مرگ مهاجر افغانستانی در اردوگاه زابل به دلیل تشنگی و گرمازدگی؛ گزارش‌ها از رفتارهای غیرانسانی

گزارش‌های منتشرشده از ایران حاکی از مرگ یک مهاجر افغانستانی به نام باقر رضایی در اردوگاه مهاجران زابل بر اثر گرمای شدید، تشنگی و رفتارهای غیرانسانی است؛ رخدادی که بار دیگر شرایط بحرانی مهاجران افغان در ایران را برجسته کرده است.

بنا بر گزارش وب‌سایت خبری خامه‌پرس، باقر رضایی، ۶۰ ساله، در حالی جان باخته که پیش‌تر برگه خروج از ایران را دریافت کرده بود و در مسیر حرکت به سمت مرز از کرمان به استان سیستان و بلوچستان توسط نیروهای ایرانی بازداشت و به اردوگاه منتقل شده بود. خانواده او اعلام کردند که او هیچ مشکل جسمی نداشت و علت مرگ تنها گرمازدگی و کم‌آبی بوده است.

یکی از پسران او در گفت‌وگو با رسانه‌ها اعلام کرده که در همان اردوگاه، دست‌کم ۳۵ نفر بر اثر گرما و تشنگی بی‌هوش شدند که هشت تن از آنان جان باختند. او همچنین از کار اجباری، نبود آب آشامیدنی، غذا و مراقبت‌های پزشکی به عنوان بخشی از واقعیت‌های این اردوگاه‌ها یاد کرده است.

جسد باقر رضایی روز سه‌شنبه ۱۰ تیر به ولسوالی مالستان در استان غزنی افغانستان منتقل شد. گواهی فوت، علت مرگ را گرمازدگی و بی‌آبی عنوان کرده است.

نادر یاراحمدی، رئیس مرکز امور اتباع و مهاجرین وزارت کشور ایران، روز دوشنبه ۱۶ تیر اعلام کرده بود که از آغاز سال جاری خورشیدی بیش از ۷۱۷ هزار مهاجر افغانستانی از ایران اخراج شده‌اند. این در حالی است که گزارش‌های متعددی از رفتارهای تحقیرآمیز، خشونت‌آمیز و سرقت اموال مهاجران در هنگام بازداشت و اخراج منتشر شده‌اند.

این مقام وزارت کشور با رد این گزارش‌ها گفته بود که اگر مهاجران اخراج شده شکایتی از ماموران انتظامی و امنیتی دارند می‌توانند در افغانستان وکیل بگیرند و به شکایت آن‌ها رسیدگی خواهد شد. روندی دشوار و تقریبا ناممکن برای مهاجرانی که عموما در افغانستان نه سرپناهی دارند و نه شغل و درآمد.    

در ماه‌های اخیر، ده‌ها هزار مهاجر افغان از مرز اسلام‌قلعه در غرب افغانستان اخراج شده‌اند. بسیاری از آنان روایت‌هایی از بدرفتاری ماموران ایرانی، بی‌توجهی به شرایط سلامت، و اخاذی در اردوگاه‌های اخراج ارائه کرده‌اند. با گرم‌تر شدن هوا، شرایط در این اردوگاه‌ها بحرانی‌تر شده و خطر مرگ برای کودکان، سالمندان و بیماران افزایش یافته است.

سازمان‌های حقوق بشری خواستار نظارت بین‌المللی فوری و دسترسی بشردوستانه به اردوگاه‌های بازداشت مهاجران در ایران شده‌اند. فعالان هشدار می‌دهند که در غیاب پاسخگویی و اقدام بین‌المللی، بحران انسانی موجود نه‌تنها تشدید خواهد شد، بلکه جان هزاران مهاجر بی‌دفاع را در معرض خطر جدی قرار خواهد داد.