افشین حیرتیان، فعال چپ مدافع حقوق کودکان کار و شهروند بهائی در تهران بازداشت شد

مأموران امنیتی جمهوری اسلامی در تهران سه‌شنبه ۲۰ آبان افشین حیرتیان، از فعالان چپ و از اعضای جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان و شهروند بهائی را در منزل مادری خود با اعمال خشونت بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل کردند.

مأموران همچنین خانه را تفتیش کرده و شماری از وسایل شخصی افشین حیرتیان و خانواده‌اش را ضبط کردند.

از اتهام مطرح شده و محل نگه‌داری افشین حیرتیان اطلاعی در دست نیست.

یک منبع مطلع نزدیک به خانواده به هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران گفت:

«در جریان ورود مأموران به منزل، مادر سالخورده افشین حیرتیان بر اثر هل‌دادن در هنگام گشوده شدن درب، به زمین افتاد.»

این منبع افزود به‌رغم پیگیری‌های نزدیکان افشین حیرتیان برای کسب اطلاع از سرنوشت او، تاکنون از محل نگهداری وی اطلاعی به‌دست نیامده و بی‌خبری از سرنوشت این فعال حقوق کودکان کار، منجر به افزایش نگرانی‌های خانواده او شده است.

افشین حیرتیان، حدود ۴۵ سال سن دارد و پیش از این نیز سابقه بازداشت و برخوردهای قضائی داشته است.

او یک ‌بار در ۱۳ خرداد ۱۳۸۹، به‌دلیل فعالیت‌های مسالمت‌آمیز در راستای حقوق کودکان، بازداشت و پس از حدود دو ماه بازجویی و فشار به قید وثیقه از زندان آزاد شده بود.

حیرتیان یک بار نیز در ۲۹ مرداد سال ۱۳۹۰، بازداشت شده بود و با قطعی شدن حکم چهار سال حبس تعزیری به اتهام «تشویش اذهان عمومی» و «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی»، به زندان رجایی شهر کرج منتقل شد.

بازداشت افشین حیرتیان در ادامه بازداشت فعالان چپ و شهروندان بهائی در ایران صورت می‌گیرد.

در روزهای گذشته حکومت ایران گروهی از پژوهشگران و نویسندگان و مترجمان چپ، از جمله پرویز صداقت، مهسا اسدالله‌نژاد، شیرین کریمی، محمد مالجو و هیمن رحیمی را بازداشت کردند. برخی از آن‌ها پس از چند روز آزاد شدند.

روز دوشنبه ۱۹ آبان نیز مأموران امنیتی پس از یورش به منزل بستگان کیوان مهتدی، مترجم و فعال کارگری، او را به دادسرای امنیت احضار کردند.

بهائیان در ایران نیز بیش از پیروان هر اقلیت مذهبی دیگری هدف برخوردهای امنیتی و قضائی قرار دارند

به‌گفته مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، طی سه سال اخیر، به‌‌طور میانگین ۷۲ درصد از گزارش‌های مربوط به اقلیت‌های مذهبی، به نقض حقوق شهروندی بهائیان اختصاص داشته است.

بهائیان در ایران از تحصیل در دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالی منع می‌شوند؛ از استخدام در نهادهای دولتی محروم هستند و شغل‌های خصوصی‌شان نیز اغلب با تعطیلی و آزار و اذیت روبه‌رو می‌شود. بهائیان نمی‌توانند آزادانه و در مکان‌های عمومی مراسم و مناسک مذهبی خود را برگزار کنند؛ اموال و دارایی‌های آن‌ها، از جمله زمین و خانه‌های آن‌ها، به‌طور مکرر توسط نهادهای حکومتی مصادره می‌شود. بهائیان به‌طور مداوم با دستگیری‌های خودسرانه و صدور احکام زندان‌های طولانی‌مدت به اتهامات مبهمی مانند «تبلیغ علیه نظام» روبه‌رو هستند. ازدواج‌های بهائیان به‌صورت رسمی ثبت نمی‌شود و مشکلات حقوقی بسیاری برای آن‌ها و خانواده‌هایشان ایجاد می‌کند.