افزایش فشارها بر فعالان سیاسی و مدنی
آرش صادقی: از زمان روی کار آمدن روحانی، برخوردها شدیدتر شده‌اند
بهداد بردبار- آرش صادقی معتقد است که در دوران جنبش سبز هم مثل حالا بیشتر فشار بر روی فعالانی بوده که به جریان خاصی وابستگی و به کلیت نظام اعتقادی نداشته‌اند.
بهداد بردبار
آرش صادقی، فعال سابق دانشجویی، می‌گوید که قاضی صلواتی، رئیس شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی تهران، او را به ۱۵ سال زندان محکوم کرده است.
او پیش از این به چهار سال زندان تعلیقی محکوم شده بود که با محکومیت جدید، در مجموع به ۱۹ سال زندان محکوم شده است.
در همین زمینه: آرش صادقی و گلرخ ایرایی مجموعاً به ۲۱ سال حبس محکوم شدند
این فعال سیاسی به رادیو زمانه می‌گوید که برخورد حاکمیت با او و کسانی مثل او، به دلیل رقابت‌های درون حکومت شدیدتر شده است: «به نظر من بعد از روی کار آمدن رییس‌جمهوری جدید، برخوردها به دلیل تقابل سپاه و دولت شدیدتر شده است.»
صادقی که سابقه دستگیری و محکومیت در دولت احمدی نژاد را هم دارد، می‌گوید که از زمان روی کار آمدن حسن روحانی، در رفتار حاکمیت در برابر فعالان سیاسی، تغییر چندانی ندیده است: «قبل از روی کار آمدن حسن روحانی اکثر بازداشت‌ها به دست وزارت اطلاعات انجام می‌شد. حالا این مسئولیت بر عهده اطلاعات سپاه گذاشته شده است.»
او همچنین می‌گوید: «رفتارهایی که در زندان با ما صورت گرفت و حتی قبل از آن، از هنگام بازداشت تا بازجویی و مراحل دادگاه، اغلب رفتارهایی خلاف قانون بودند.»
از جمله موارد مورد اشاره او، دسترسی نداشتن خودش و وکیلش به محتویات پرونده است که به همین دلیل دفاع وکیل از او عملا بی‌حاصل و بی‌تاثیر بوده است: قاضی صلواتی به وکیل آرش صادقی و گلرخ ابراهیمی اجازه مطالعه پرونده را نداد.
این فعال مدنی و سیاسی، اتهام‌های خود را اجتماع و تبانی علیه نظام، توهین به بنیان‌گذار جمهوری اسلامی، تبلیغ علیه نظام و تشکیل گروه غیر‌قانونی و اتهام‌های همسرش (گلرخ ابراهیمی) را توهین به مقدسات و تبلیغ علیه نظام عنوان می‌کند و می‌گوید که موارد اتهامی علیه او، پرونده‌سازی است.
آرش صادقی همچنین از محکومیت بهنام موسیوند و نوید کامران، دو تن از دوستان خود، به اتهام «تبلیغ علیه نظام» خبر می‌دهد.
او در مورد اتهام‌های موسیوند می‌گوید که او در صفحه فیس‌بوک خود جمله‌ای با این مضمون از حسینعلی منتظری نقل کرده، که "آقای خاتمی، شما به استبداد مشروعیت می‌بخشید." دادگاه همین نقل قول را مصداق تبلیغ علیه نظام دانسته و موسیوند را به دلیل توهین به نظام به یک سال زندان محکوم کرده است.
نوید کامران هم که به گفته آرش صادقی چندین سال است از دنیای مجازی فاصله گرفته، با توجه به پست‌های قدیمی‌اش به تبلیغ علیه نظام متهم شده و حکم یک سال زندان را برایش صادر کرده‌اند.
آرش صادقی همچنین به رادیو زمانه می‌گوید که همسرش به «دلیل جراحی و وخامت حال جسمی» ناتوان از حضور در دادگاه برای دفاع آخر بوده و حکمش به صورت غیابی صادر شده است.
او می‌گوید که این حکم‌ها قطعی هستند و تایید شده‌اند.
آرش صادقی، دانشجوی اخراجی دانشگاه علامه طباطبایی است که ۱۵ شهریور ماه ۱۳۹۳، قرارگاه ثارالله اطلاعات سپاه او را دوباره بازداشت کرد: زیر فشار بودن آرش صادقی برای اعتراف علیه خود پس از۴ ماه انفرادی و بازداشت مجدد
این در حالی است که در جریان بازداشت او در سال ۱۳۸۹، هنگام مراجعه ماموران امنیتی به خانه آن‌ها، مادر آرش دچار حمله قلبی شد و پس از چند روز بستری بودن در بیمارستان، درگذشت.
مستقل‌ها بیشتر در فشارند
آرش صادقی معتقد است که در دوران جنبش سبز هم بیشتر فشار بر روی فعالانی بوده که به جریان خاصی وابستگی و به کلیت نظام اعتقادی نداشته‌اند: «کسانی که عضو احزاب خاص و سازمان‌های مختلف مثل جبهه مشارکت و سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی و ... بودند، به دلیل وجود رسانه‌هایی که به خبرهای آن‌ها می‌پرداخت، اغلب دوران بازجویی کوتاه‌تری داشتند.»
به گفته او در حال حاضر هم سپاه پاسداران بیشتر افرادی را بازداشت می‌کند که به صورت مستقل فعالیت می‌کنند: «کسانی مثل آتنا فرقدانی، آتنا دائمی، آسو رستمی، امیر (علی) امیرقلی، سعید شیرزاد و خود من، به دلیل نبود رسانه و جریان قدرتمند پشت سرمان، با حکم‌های سنگینی روبه‌رو شدیم.»
امیر امیرقلی و سعید شیرزاد از جمله زندانیان سیاسی‌ای هستند که در روزهای گذشته خبر اعتصاب غذای آن‌ها به دلیل شرایط نامناسب زندان و دیگر مطالبات برآورده نشده‌شان، منتشر شد: عدم اجرای اصل تفکیک زندانیان، دلیل اعتصاب غذای امیر امیرقلی
کمپینی هم برای طرح درخواست آزادی امیر امیرقلی به راه افتاده است.
آرش صادقی در توضیح فشار مضاعف بر فعالان مدنی مستقل و نقش رسانه‌ها در این مورد، سعید شیرزاد را مثال می‌زند: «علی‌رغم بیانیه سازمان عفو بین‌الملل درباره محکومیت سعید شیرزاد به پنج سال حبس و با وجود اینکه این سازمان از مقام‌های ایرانی خواسته بود این زندانی را بدون قید و شرط آزاد کنند، به دلیل مواضع و نامه‌های سعید، رسانه‌های خبری چندان که باید به این بیانیه نپرداختند، در حالی که این بیانیه از طرف یک نهاد مستقل و معتبر بین‌المللی صادر شده بود.»
نظرها
نظری وجود ندارد.