حکومت مبلّغ، گرفتار تبلیغات خود

امروز (شنبه ۷ تیر ۱۴۰۴) در تهران مراسم تشییع پیکرهای ۶۰ تن از کشته‌شدگان حمله‌ی اسرا‌ئیل به ایران برگزار شد. کانون مراسم میدان انقلاب بود. عده‌ای از مقامات حکومتی، از جمله مسعود پزشکیان، رئیس جمهوری، در مراسم شرکت داشتند.

با آغاز ماه محرم تکیه بر مفهوم «شهادت» در این گونه مراسم پررنگ‌تر می‌شود. خبرگزاری مهر در توصیف مراسم نوشته است که همه «شور حسینی» در سر و پرچم‌های سرخ «یا لبیک یا حسین» در دست داشتند .

ارزیابی از نتایج جنگ

در ایران، اسرائیل و آمریکا، در هر جایی به نوعی، به ارزیابی از نتایج «جنگ ۱۲ روزه» مشغول‌اند.

ارزیابی در همه جا با تبلیغات و رجزخوانی و تهدید همراه است. اما سیاست تبلیغاتی در ایران ویژگی‌هایی دارد که مستقیما از ایدئولوژی دینی حکومت ناشی می‌شود و اینکه  روحانیون و مداحان بر سر قدرت نشسته مبلغ حرفه‌ای هستند.

تا کنون به نظر می‌رسد که می‌خواهند همان روال تبلیغات در زمان جنگ با عراق را پیش بگیرند. در هر حمله که ایران شکست هم می‌خورد، حاکمان دم از پیروزی می‌زدند و از جمله متأثر از تبلیغات خود باز به همان شیوه‌ی پیشین سربازان را به دم توپ می‌فرستادند. پس از تلفات و خسارات بسیار و از دست دادن فرصت‌ آتش‌بس را پذیرفتند. با اینکه «جام زهر» را نوشیدند، اما همچنان اسیر تبلیغات خود ماندند و به بررسی عقلانی و انتقادی از کارکرد خود در طول جنگ نپرداختند، چیزی که بعدا در جریان کشمکش بر سر برنامه‌ی هسته‌ای خود را نشان داد.

اسیر تبلیغات خود

ظاهرا روال سابق ادامه دارد. دم از پیروزی می‌زنند، از نقش بازدارنده‌ی برنامه‌ی هسته‌ای دم می‌زنند  و می‌گویند می‌خواهند آن برنامه را ادامه دهند. جارچیان همیشگی صدای بلندتری دارند. صدای کسانی که می‌خواهند در موقعیت خطیر کنونی سنجیده عمل شود، کمتر شنیده می‌شود.

در حالی که محاسبات دیپلماتیک حتی در حد عقل حکومتی فعلی تعامل با آژانس بین المللی انرژی اتمی را ایجاب می‌کند، حسین شریعتمداری، نماینده‌ی ولی فقیه در مؤسسه‌ی کیهان، خواهان محاکمه و اعدام رافا‌‌ئل گروسی، مدیر کل آژانس شده است. این گونه تبلیغات در خارج بازتاب می‌یابد، با واکنش تند مواجه می‌شود، آن واکنش در تهران منعکس می‌شود، و به عکس‌العمل‌های تند میدان می‌دهد.