ناپدید شدن دختر نوجوان افغانستانی در اسلامشهر

در پی ناپدید شدن یک دختر نوجوان مهاجر افغانستانی در ایران، نگرانی‌ها درباره امنیت مهاجران افغانستانی در این کشور افزایش یافته است. فریده محمدی، دختر ۱۵ ساله افغانستانی، از روز ۱۸ تیر (۹ ژوئیه) در شهر اسلامشهر استان تهران مفقود شده و تاکنون هیچ خبری از سرنوشت او در دست نیست. خانواده فریده اعلام کرده‌اند که او پس از پایان کارش در یک کارگاه خیاطی در منطقه صالح‌آباد تهران، حوالی ظهر از محل کار خارج شده و دیگر بازنگشته است.

با گذشت بیش از یک هفته، نه تنها ردی از او پیدا نشده بلکه پیگیری‌های رسمی نیز به نتیجه نرسیده است. خانواده فریده با مراجعه به پلیس ایران شکایت خود را ثبت کرده‌اند و به گفته منابع محلی، سفارت افغانستان نیز با ارسال درخواست رسمی، خواستار همکاری نهادهای امنیتی ایران برای یافتن این دختر شده است.

مقامات پلیس ایران نیز با جستجوی بیمارستان‌ها، اردوگاه‌ها و مراکز دیگر تلاش‌هایی برای یافتن او انجام داده‌اند، اما این جست‌وجوها تا کنون بی‌نتیجه مانده است.

در شبکه‌های اجتماعی و میان فعالان حقوق بشری، ناپدید شدن فریده با موج جدید ضدمهاجرتی در ایران مرتبط دانسته شده است. فعالان هشدار داده‌اند که فضای تشدید شده‌ی امنیتی علیه مهاجران افغانستانی، به‌ویژه زنان و کودکان، آنان را در معرض تهدیدهای جدی قرار داده و بسیاری از خانواده‌های مهاجر افغانستانی دیگر احساس امنیت نمی‌کنند.

در هفته‌های گذشته، گزارش‌هایی درباره بدرفتاری، بازداشت‌های گسترده و بازگرداندن اجباری مهاجران افغانستانی به افغانستان منتشر شده است. در چنین فضایی، گم‌شدن یا ربایش کودکان و نوجوانان مهاجر، می‌تواند حسن ناامنی میان مهاجران افغانستانی را بیش از پیش افزایش دهد.

به‌ویژه با توجه به وضعیت حقوقی شکننده مهاجران افغانستانی، نبود دسترسی به وکیل، ترس از مراجعه به پلیس و نداشتن اقامت رسمی، این ظن را به وجود آورده که موارد مشابه بیشتری ممکن است رخ داده باشد ولی افغانستانی‌ها حتی از ثبت شکایت هم خودداری کنند.

با این حال، خانواده فریده و برخی نهادهای مدنی افغانستانی‌ها در تهران خواهان روشن‌شدن سرنوشت این نوجوان و پاسخگویی نهادهای مسئول هستند.

در روزهای گذشته نهادهای حقوق بشری بین‌المللی خواستار مداخله فوری سازمان ملل برای بررسی وضعیت مهاجران افغانستانی در ایران شده‌اند. به گفته آنان، فضای سرکوب، تبعیض و بی‌توجهی نهادهای دولتی، شرایطی را ایجاد کرده که هرگونه خطر، از ناپدید شدن گرفته تا خشونت جنسی یا قاچاق، مهاجران را تهدید می‌کند.

در حال حاضر، پرونده فریده محمدی هنوز باز است و هیچ نشانی از او پیدا نشده. اما ماجرای او به نمادی از رنج و ناامنی گسترده‌تر تبدیل شده است؛ واقعیتی تلخ برای هزاران مهاجر افغانستانی که نه در کشور خود امنیت دارند و نه در کشور میزبان، آینده‌ای روشن پیش‌رویشان است.