صدمین هفته کارزار «سهشنبههای نه به اعدام»؛ افزایش دو برابری شمار اعدامها در ۲۰۲۵ نسبت به ۲۰۲۴
در حالی که آمار اعدامها در ایران طی آذرماه دستکم ۳۵۷ مورد گزارش شده و شمار اعدامها از ابتدای سال ۲۰۲۵ میلادی از مرز دو هزار نفر گذشته است، کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» وارد صدمین هفته خود شده است. با پیوستن بند زنان زندان یزد به این کارزار، زندانیان در ۵۵ زندان کشور روز سهشنبه ۲ دی ۱۴۰۴ دست به اعتصاب غذا زدهاند.
بخش حقوق
آمار اعدامها در آذرماه به سطحی کمسابقه و تکاندهنده رسیده است. تنها در این یک ماه، دستکم ۳۵۷ حکم اعدام در ایران اجرا شده، آنهم در شرایطی که شماری از این احکام در ملأعام به اجرا درآمدهاند. این رقم بخشی از روندی بهمراتب گستردهتر است: جمهوری اسلامی از آغاز سال ۲۰۲۵ میلادی تاکنون بیش از دو هزار نفر را اعدام کرده است—رقمی که بیش از دو برابر آمار ثبتشده در سال ۲۰۲۴ بهشمار میرود و از شتاب نگرانکننده ماشین مرگ حکایت دارد.
در تازهترین مورد، هفته گذشته عقیل کشاورز، دانشجوی معماری دانشگاه شاهرود، اعدام شد. این شهروند ۲۷ ساله اهل اصفهان در خردادماه، همزمان با جنگ ۱۲ روزه ایران و اسرائیل، توسط سازمان اطلاعات سپاه پاسداران بازداشت شده بود. اعدام او در امتداد موجی از احکام مرگ صورت گرفته که بهطور مستقیم با فضای امنیتی پس از این جنگ پیوند خوردهاند.
بر اساس گزارشهای منتشرشده، از زمان جنگ ۱۲ روزه ایران و اسرائیل تاکنون، دستکم ۱۷ نفر با اتهام «همکاری با اسرائیل» اعدام شدهاند. این آمار نهفقط بیانگر تشدید سرکوب، بلکه نشانهای آشکار از بحران عمیق اقتدار سیاسی و امنیتی حاکمیت است؛ بحرانی که پاسخ آن توسل هرچه عریانتر به خشونت دولتی بوده است.
همزمان با افزایش اعدامها، سرکوب آزادی بیان و اندیشه نیز ابعادی گسترده یافته است. تنها در آذرماه، دستکم ۱۲۷ نفر بازداشت شدهاند و دهها فعال مدنی، روزنامهنگار، وکیل و شهروند عادی با احکام سنگین حبس، شلاق و جزای نقدی مواجه شدهاند. این همزمانیِ اعدام، قانونگذاریهای سرکوبگرانه و موج بازداشتها نشان میدهد که حکومت ایران با بحرانی چندلایه—از فرسایش ساختاری و بحران مشروعیت تا خطر انفجار اجتماعی—دستبهگریبان است. در چنین وضعیتی، اعدام به مکانیسمی سیاسی برای ارعاب، کنترل اجتماعی، بازتولید سلطه و همگنسازی اجباری جامعه بدل شده است.
با اینهمه، مقاومت در دل زندانها ادامه دارد. کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» در حالی وارد صدمین هفتهٔ خود شده است که زندانیان بند زنان زندان یزد نیز به آن پیوستهاند. بدینترتیب، در روز سهشنبه ۲ دی ۱۴۰۴، زندانیان در ۵۵ زندان کشور دست به اعتصاب غذا زدهاند؛ کنشی جمعی که بهرغم سرکوب مستمر، بر تداوم ایستادگی تأکید میگذارد.
این کارزار به مناسبت تداوم خود تا ۱۰۰ هفته در اطلاعیهاش نوشته است:
صد هفته نبرد بیامان با ماشین کشتار و طناب دار،صد هفته ایستادن در برابر شقاوت و بیرحمی،صد هفته شکستن هیمنهٔ دار و زندان،صد هفته دعوت به پایداری از سوی خانوادههای زندانیان،صد هفته ایستادگی در برابر دیکتاتوریای که میکوشد با اعدام و جوخههای مرگ، هر صدای اعتراضی را خاموش کند و خود را به جامعه تحمیل نماید.
نظرها
نظری وجود ندارد.