اعتراضات سراسری کارکنان بهزیستی: دومین تجمع در یک ماه و هشدار نسبت به «تبعیض، فساد و فشار امنیتی»
جمعی از کارکنان سازمان بهزیستی برای دومینبار در کمتر از یک ماه در برابر مجلس شورای اسلامی تجمع کردند؛ اعتراضی که همزمان با تجمعهای مشابه در ادارههای بهزیستی سراسر کشور برگزار شد. کارکنان معترض میگویند وعدههای گذشته عملی نشده است. فشارها و تهدیدهای امنیتی نیز نتوانسته مانع موج تازه نارضایتی و اعتراض شود.
بخش حقوق
با گسترش نارضایتیها در سازمان بهزیستی، چهارشنبه ۱۹ آذر ۱۴۰۴ کارکنان این سازمان برای دومینبار در یک ماه گذشته دست به تجمع اعتراضی زدند. این تجمع مقابل مجلس شورای اسلامی برگزار شد و همزمان، کارمندان بهزیستی در استانها نیز با حضور در محوطه ادارههای خود این حرکت را همراهی کردند.
این اعترضات در حالی ادامه دارد که کارکنان بهزیستی در ۲۰ آبان نیز در سراسر کشور و مقابل ستاد مرکزی این سازمان در خیابان فیاضبخش تجمع کرده بودند. در آن نوبت شماری از معترضان با مدیران ارشد سازمان دیدار کردند و مسئولان قول رسیدگی به مطالبات را دادند؛ اما به گفته کارکنان، «هیچیک از وعدهها عملی نشده و حتی برخوردهای تهدیدآمیز افزایش یافته است.»
مطالبات معیشتی و شکاف عمیق پرداختها
کارکنان بهزیستی مهمترین محور اعتراضات خود را حقوق و مزایای پایین عنوان میکنند. به گفته آنان، با وجود اینکه بهزیستی زیرمجموعه وزارت رفاه است و طبق آمار رسمی این وزارتخانه پس از وزارت نفت بیشترین میزان پرداختی را دارد، کمترین سطح دریافتی در وزارت رفاه مربوط به کارکنان بهزیستی است.
همچنین معترضان به تبعیض گسترده در پرداختها اشاره میکنند. کارکنان میگویند دریافتی نیروهای ستاد مرکزی و مدیران عالیرتبه چندین برابر بیشتر از کارمندان ردههای عادی است و این شکاف، نارضایتی را تشدید کرده است.
یکی دیگر از محورهای اصلی اعتراضها، سختی و استرس بالای محیط کاری در بهزیستی است. کارکنان تأکید میکنند که با وجود کار با جامعه هدفی شامل افراد دارای معلولیت شدید، زنان آسیبدیده، کودکان در معرض خطر و مددجویان بحرانی، مزایای سختی کار شامل حال آنان نمیشود. در حالی که نیروهای مشابه در وزارت بهداشت و آموزش و پرورش (مدارس استثنایی و بیمارستانهای اعصاب و روان) از مزایایی مانند بازنشستگی پیش از موعد بهرهمند هستند.
معترضان همچنین نسبت به بیضابطه بودن ارتقا در سازمان بهزیستی انتقاد دارند. به گفته کارمندان، روسای سازمان در سالهای گذشته عمدتاً از خارج مجموعه انتخاب شدهاند و هر مدیر جدید نیز حلقه نزدیک خود را از بیرون وارد سازمان کرده است؛ روندی که به گفته کارکنان موجب بیتوجهی مدیران به بدنه سازمان و تبدیل شدن بهزیستی به سکوی ارتقای سیاسی شده است.
این الگو در استانها نیز تکرار میشود. کارکنان میگویند مدیران استانی معمولاً بر اساس نزدیکی به نهادهای قدرت از جمله «نماینده ولی فقیه، نماینده مجلس و نهادهای امنیتی» انتخاب میشوند و به همین دلیل پاسخگو به کارکنان نیستند.
خصوصیسازی، فساد و کاهش خدمات اجتماعی
بخش دیگری از اعتراضها به برونسپاری گسترده خدمات سازمان بهزیستی مربوط است؛ مسیری که بخش عظیمی از بودجه این سازمان را در اختیار مراکز خصوصی قرار داده است. کارکنان میگویند بسیاری از این مراکز متعلق به افراد بانفوذ هستند و نبود نظارت مؤثر، زمینهساز فساد گسترده و بروز حوادث ناگوار در مراکز تحت نظارت شده است.
از طرفی، افزایش فقر و بحران اقتصادی در کشور در سالهای اخیر، همزمان با کاهش یا توقف افزایش بودجه بهزیستی، موجب شده است که خدمات حمایتی این سازمان «اثرگذاری سابق» را نداشته باشد. به عنوان نمونه، با وجود رسیدن خط فقر نسبی به حدود ۵۵ میلیون تومان، مستمری برخی از معلولان شدید همراه با حق پرستاری از هفت میلیون تومان فراتر نمیرود.
تجمع امروز در شرایطی برگزار شد که کارکنان بهزیستی تجربه برخورد امنیتی و انضباطی در اعتراضات پیشین را دارند. در سال گذشته نیز کارکنان بهزیستی استان کردستان با تهدید و تشکیل پرونده انضباطی مواجه شدند.
در تجمع اخیر، گزارشها از حضور رئیس دفتر رئیس سازمان بهزیستی و تهدید کارکنان مبنی بر «رصد تجمعات توسط نهادهای امنیتی» حکایت دارد. رئیس بهزیستی تهران نیز با بستن درب ساختمان اداره مانع تجمع کارمندان در محوطه شد. علاوه بر این، حراست ادارات در بسیاری از استانها کارکنان را با تهدیدهای انضباطی تحت فشار قرار داده است.
تجمع امروز نشان میدهد که سطح نارضایتی در میان کارکنان بهزیستی به اندازهای بالا رفته که تهدیدها نتوانسته مانع اعتراضات شود. معترضان تأکید میکنند که اگر مسئولان سازمان و وزارت رفاه به خواستههای آنان رسیدگی نکنند، احتمال افزایش دامنه اعتراضات و تداوم تجمعها در هفتههای آینده بسیار زیاد است.
نظرها
نظری وجود ندارد.