اعتصاب غذای مهدی فراحی شاندیز در زندان اوین در اعتراض به وضعیت رسیدگی به زندانیان

مهدی فراحی شاندیز، فعال سیاسی از روز شنبه پنج مهرماه در بند هفت زندان اوین در اعتراض به مرگ سمیه رشیدی زندانی سیاسی بر اثر بی‌توجهی عامدانه پزشکی در زندان قرچک و شرایط این زندان و عدم رسیدگی پزشکی به زندانیان دست به اعتصاب غذا زد. 

سمیه رشیدی در اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۴ به دلیل شعارنویسی بازداشت و به اتهام «تبلیغ علیه نظام» محبوس شد. او پس از انتقال از اوین به قرچک بارها دچار حملات شدید صرع شد، اما مسئولان از اعزام او به بیمارستان خودداری کردند. او نهایتاً پس از یک تشنج دیگر، در حالی‌که به‌جای بستری به بند بازگردانده شد، به کما رفت و سوم مهرماه جان باخت.

همزمان اخباری از مرگ های متوالی در زندان قرچک در میان زندانیان مالی نیز منتشر شد که نشان از رویه سیستماتیک بی‌توجهی به زندانیان و سلامت آنان در این زندان دارد. برای نمونه سودابه اسدی، زندانی محبوس در زندان قرچک ورامین، سه‌شنبه ۲۵ شهریور به دلیل عدم رسیدگی پزشکی جان خود را از دست داد. بعد از حمله اسرائیل به زندان اوین، با انتقال زنان زندانی سیاسی به زندان قرچک، در سه ماه گذشته اخبار هولناکی از شرایط این زندان، برخوردهای غیرانسانی، و غیرقانونی در این زندان منتشر شده است.

مهدی فراحی شاندیز در خواسته‌های اعتصاب غذای خود همچنین خواستار بازگرداندن زنان زندانی سیاسی به اوین، آزادی بی‌درنگ و بدون قید و شرط تمام زندانیانی که دارای بیماری‌های صعل العلاج هستند و نیز رسیدگی به تجهیزات و کادر پزشکی در سازمان زندان‌ها شده است.

مهدی فراحی شاندیز یازده اردیبهشت امسال، در تجمع فرهنگیان در تهران بازداشت شد. این زندانی تاکنون بیش از دوازده سال از عمر خود را با اتهام‌های مختلف سیاسی در زندان سپری کرده است.

او پیش از این در نامه‌ای از زندان اوین نوشته است که کلید پایان دادن به حاکمیت مستبدانه فردی اتحاد است. او می‌نویسد: «با یکدیگر متحدتر شویم تا آینده کشورمان را با استقرار جمهوری دموکراتیک و خرد جمعی از چنگال غارتگران سرمایه ملی مان بیرون آوریم و به حاکمیت مستبدانه فردی بر جامعه مان پایان دهیم و حول شعار همه گیر زن، زندگی، آزادی، زندگی نوینی را پی بریزیم.»