ادامه موج سرکوب معلمان در کردستان: اخراج و انفصال هفت معلم دیگر
گزارش‌های جدید از کردستان حاکی از ادامه فشار و سرکوب علیه فعالان صنفی معلمان است. در تازه‌ترین رویداد، هیئت تجدیدنظر آموزش و پرورش، احکام اخراج و انفصال هفت معلم دیواندره و سقز را تأیید یا تشدید کرده است.
بخش حقوق
چند تن از فعالان صنفی معلمان کردستان که احکام جدید قضائی گرفته‌اند ـ عکس از سازمان حقوق بشر کردستان
به‌گزارش سازمان حقوق بشر کردستان، در روزهای گذشته، احکام قضائی هفت معلم کُرد از شهرهای دیواندره و سقز تأیید شده است. این معلمان که پیش از این نیز با پروندهسازی قضائی مواجه شده بودند، اکنون با سرنوشت شغلی نامعلومی روبه‌رو هستند.
بر اساس این گزارش، هیئت تجدیدنظر رسیدگی به تخلفات اداری وزارت آموزش و پرورش، حکم اخراج و انفصال دائم امید شاه‌محمدی و همچنین اخراج کاوه محمدزاده و هیوا قریشی را تأیید کرده است. حکم تبعید پنج‌ساله پرویز احسنی نیز به اخراج از کار افزایش یافته است.
همچنین، احکام شش ماه انفصال از خدمت شهرام کریمی، یک سال انفصال از خدمت لقمان اللەمرادی و بازنشستگی اجباری با تقلیل دو گروه برای سلیمان عبدی تأیید شده است.
این هفت معلم، همگی از اعضای فعال انجمن صنفی معلمان در شهرهای خود بودند.
امید شاه‌محمدی، پرویز احسنی، کاوه محمدزاده و هیوا قریشی در خرداد ۱۴۰۱ به‌دلیل شرکت در تحصن معلمان بازداشت و پس از ۸۶ روز با وثیقه‌های سنگین آزاد شدند. آن‌ها در دادگاه انقلاب سنندج به حبس‌های تعزیری و تعلیقی محکوم شدند و از جمله امید شاه‌محمدی یک سال حبس تعزیری خود را نیز تحمل کرد.
سلیمان عبدی، معلم دیگری که حکمش تأیید شده، نیز سابقه بازداشت و محکومیت قضائی دارد. او به اتهام‌هایی چون «تبلیغ علیه نظام» و «اخلال در نظم عمومی» به زندان و شلاق محکوم شده بود.
این پرونده‌ها و احکام اداری، نشان‌دهنده یک الگوی نظام‌مند برای حذف فعالان صنفی، به‌ویژه معلمان کُرد از بدنه آموزش و پرورش است.
پیش از این نیز انجمن صنفی معلمان کردستان (سنندج) خبر از صدور احکام مشابه برای هفت نفر از اعضای هیئت‌مدیره خود داده بود. پس از برگزاری انتخابات دوره‌ای این انجمن، هیئت رسیدگی به تخلفات آموزش و پرورش با پروندهسازی علیه این معلمان، ابتدا آن‌ها را به مدت سه ماه تعلیق و از ورود به محیط‌های آموزشی منع کرد.
سپس هیئت تجدیدنظر رسیدگی به تخلفات اداری وزارت آموزش و پرورش، احکام صادرشده را عیناً تأیید و در مواردی حتی تشدید کرد. مجید کریمی و غیاث نعمتی، دو عضو این هیئت‌مدیره، به اخراج دائم از مشاغل دولتی محکوم شده‌اند. صلاح حاجی‌میرزایی به یک سال اخراج موقت، نسرین کریمی به بازنشستگی اجباری با تقلیل دو طبقه شغلی و لیلا زارعی به خلع از معاونت مدرسه و بازنشستگی اجباری محکوم شدند. افزون بر این، فیصل نوری به تبعید پنج ساله به استان کرمانشاه و محی‌الدین ریحانی به محرومیت از انتصاب در مشاغل حساس محکوم شده‌اند.
انجمن صنفی معلمان کردستان (سنندج) صدور این احکام را «بی‌اعتنایی و دهن‌کجی» به خواسته‌های جامعه فرهنگیان دانست. انجمن صنفی معلمان کردستان، یکی از قدیمی‌ترین و مهم‌ترین تشکل‌های صنفی در ایران است که از دهه‌ها پیش برای حقوق معلمان و حق آموزش به زبان مادری تلاش کرده است.
پیشینه‌ای از سرکوب و حذف
صدور این احکام سنگین، در ادامه روندی است که سال‌هاست علیه معلمان فعال در کردستان جریان دارد. ده‌ها معلم در این منطقه به دلیل پیگیری حقوق صنفی و فعالیت‌های مدنی خود با احکام قضائی و انضباطی سنگین روبه‌رو شده‌اند. این اقدامات، نه تنها حقوق اولیه معلمان را نقض می‌کند، بلکه پیام روشنی به دیگر فعالان صنفی می‌دهد که هرگونه مطالبه‌گری با برخوردهای شدید مواجه خواهد شد.
تاریخچه این سرکوب‌ها به سال‌ها پیش بازمی‌گردد. فرزاد کمانگر، معلم و فعال صنفی کُرد، یکی از قربانیان این روند بود که به دلیل فعالیت‌هایش در سال ۱۳۸۹ اعدام شد. با وقوع جنبش «زن، زندگی، آزادی»، معلمان کردستان با حمایت از دانش‌آموزان و معترضان، نقش پررنگ‌تری ایفا کردند که به نظر می‌رسد این اقدامات تنبیهی نیز پاسخی به آن است.
تشکل‌های صنفی معلمان، خواستار بهبود وضعیت معیشتی، توقف خصوصی‌سازی آموزش و پایان دادن به پروندهسازی علیه همکارانشان هستند. اما دولت و نهادهای مربوطه، به جای پاسخگویی به این مطالبات، همچنان بر سرکوب و حذف فعالان تأکید دارند.
نظرها
نظری وجود ندارد.