۱۵۰ زندانی سیاسی سابق: مرگ سمیه رشیدی‌ سیستماتیک بود

۱۵۰ تن از زندانیان سیاسی سابق در ارتباط با مرگ سمیه رشیدی، زندانی سیاسی در زندان قرچک ورامین بیانیه‌ای منتشر کردند و در آن نسبت به «مرگ‌های پرشمار» در زندان‌های ایران هشدار دادند.

زندانیان سیاسی سابق در این بیانیه ضمن ابراز تسلیت به خانواده سمیه رشیدی، نوشته‌اند:

آن‌ها با بیان این‌که مسئولان زندان قرچک از نخستین روزهای بازداشت سمیه رشیدی از وخامت حال او آگاه بودند، افزوده‌اند که «با این وجود نه‌تنها اقدامی برای درمانش نکردند بلکه با تعیین وثیقه‌ای سنگین به‌مبلغ سه میلیارد تومان مانع آزادی‌اش شدند؛ رقمی که خانواده توان تأمین آن را نداشت. حتی با وجود تهدید جدی جان او، حاضر نشدند میزان وثیقه را کاهش دهند».

سمیه رشیدی، زندانی سیاسی ۴۲ ساله، ۳ مهر در بیمارستان جان باخت. او که از بیماری صرع رنج می‌برد، از اردیبهشت‌ماه به اتهام «تبلیغ علیه نظام» به دلیل شعارنویسی بازداشت و ابتدا در اوین و سپس در زندان قرچک ورامین محبوس شده بود. بر اساس گزارش‌ها، رشیدی در طول بازداشت بارها دچار حملات شدید صرع شد، اما مسئولان زندان قرچک از اعزام فوری او به مراکز درمانی خودداری کرده بودند. او در روزهای گذشته پس از بازگشت از پزشکی قانونی، در حالی که دچار تشنج شده بود، به‌جای انتقال مستقیم به بیمارستان برای تعویض لباس به بند فرستاده شد و در همان فاصله حال او وخیم شد و به کما رفت. خانواده این زندانی سیاسی نیز تحت فشار قرار گرفته‌اند که علت مرگ او را «خطای پزشکی بیمارستان» اعلام کنند.

زندانیان سیاسی سابق نوشته‌اند:

آن‌ها ضمن اعلام این‌که «سازمان زندان‌ها و نهادهای امنیتی مسئول مستقیم این مرگ‌ها هستند و باید پاسخگو باشند»، هشدار داده‌اند که «جان انسان‌ها نباید قربانی بی‌تفاوتی، انتقام‌جویی سیاسی و ناکارآمدی سیستماتیک شود».

در پایان این بیانیه زندانیان سیاسی سابق خواهان «آزادی فوری و بی‌قید و شرط تمامی زندانیان بیمار، بدون توجه به سن یا اتهام»؛ «بازگرداندن فوری زندانیان سیاسی و عقیدتی از قرنطینه زندان قرچک به بندهای رسمی زندان اوین»؛ «شفاف‌سازی کامل درباره مرگ سمیه رشیدی و سایر قربانیان مشابه»؛ «محاکمه مسئولان متخلف و بی‌کفایت» و «تعطیلی زندان قرچک ورامین» شدند.

زندانیان سیاسی سابق تأکید کرده‌اند که «تا زمانی که سکوت کنیم، "سمیه"‌های دیگری قربانی خواهند شد».

به‌گفته نهادهای حقوق بشری، زنان در زندان قرچک در فضایی بسیار کوچک، بدون تهویه و نور کافی نگهداری می‌شوند. آب شرب ناسالم، کیفیت پایین غذا، نبود خدمات بهداشتی و درمانی مناسب، و رفتارهای تحقیرآمیز و جنسیت‌زده، بخشی از رنج روزمره این زندانیان است. همچنین در این زندان تراکم جمعیت بالاست و به‌دلیل کمبود امکانات اولیه، بسیاری از زندانیان حتی از جای خواب محروم‌اند.

بیانیه زندانیان سیاسی سابق را از جمله نرگس محمدی، لویی آرنو، هستی امیری، بنجامین بریر، ناهید تقوی، محمد حبیبی، آرش صادقی، کیوان صمیمی، اسماعیل عبدی، جعفر عظیم‌زاده‌، سپیده قلیان، مهدی محمودیان، عالیه مطلب‌زاده، کیوان مهتدی، فرهاد میثمی، سیامک نمازی و صدیقه وسمقی امضا کرده‌اند.