ادامه فشارها بر اقلیت‌های مذهبی در ایران؛ دو نوکیش مسیحی و دو شهروند بهائی بازداشت شدند

هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، چهارشنبه ۲۸ آبان گزارش داد که بازداشت‌های اخیر نوکیشان مسیحی و شهروندان بهائی در ایران همگی در روز یکشنبه ۲۵ آبان ماه، صورت گرفته است. این بازداشت‌ها نشان‌دهنده الگوی مداوم نقض حقوق شهروندی و آزادی‌های مذهبی توسط دستگاه‌های امنیتی و قضائی ایران است.

نوکیشان مسیحی؛ بازداشت برای اجرای حکم حبس

بنا به این گزارش، حسین (دانیال) محمدی و زهرا (هانا) غلامی، دو نوکیش مسیحی ساکن ملارد، واقع در استان تهران، پس از مراجعه به شعبه دوم اجرای احکام کیفری دادسرای عمومی و انقلاب این شهرستان، بازداشت و راهی زندان شدند. این دو نفر برای اجرای حکم حبس خود به این شعبه احضار شده بودند.

آن‌ها هر کدام از بابت اتهام «تشکیل یا اداره گروه با هدف برهم‌زدن امنیت کشور» به دو سال حبس تعزیری محکوم شده‌اند. حکم آن‌ها پیشتر توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران، بدون تشکیل جلسه حضوری، عیناً تأیید شده بود.

درخواست اعاده دادرسی آن‌ها به‌همراه دو نوکیش دیگر در اسفند ۱۴۰۳ در دیوان عالی کشور ثبت شد، اما عالی‌ترین مرجع قضائی کشور این درخواست را رد کرد.

روند قضائی این پرونده از اواسط آذر ۱۴۰۲ و با یورش حدود ۳۰ مأمور وزارت اطلاعات به یک مهمانی خانوادگی مسیحیان جهت برنامه‌ریزی جشن کریسمس در منزلی حوالی شهریار آغاز شد.

در آن گردهمایی، حدود ۲۵ نوکیش مسیحی حضور داشتند و مأموران تلفن‌ها و وسایل ارتباطی همه حاضران را ضبط کرده و آن‌ها را بازجویی کردند.

پس از بازرسی محل تجمع و تفتیش منازل شخصی، حسین (دانیال) محمدی و زهرا (هانا) غلامی همراه با چند نفر دیگر بازداشت شدند.

این افراد در اسفند ۱۴۰۲ با وثیقه‌های سنگین، از جمله وثیقه دو میلیارد تومانی برای محمدی و غلامی، به‌طور موقت آزاد شده بودند تا این‌که کیفرخواست صادر شد و در نهایت منجر به حکم حبس شد.

در سال‌های اخیر، جمهوری اسلامی ایران فشارها و سرکوب‌های گسترده‌ای را علیه نوکیشان مسیحی اعمال کرده است. اتهاماتی نظیر «تبلیغ مسیحیت صهیونیستی»، «اقدام علیه امنیت ملی» و «تشکیل کلیساهای خانگی» به‌طور مکرر علیه این افراد مطرح شده است. بر اساس گزارش‌های سازمان‌های حقوق بشری، در سال‌های اخیر ده‌ها نوکیش مسیحی به احکام سنگین حبس، جریمه‌های مالی و محرومیت‌های اجتماعی محکوم شده‌اند. این اقدامات در حالی صورت می‌گیرد که طبق ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر، هر فردی حق دارد دین و باور خود را انتخاب و ابراز کند.

به‌رغم این فشارها، گزارش‌ها حاکی از رشد جامعه نوکیشان مسیحی در ایران است. برخی منابع تخمین می‌زنند که شمار نوکیشان مسیحی در ایران بین ۳۰۰ هزار تا یک میلیون نفر باشد. این رشد در شرایطی رخ داده است که حکومت ایران همچنان به سرکوب و محدودسازی آزادی‌های دینی ادامه می‌دهد.

شهروندان بهائی؛ هفت نفر راهی زندان شدند

در همین روز یکشنبه ۲۵ آبان‌ماه، پارسا سروشیان و روزبه ناصری، دو شهروند بهائی ساکن کرج، پس از حضور در شعبه اجرای احکام دادگاه انقلاب کرج، بازداشت و برای تحمل حبس به ندامتگاه مرکزی کرج منتقل شدند.

با انتقال این دو نفر، شمار محکومان بهائی هم‌پرونده که اجرای احکام حبس آن‌ها به‌تازگی آغاز شده است، به هفت نفر رسید. پنج محکوم دیگر این پرونده که پیشتر اجرای حکمشان آغاز شده بود، شامل نغمه میرزاآقا، مهین سعادتمند، مهشید سفیدی، ثمر مسعودی (که به زندان کچویی منتقل شدند) و ناصر رجب (که به ندامتگاه مرکزی کرج منتقل شد) هستند.

این شهروندان بهائی در دادگاه بدوی توسط شعبه دوم دادگاه انقلاب کرج هر کدام به ۱۰ ماه حبس و مجازات‌های تکمیلی محکوم شده بودند.

در دادگاه تجدیدنظر، حکم آن‌ها توسط شعبه ۱۲ دادگاه تجدیدنظر استان البرز، به پنج ماه حبس، دو سال منع خروج از کشور و دو سال منع فعالیت اجتماعی تقلیل یافت، اما همچنان منجر به زندانی شدن آن‌ها شد.

احضار برای اجرای حکم این شهروندان از اواسط مهرماه آغاز شده بود. ناصر رجب، یکی از محکومان، پیش از این نیز سابقه برخوردهای امنیتی و بازداشت را داشته است.

جامعه بهائی در ایران بیش از هر اقلیت مذهبی دیگری هدف برخوردهای امنیتی و قضائی قرار گرفته است. بررسی مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران نشان می‌دهد که در سه سال اخیر، به‌طور میانگین ۷۲ درصد از گزارش‌های نقض حقوق اقلیت‌های مذهبی، به حقوق شهروندی بهائیان اختصاص داشته است.

بازداشت و حبس دو نوکیش مسیحی و دو شهروند بهائی تنها در یک روز، الگوی فشار مستمر و سیستماتیکی را به نمایش می‌گذارد که هدف آن محدود کردن، محروم کردن و سلب آزادی‌های فردی و مذهبی از اقلیت‌های مذهبی رسمی و به‌رسمیت شناخته نشده در ایران است. این اقدامات، تداوم سیاست‌های امنیتی دولت برای به انزوا کشیدن و سرکوب فعالیت‌های مذهبی خارج از چارچوب رسمی حکومتی است.