های جنگل‌کاری آینده گنجاند، می‌توانند هم منبع غذایی و هم جذب‌کننده دی اکسید کربن باشند.
نظرها
نظری وجود ندارد.