«فروپاشی» آرمین مختاری: نمایشگاهی در تاریکی
در زیرزمینی تاریک در گالری میرانا، آرمین مختاری با نمایشگاه انفرادی «فروپاشی» مخاطبان را به تجربه‌ای منحصربه‌فرد دعوت کرد؛ جایی که نور چراغ قوه، نقاشی‌ها را از دل تاریکی به وجود می‌آورد.
بخش فرهنگ
نمایشگاه «فروپاشی»، اولین نمایشگاه انفرادی آرمین مختاری
نمایشگاه «فروپاشی»، اولین نمایشگاه انفرادی آرمین مختاری، روز جمعه ۳۱ مرداد ۱۴۰۴ در گالری میرانا در تهران برگزار شد. این نمایشگاه با عنوان «نمایشی با چراغ خاموش» در فضایی غیرمتعارف و تاریک شکل گرفت، چنانکه مخاطبان با استفاده از چراغ قوه به تماشای آثار پرداختند.
نور، عنصر بنیادین هنر است. بدون نور، نه اثری خلق می‌شود و نه دیده می‌شود. در غیاب نور، مرز میان یک اثر هنری و یک شیء معمولی محو می‌شود و حتی رنگ‌ها، که از ارکان اصلی نقاشی‌اند، وجودی نمی‌یابند. به بیان ساده، بدون نور، هنری وجود ندارد.
در این نمایشگاه، مخاطب با روشن کردن چراغ قوه خود به منبعی از نور تبدیل می‌شود که به اثر هویت می‌بخشد. این تعامل، رابطه‌ای پویا و مستقیم میان بیننده و نقاشی ایجاد می‌کند. اثر هنری تنها زمانی «وجود» پیدا می‌کند که مخاطب با نور خود آن را از تاریکی بیرون بکشد. بدون حضور مخاطب، نقاشی‌ها در فضای گالری عملاً نامرئی باقی می‌مانند.
این اجرا فراتر از یک نمایش هنری، پرسشی عمیق را مطرح می‌کند: در جهانی بدون نور، ارزش اثر هنری چیست؟ جامعه‌ای را تصور کنید که در تاریکی فرو رفته است؛ در چنین فضایی، چگونه می‌توان ارزش، تکنیک، یا مفهوم یک اثر هنری را درک کرد؟ چراغ قوه در این نمایشگاه، نه‌تنها ابزاری برای دیدن، بلکه نمادی از نقش حیاتی مخاطب در تکمیل چرخه‌ی حیات یک اثر هنری بود.
«فروپاشی» با این ایده بازی می‌کند که اثر هنری بدون مخاطب و نور، فاقد معنا و وجود است. این نمایشگاه ما را وادار می‌کند تا درباره‌ی نقش خودمان به‌عنوان بیننده و اهمیت نور در تجربه‌ی هنر تأمل کنیم. در جهانی تاریک، آیا اثر هنری همچنان ارزشی دارد؟
آرمین مختاری، نقاش و فعال فرهنگی، با آثاری بازتاب‌دهنده بحران‌های اجتماعی و سیاسی ایران، از بازداشت‌شدگان جنبش ۱۴۰۱ است. از زبان او درباره نمایشگاه «فروپاشی» بشنوید:
نظرها
نظری وجود ندارد.