«سه‌شنبه‌های نه به اعدام»؛ ۸۷۱ اعدام تنها در طی شش ماه
در حالی که تنها در شهریورماه ۱۴۰۴ دست‌کم ۱۹۰ نفر و در هفته گذشته ۴۶ نفر در ایران اعدام شده‌اند، کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در واکنش به این موج کم‌سابقه، همزمان اعتصاب غذا در ۵۲ زندان کشور نوشت: «ماشین اعدام را می‌توان با همبستگی و اتحاد متوقف کرد.»
بخش حقوق زمانه
تنها در شهریورماه ۱۴۰۴ دست‌کم ۱۹۰ نفر در ایران اعدام شده‌اند ــ بالاترین رقم در ۳۵ سال گذشته ــ و طی هفته گذشته نیز ۴۶ اعدام ثبت شده است. گزارش‌ها حاکی از آن است که در شش‌ماهه نخست امسال شمار اعدام‌ها به ۸۷۱ نفر رسیده است.
پنج کارشناس حقوق بشری سازمان ملل، از جمله مای ساتو، گزارشگر ویژه وضعیت حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران، ۲۹ سپتامبر اعلام کردند که در کمتر از ۹ ماه اخیر سال ۲۰۲۵، بیش از یک‌هزار نفر در ایران اعدام شده‌اند؛ آماری که تصویری هولناک از نقض نظام‌مند حقوق بشر ارائه می‌دهد. از میان قربانیان، دست‌کم ۶۵ نفر شهروندان افغانستان بوده‌اند.
این اعدام‌های گسترده در بستری از تشدید فضای امنیتی پس از جنگ دوازده‌روزه ایران و اسرائیل رخ داده است. بر اساس گزارش‌ها، از زمان آغاز این جنگ در ۲۳ خرداد ۱۴۰۴ تاکنون، ۴۰۴ نفر در ایران اعدام شده‌اند که ۹ نفر از آنان با اتهام «جاسوسی برای اسرائیل» جان خود را از دست داده‌اند.
از جمله، بهمن چوبی‌اصل در ۷ مهرماه به همین اتهام و در روندی مبهم اعدام شد. پیش‌تر نیز در تیرماه، محمدامین مهدوی شایسته، روزبه وادی، و سه زندانی کرد به نام‌های ادریس آلی، آزاد شجاعی و رسول احمدمحمد به اتهام مشابه، بدون برگزاری دادرسی شفاف، به دار آویخته شدند.
در همین حال، در هفته گذشته دادگاه انقلاب کرج برای دو زندانی سیاسی، حامد ولیدی و نیما شاهی، حکم اعدام صادر کرد و دیوان عالی کشور نیز حکم اعدام پیمان فرح‌آور را تأیید کرد ــ روندی که نشانه‌ای آشکار از تداوم سیاست سرکوب و تشدید خشونت علیه مخالفان سیاسی است.
افزون بر این، مرگ سمیه رشیدی، زندانی سیاسی، به دلیل عدم رسیدگی پزشکی در زندان، موجی از واکنش‌ها را برانگیخت. کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در اطلاعیه هفتگی خود این مرگ را «بخشی از سیاست زجرکش کردن زندانیان» خوانده و نسبت به وضعیت بیماران در زندان‌های کشور هشدار داده است.
جمهوری اسلامی درصدد سرپوش گذاشتن بر بحران امنیتی خود از طریق امنیتی‌سازی مضاعف است و از اعدام به‌منزله ابزاری برای ارعاب، همگن‌سازی فضای اجتماعی، و بازیابی اقتدار و سلطه‌ای بهره می‌گیرد که در جریان جنگ از دست داده است.
در واکنش به این وضعیت، اعضای کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در هشتاد و هشتمین هفته فعالیت خود، روز سه‌شنبه ۸ مهر ۱۴۰۴ در ۵۲ زندان کشور دست به اعتصاب غذا زدند. این کارزار در اطلاعیه هفتگی خود تأکید کرده است:
ماشین اعدام را می‌توان با همبستگی و اتحاد متوقف کرد. هر حرکت اعتراضی در برابر یک حکم اعدام، گامی در مسیر توقف این روند ظالمانه است. از همه مخالفان اعدام می‌خواهیم صدای اعتراض خود را در برابر این احکام غیرانسانی بلند کنند.
در همین زمینه:
جمهوری اسلامی بهمن چوبی را هم به اتهام «جاسوسی برای اسرائیل» اعدام کرد
کارشناسان سازمان ملل: در کمتر از ۹ ماه بیش از یک‌هزار نفر در ایران اعدام شده‌اند
امنیتی‌سازی جامعه پس از جنگ: صدور دو حکم اعدام و دو حبس ابد توسط دادگاه انقلاب
اعدام یک شهروند افغانستانی در ایران؛ هشدار درباره بیش از هزار حکم مرگ در سال ۲۰۲۵
سه‌شنبه‌های «نه به اعدام»: «اعدام بابک شهبازی نمادی تلخ از ماهیت ضدانسانی این رژیم آدمکش است»
نظرها
نظری وجود ندارد.