ارتباط ناشناخته. ارتباط بدون سانسور. ارتباط برقرار نمی‌شود. سایت اصلی احتمالاً زیر سانسور است. ارتباط با سایت (های) موازی برقرار شد. ارتباط برقرار نمی‌شود. ارتباط اینترنت خود را امتحان کنید. احتمال دارد اینترنت به طور سراسری قطع شده باشد. ادامه مطلب

 زندانیان سیاسی زن زندان قرچک ورامین: سمیه رشیدی قربانی بی‌توجهی مسئولان شد

۴۵ زندانی سیاسی زن با انتشار بیانیه‌ای مرگ سمیه رشیدی، هم‌بندی خود را نتیجه مستقیم بی‌توجهی و قصور مسئولان قضایی و زندان دانستند. امضاکنندگان بیانیه هشدار دادند «سمیه‌های دیگر» نیز در قرچک و دیگر زندان‌های جمهوری اسلامی در معرض خطر جدی قرار دارند.

۴۵ زندانی سیاسی زن محبوس در زندان قرچک ورامین با انتشار بیانیه‌ای، جان‌باختن سمیه رشیدی، زندانی سیاسی ۴۲ ساله را نتیجه بی‌کفایتی و بی‌توجهی مسئولان زندان دانستند و شهادت دادند که او «سرشار از میل به زندگی و آزادی» بود. آنان تأکید کردند رشیدی به بیماری صرع مبتلا بود و بارها دچار تشنج شد اما به‌رغم آگاهی مسئولان، هیچ‌گاه برای بستری به بیمارستان اعزام نشد.

این زندانیان در بیانیه خود نوشته اند:

ما ۴۵ نفر از زندانیان زن بند سیاسی زندان قرچک ورامین شهادت می‌دهیم سمیه رشیدی نه به اعتیاد به مواد مخدر دچار بود و نه از بیماری روانی مشخصی رنج می‌برد. ما شهادت می‌دهیم سمیه رشیدی با اطلاع کامل مسئولان امنیتی، سازمان زندان‌ها، زندان اوین، زندان قرچک، بهداری زندان قرچک از زمان بدو ورود به زندان به بیماری صرع مبتلا بود و بارها در برابر چشمان‌مان، به‌ویژه در دو ماه اخیر دچار تشنج‌های شدید در بازه‌های زمانی کوتاه‌مدت شده و پس از انتقال به بهداری، بدون اعزام به بیمارستان جهت بستری، بدون رسیدگی به وضعیت اضطراری ایشان یعنی عدم تحمل مسئولیت کیفری او را به زندان باز می‌گرداندند.

بیانیه زندانیان همچنین هشدار داده است که جان دیگر زندانیان سیاسی و عمومی در قرچک در خطر است؛ به‌ویژه آنکه طی هفته گذشته دو زندانی جرائم عمومی نیز در همین زندان بر اثر بی‌توجهی درمانی جان باختند. آنان تأکید کرده‌اند که خواهان اقدام فوری برای آزادی زندانیان بالای ۶۰ سال و زندانیان بیمار هستند.

سمیه رشیدی در اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۴ به دلیل شعارنویسی بازداشت و به اتهام «تبلیغ علیه نظام» محبوس شد. او پس از انتقال از اوین به قرچک بارها دچار حملات شدید صرع شد، اما مسئولان از اعزام او به بیمارستان خودداری کردند. او نهایتاً پس از یک تشنج دیگر، در حالی‌که به‌جای بستری به بند بازگردانده شد، به کما رفت و سوم مهرماه جان باخت.

این رخداد در حالی است که قوه قضائیه علت مرگ او را «مشکلات جسمی پیش از بازداشت» اعلام کرده و او را متهم به «ارتباط با منافقین» دانسته است؛ ادعایی که به گفته هم‌بندی‌هایش دروغی آشکار است. در ادبیات حکومتی جمهوری اسلامی ایران به طور معمول برای نام بردن از «سازمان مجاهدین خلق ایران» و هوادارن آن از این عنوان استفاده می‌شود.

هم‌زمان، سازمان حقوق بشر ایران نیز با انتشار گزارشی تأکید کرد زندان قرچک باید فوراً بسته شود. این سازمان با اشاره به جان‌باختن دست‌کم سه زن زندانی طی ماه‌های اخیر، شرایط این زندان را «غیرانسانی» و «ناقض ابتدایی‌ترین حقوق بشر» توصیف کرد و از جامعه جهانی خواست برای پایان دادن به فعالیت این زندان اقدام کند.

این مطلب را پسندیدید؟ کمک مالی شما به ما این امکان را خواهد داد که از این نوع مطالب بیشتر منتشر کنیم.

آیا مایل هستید ما را در تحقیق و نوشتن تعداد بیشتری از این‌گونه مطالب یاری کنید؟

.در حال حاضر امکان دریافت کمک مخاطبان ساکن ایران وجود ندارد

توضیح بیشتر در مورد اینکه چطور از ما حمایت کنید

نظر بدهید

در پرکردن فرم خطایی صورت گرفته

نظرها

نظری وجود ندارد.