محکومیت لقمان امینی، روحانی اهل سنت به سه سال زندان و خلع دائم لباس روحانیت

ماموستا لقمان امینی، امام جمعه مسجد جامع «چهار یار نبی» سنندج، از سوی دادسرای ویژه روحانیت تهران به اتهام «توهین به مقدسات» به سه سال و یک ماه حبس تعزیری و خلع دائم لباس روحانیت محکوم شد. به گفته منابع مطلع، این حکم قطعی بوده و امکان تجدیدنظر یا اعتراض قضایی در آن وجود ندارد.

به گزارش آژانس خبررسانی کردستان، کوردپا، این روحانی کُرد روز اول اردیبهشت ۱۴۰۴ پس از مراجعه به دادگاه ویژه روحانیت همدان بازداشت و به زندان این شهر منتقل شد. او پس از ۴۳ روز بازداشت، در تاریخ ۱۲ خرداد ۱۴۰۴ با قرار وثیقه آزاد شد.

لقمان امینی پیش‌تر نیز در خرداد ۱۴۰۲ به اتهاماتی از جمله «تبلیغ علیه نظام به نفع احزاب کُرد اپوزیسیون، نگهداری سلاح کمری، تحریک به آشوب و حمایت از اعتراضات خیزش ژن ژیان ئازادی» به ۱۱ سال حبس تعزیری، تبعید دوساله به اردبیل، خلع دائم لباس روحانیت و ممنوعیت از خطبه جمعه محکوم شده بود.

این روحانی اهل جوانرود نخستین بار در ۱۰ بهمن ۱۴۰۱ در مسیر سنندج ـ مریوان بدون ارائه حکم قضایی بازداشت و پس از نزدیک به سه هفته، در سوم اسفند همان سال به‌طور موقت آزاد شد.

فشار بر روحانیون کُرد

پرونده‌ی لقمان امینی بخشی از روند گسترده‌تر فشار بر روحانیون و امامان جمعه کُرد است. در سال‌های اخیر، دادگاه ویژه روحانیت بارها برای مهار و مجازات روحانیون منتقد در کردستان به کار گرفته شده و احکام سنگینی همچون حبس طولانی، خلع لباس، تبعید و محرومیت از خطبه علیه آنان صادر شده است.

این فشارها در حالی افزایش یافته که برخی روحانیون کُرد همچون لقمان امینی در کنار جامعه‌ی خود ایستاده‌اند و در بسیاری از اعتراضات اجتماعی و سیاسی، نقشی محوری در بیان مطالبات مردم داشته‌اند. نفوذ اجتماعی آن‌ها در مساجد و محلات باعث شده حکومت حضور و سخنانشان را به‌عنوان یک تهدید تلقی کند.

سرکوب روحانیون کُرد تنها برخوردی قضایی یا امنیتی نیست؛ بلکه بخشی از سیاستی سیستماتیک برای خاموش کردن پیوند میان دین، هویت اتنیکی و مقاومت مدنی در کردستان است. چنین روندی نه‌تنها آزادی مذهبی را محدود می‌کند، بلکه یکی از کانال‌های تاریخی بیان اعتراضات مسالمت‌آمیز را نیز هدف گرفته است.