بحران میانمار: وضعیت وخیم پناهندگان روهینگیا در بنگلادش

گروه‌های امدادرسان از احتمال مرگ پناهندگان روهینگیا در بنگلادش به خاطر کمبود مواد غذایی، آب و سرپناه خبر می‌دهند. مقام‌های بنگلادش نیز محدودیت‌های جدیدی بر آزادی حرکت این پناهندگان وضع کردند و از آغاز واکسیناسیون کودکان پناهنده خبر دادند.

به گزارش روزنامه آمریکایی «نیویورک‌تایمز»، مارک پیرس، مدیر آژانس امدادرسان «کودکان را نجات دهید» یکشنبه، ۱۷ سپتامبر (۲۶ شهریور) در بیانیه‌ای با اشاره به موج عظیم پناهندگان روهینگیا اعلام کرد که «افراد زیادی گرسنه، خسته، و بی‌آب و غذا در حال رسیدن به بنگلادش هستند. نگرانم که غذا، سرپناه، آب و وسایل بهداشتی اولیه برای این تعداد از مردم نیازمند کافی نباشد.»

او نسبت به احتمال مرگ پناهندگان بر اثر این کمبودها هشدار داد: «اگر خانواده‌ها به نیازهای اولیه‌شان دسترسی نداشته باشند، رنج‌شان از این هم بیشتر خواهد شد و شاید جان عده‌ای از دست برود.»

خشونت‌های بی‌سابقه و ادامه انکار در میانمار

بنگلادش در هفته‌های اخیر شاهد ورود بیش از ۴۱۰ هزار پناهنده روهینگیا به مرزهای خود بوده است. آنها از خشونت‌هایی می‌گریزند که سازمان ملل آن را «پاکسازی قومیتی» توصیف می‌کند.

خشونت‌ها در میانمار از ماه گذشته آغاز شد. شورشیان روهینگیا ۲۵ اوت به ۳۰ ایستگاه پلیس در نزدیکی شهر مونگداو حمله کردند. این حمله‌ عمدتاً با سلاح، چماق و بمب‌های دست‌ساز صورت گرفته بود.

به گزارش رویترز، حملات اخیر آنچنان گسترده بوده که «به یک جنبش یا قیام شبیه‌ترند» تا به حمله‌‌های گاه‌به‌گاه گروهی شورشی.

این حمله گسترده با واکنش شدید دولت میانمار و مأموران امنیتی وابسته به آن روبرو شده است.

خشونت علیه اقلیت مسلمان راخین به شکل مداوم روی می‌دهد، اما خشونت‌های اخیر بی‌سابقه بوده‌اند.

در سه هفته گذشته هزاران خانه سوختند، ده‌ها روستا تخریب شده‌اند و هزاران تن هنوز در حال حرکت به سوی مرزهای بنگلادش هستند. صدها تن نیز در خشونت‌ها کشته شده‌اند.

بیشتر بخوانید: بحران میانمار: اعلام یک‌طرفه آتش‌بس از سوی شورشیان روهینگیا

بر اساس آمار رسمی دولت میانمار، از ۴۷۱ روستای اقلیت روهینگیا، ۱۷۶ روستا به طور کامل از ساکنانش خالی شده است.

دولت میانمار «ارتش آزادی‌بخش آراکان روهینگیا» را عامل اصلی خشونت‌ها معرفی کرده و آن را گروهی «تروریست» می‌داند. اطلاعات بیشتر درباره این گروه را در ستون سمت چپ بخوانید.

مین اونگ هلائینگ، فرمانده پُر نفوذ ارتش میانمار شنبه در بیانیه‌ای ادعا کرد که «خشونت‌ها حاصل تلاش سازماندهی‌شده بنگالی‌های افراطی در استان راخین بود که می‌خواستند پایگاهی در آنجا برپا کنند. آنها خواسته‌اند که به عنوان روهینگیا به رسمیت شناخته شوند، درحالی که روهینگیا هرگز یک گروه قومیتی در میانمار نبوده است.» او از مردم خواست تا در «عشق به میهن» متحد باشند.

مسلمانان روهینگیا قرن‌ها در استان راخین میانمار زیسته‌اند.

سازمان‌های بین‌المللی عامل اصلی خشونت‌ها را دولت و ارتش میانمار و شبه‌نظامیان وابسته به آنها می‌دانند.

بیشتر بخوانید: «قیام» روستاییان روهینگیا: آوارگان به سمت مرز بنگلادش روانه شدند

محدودیت آزادی حرکت پناهندگان در بنگلادش

بنگلادش در برابر موج پناهندگان «منکوب» شده است. مسلمانان روهینگیا برای دهه‌ها به این کشور پناه می‌بردند و پیش از هجوم اخیر آوارگان خشونت‌ها نیز ۴۰۰ هزار مهاجر روهینگیا در کشور مسلمان همسایه پناه گرفته بودند.

کمپ‌های پناهندگی بارها بیش از ظرفیت واقعی‌شان آوارگان روهینگیایی را در خود جای داده‌اند، اما نیاز به سرپناه بیشتر باعث شده تا مدارس به صورت شیفتی پناهندگان را اسکان دهند.

این همه هنوز کافی نبوده و بسیاری نیز در زمین‌های باز یا در کنار جاده‌ها بدون دسترسی به سرویس‌های بهداشتی در چادر و زاغه زندگی می‌کنند.

پلیس بنگلادش خودروهای عبوری از جاده‌های مرزی را به طور دائم کنترل می‌کند تا از رفتن آوارگان روهینگیا به دیگر شهرها جلوگیری کند.

واکسیناسیون کودکان پناهنده

سازمان ملل اعلام کرده است که در میان پناهندگان روهینگیا، ۲۴۰ هزار کودک در شرایط بغرنج زندگی می‌کنند.

مقام‌های بنگلادشی اعلام کرده‌اند که برنامه وسیع واکسیناسیون ۱۵۰ هزار تن از این کودکان در برابر فلج اطفال، سرخک و سرخچه را آغاز کرده‌اند.

ادوارد بایگبدر، نماینده صندوق کودکان ملل متحد (یونیسف) در بنگلادش نیز یکشنبه به روزنامه نیویورک‌تایمز گفت که «کودکان بسیاری در میان پناهندگان تازه از‌ راه‌رسیده به ضعف و سوء تغذیه مبتلا هستند. اگر تمهیدات پیشگیرانه انجام نشوند، بیماری‌های شدیداً مسری، به خصوص سرخک می‌تواند در بین این کودکان شایع شود.»

آب‌و‌هوا در منطقه اردوگاه‌های پناهندگان روهینگیا نیز به شدت متغیر و گاه بارانی، گاه آفتابی و اغلب مرطوب است. بسیاری از کودکان سرما خورده‌اند و در معرض ذات‌الریه هستند.

بسیاری دیگر نیز از اسهال، کمبود آب، بیماری‌های پوستی و غیره رنج می‌برند.

۸۹ درصد از مردم میانمار بودایی، ۴ درصد مسیحی، ۴ درصد مسلمان و ۱ درصد نیز پیرو آیین هندو هستند.

مسلمانان روهینگیا در میانمار در وضعیتی زندگی می‌کنند که به گفته فعالان حقوق بشر یک وضعیت «شبه‌آپارتاید» است. آنها از حقوق شهروندی برخوردار نیستند و آزادی حرکت آنها به شدت محدود است.

در روزهای آینده بحران میانمار یکی از موضوعات اصلی مورد بحث سران کشورها در اجلاس سالیانه مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک خواهد بود.

پیش از این گفته شده بود که آنگ سان سوچی، برنده صلح جایزه نوبل و رئیس کنونی دولت میانمار از رفتن به سازمان ملل خودداری خواهد کرد.

او به خاطر نادیده‌گرفتن حقوق اقلیت روهینگیا به شدت تحت انتقاد قرار گرفته است.

در همین زمینه