«سه‌شنبه‌های نه به اعدام»: گسترش اعتصاب به ۵۰ زندان کشور
در پی جنگ دوازده‌روزه ایران و اسرائیل، حکومت با برپایی چوبه‌های دار در پی تشدید فضای ارعاب است. تنها در مردادماه ۱۶۶ نفر اعدام شدند.
بخش جامعه و حقوق
در فضای امنیتی پس از جنگ دوازده‌روزه ایران و اسرائیل، نرخ اعدام‌ها به‌شکل نگران‌کننده‌ای افزایش یافته است. تنها در مردادماه، ۱۶۶ نفر به دار آویخته شدند. طی هفته گذشته نیز ۳۱ نفر از جمله یک زن، جان خود را بر اثر اعدام از دست دادند. دو تن از این قربانیان در شهرهای کردکوی و بیرم لارستان در ملاعام حلق‌آویز شدند.
کارزار «نه به سه‌شنبه‌های اعدام» در گزارش هفتگی خود تأکید کرده است: «حکومت اعدامی قصد دارد با تحقیر و عادی‌سازی خشونت، جامعه را در وحشت فرو برد.»
این خشونت دولتی به‌ویژه اقلیت‌های ملی و مهاجران افغانستانی را هدف گرفته است. بنا بر گزارش‌ها، از ابتدای سال ۲۰۲۵ تاکنون دست‌کم ۴۶ شهروند افغانستانی اعدام شده‌اند.
در برابر نقض دولتی حق حیات، مقاومت برای زندگی اما همچنان ادامه دارد. در هشتاد و سومین هفته کارزار «سه‌شنبه‌های اعدام»، زندانیان در سراسر کشور بار دیگر دست به اعتصاب غذا زدند.
کارزار گزارش داده است که در این هفته جمعی از زندانیان زندان دهدشت نیز به این حرکت جمعی اعتراضی پیوسته‌اند.
نه به اعدام شریفه محمدی
پس از آنکه امیر رئیسیان، وکیل دادگستری، در ۲۵ مرداد اعلام کرد دیوان عالی کشور حکم اعدام شریفه محمدی را تأیید کرده است، موجی از اعتراضات مدنی و صنفی شکل گرفت.
کانون صنفی معلمان تهران این حکم را «یادآور روزگار سیاه دهه شصت» دانست. شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت و شورای اعتراضات کارگران غیررسمی نفت (ارکان ثالث) نیز در اطلاعیه‌ای مشترک نوشتند: «حکم اعدام برای شریفه محمدی، تعرض به ما کارگران و ما مردم است.»
همچنین سندیکای کارگران نیشکر هفت‌تپه، کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری، کارگران بازنشسته خوزستان و گروه اتحاد بازنشستگان با بیانیه‌ای مشترک خواستار لغو فوری این حکم شدند. بیش از هزار فعال مدنی نیز با امضای بیانیه‌ای تأکید کردند که اجرای حکم اعدام شریفه محمدی باید متوقف شود.
کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» از همه وجدان‌های بیدار خواسته است که در برابر ماشین مرگ حکومتی بایستند و اعتراض علیه اعدام را بازتاب دهند.
قطعه ۴۱: محو شواهد جنایت
همزمان با تداوم سیاست اعدام و اعراب، تلاش حکومتی برای مخدوش ساختن خاطره جنایت نیز ادامه دارد.
شهرداری تهران قطعه ۴۱ بهشت زهرا ـ مزار زندانیان سیاسی اعدام‌شده در دهه ۶۰ ـ را به پارکینگ تبدیل کرده است. داوود گودرزی، معاون شهردار تهران، گفته است: «برای قطعه ۴۲ نیاز به پارکینگ داشتیم و از مسئولان مجوز گرفتیم.»
خانواده‌های قربانیان و نهادهای حقوق بشری این اقدام را تلاش برای پاک کردن حافظه تاریخی و آثار جنایت‌های حکومتی دانسته‌اند. سازمان عفو بین‌الملل در بیانیه‌ای این اقدام را تلاشی شرم‌آور برای محو شواهد جنایت علیه بشریت خوانده است. و شماری از حقوق‌دانان نیز آن را غیراخلاقی و غیرقانونی توصیف کردند.
کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» این اقدام را «بی‌حرمتی آشکار به قربانیان و خانواده‌هایشان» و «تلاشی شرم‌آور برای پاک کردن حافظه جمعی» برشمرده است.
نظرها
نظری وجود ندارد.