زن‌کشی ـ مبینا زارع در باغ پدری متهم دفن شد؛ فرار قاتل زن جوان از کشور

در روزهای آغازین آبان‌ماه، مبینا زارع، زن جوانی از اسلامشهر، به دست نامزد سابقش کشته و در باغ خانوادگی او در رباط کریم دفن شد. طبق اعلام مرکز اطلاع‌رسانی پلیس غرب استان تهران در روز یکشنبه ۱۸ آبان ۱۴۰۴، متهم پس از ارتکاب قتل، از ایران گریخته و پلیس بین‌الملل (اینترپل) در جست‌وجوی اوست.

پرونده این قتل در ابتدا با عنوان گم‌شدن مبینا زارع در تاریخ ۱ آبان‌ماه و با شکایت خانواده‌اش در پلیس اسلامشهر باز شد. اما بررسی‌های بعدی نشان داد که او تنها سه روز پس از ناپدید شدن، به قتل رسیده و پیکرش مخفیانه در باغ پدری متهم در رباط کریم دفن شده است.

این پرونده یکی از ده‌ها مورد زن‌کشی در ماه‌های اخیر در ایران است. به گزارش روزنامه هم‌میهن، از ابتدای سال جاری تاکنون دست‌کم ۶۳ زن به‌دست اعضای خانواده یا نزدیکان خود کشته شده‌اند؛ قتل‌هایی که ریشه در ساختارهای مردسالارانه، توجیهات ناموسی، فقر اقتصادی، نبود حمایت قانونی و بی‌توجهی نهادهای مسئول دارند.

روزنامه اعتماد در گزارشی در تاریخ ۱۷ آبان نوشت، تنها در چهار تا شش ماه نخست سال ۱۴۰۴، بین ۴۵ تا ۶۲ زن به‌دست مردان خانواده کشته شده‌اند؛ آماری که فقط موارد منتشرشده در رسانه‌های رسمی را دربرمی‌گیرد.

بر اساس داده‌های منتشرشده از سوی مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران (هرانا)، در سال ۱۴۰۳ دست‌کم ۱۵۸ زن قربانی قتل‌های خانوادگی و ناموسی شدند. از این میان، ۱۲۵ مورد به‌دلیل اختلافات خانوادگی یا علل نامشخص و ۳۳ مورد با عنوان قتل ناموسی گزارش شده است. علاوه بر این، بیش از ۱۶ هزار مورد خشونت خانگی علیه زنان در همان سال ثبت شده است.

در حالی‌که مجلس شورای اسلامی همچنان از تصویب لایحه‌ی منع خشونت علیه زنان خودداری می‌کند، آمارها نشان می‌دهد ماهانه دست‌کم ۱۰ زن در ایران قربانی خشونت‌های خانگی می‌شوند. تازه‌ترین نمونه از این روند، قتل سوسن چهارشنبه‌پور، دختر ۱۸ ساله اهل رمشک است که در ۱۴ آبان ۱۴۰۴ به‌دست برادرش به ضرب گلوله کشته شد. گزارش‌ها حاکی است سوسن به خواستگار خود پاسخ مثبت داده بود، اما مخالفت برادرش به درگیری و قتل او انجامید.

هنجارهای زن‌ستیز در فرهنگ پدرسالار از یک‌سو و فقدان قوانین حمایتی از سوی دیگر، راه را برای حفاظت از زنان از اعمال نهایت خشونت یعنی قتل بسته است. لایحه «حفظ کرامت و حمایت از زنان در برابر خشونت» پس از نزدیک به شش سال همچنان تغییر یافته و تکمیل نشده است. به گفته شهیندخت مولاوردی، معاون سابق امور زنان دولت ایران با تغییرات اعمال شده این لایحه «استحاله ماهوی» شده است.