بحران درمان در زندان شیبان اهواز ادامه دارد؛ عبدالله حیدری، زندانی عقیدتی به بیمارستان منتقل شد

به‌گزارش سازمان حقوق بشر کارون، عبدالله حیدری، زندانی عقیدتی محبوس در بند ۸ زندان شیبان اهواز، روز یکشنبه ۳۰ آذرماه به‌دلیل وخامت وضعیت جسمی به بیمارستانی خارج از زندان منتقل شده است.

به‌گفته منابع آگاه، این زندانی که بیش از هفت ماه است در بازداشت به‌سر می‌برد، پس از ابتلا به آنفولانزا و تشدید علائم بیماری، دچار درد شدید در ناحیه کلیه‌ها شده و پزشکان عفونت کلیه را علت اصلی انتقال فوری او اعلام کرده‌اند. منابع مطلع وضعیت جسمی او را «نگران‌کننده» توصیف کرده‌اند.

از سوی دیگر گزارش‌ها حاکی از آن است که در روزهای اخیر بیماری آنفولانزا به‌طور گسترده در بند ۸ زندان شیبان شیوع یافته است؛ بندی که حدود ۱۸۷ زندانی را در خود جای داده و تراکم جمعیت و شرایط نامناسب بهداشتی، خطر گسترش بیماری‌های عفونی را افزایش داده است. فعالان حقوق بشر هشدار می‌دهند که کمبود امکانات درمانی، تأخیر در رسیدگی پزشکی و بی‌توجهی مسئولان زندان می‌تواند سلامت جان زندانیان را با تهدیدی جدی مواجه کند.

انتقال عبدالله حیدری به بیمارستان در حالی صورت گرفته که پیش‌تر نیز گزارش‌های متعددی درباره وضعیت بحرانی سلامت زندانیان در زندان شیبان اهواز منتشر شده بود. این زندان که در ۱۲ کیلومتری جاده اهواز–مسجدسلیمان واقع شده، با وجود ظرفیت رسمی ۳۵۰۰ نفر، بیش از ۴ هزار زندانی را در خود جای داده و سال‌هاست به دلیل غذای ناسالم، آب آلوده، نبود خدمات درمانی کافی و شرایط غیراستاندارد نگهداری، از سوی نهادهای حقوق بشری مورد انتقاد قرار دارد.

سازمان حقوق بشر کارون بارها درباره شرایط بندهای سیاسی این زندان هشدار داده است. به‌ویژه بند ۵ زندان شیبان که بیش از ۱۱۳ زندانی سیاسی در آن نگهداری می‌شوند، با کمبود شدید فضا، نور خورشید و امکانات بهداشتی مواجه است. فضای محدود هواخوری این بند که تنها حدود ۶٫۵ در ۱۳ متر مساحت دارد، امکان فعالیت بدنی، قدم‌زدن یا حتی استراحت مناسب را از زندانیان سلب کرده و موجب بروز مشکلات جسمی و روانی گسترده شده است.

بر اساس این گزارش‌ها، نبود آفتاب‌گیری مناسب و امکان خشک‌کردن لباس‌ها باعث شده بسیاری از زندانیان ناچار به استفاده از لباس‌های مرطوب و نیمه‌خشک شوند؛ وضعیتی که در بلندمدت به بروز بیماری‌های پوستی و عفونت‌های مختلف انجامیده و نشانه‌های آن در میان زندانیان به‌وضوح مشاهده می‌شود. با وجود آگاهی مدیریت زندان از این شرایط، تلاش‌ها برای انتقال زندانیان به فضایی مناسب‌تر با مانع‌تراشی نیروهای امنیتی و برخی مسئولان اداره کل زندان‌ها روبه‌رو شده است.

وخامت وضعیت عبدالله حیدری در کنار گزارش‌های مشابه از دیگر زندان‌های خوزستان، از جمله وضعیت فربد حسنوند، زندانی معترض سال ۱۴۰۱ در زندان مسجدسلیمان که با وجود عفونت شدید و نیاز فوری به درمان همچنان از خدمات پزشکی کافی محروم مانده، نشان‌دهنده الگویی نگران‌کننده از محرومیت درمانی زندانیان است. نهادهای حقوق بشری می‌گویند این محرومیت، به‌ویژه در مورد زندانیان سیاسی و عقیدتی، به ابزاری برای اعمال فشار و شکنجه مضاعف تبدیل شده است.

بر اساس داده‌های حقوق بشری، در پنج سال گذشته دست‌کم ۱۳ زندانی در زندان‌های ایران به‌دلیل محرومیت از درمان جان باخته‌اند. سازمان عفو بین‌الملل در گزارش مفصل آوریل ۲۰۲۲، مرگ ده‌ها زندانی در ۳۰ زندان کشور را ناشی از ممانعت از دسترسی به مراقبت‌های پزشکی عنوان کرده بود.

مرگ زندانیانی چون امیر نیسی در زندان شیبان اهواز، که بر اثر عفونت داخلی و عدم رسیدگی پزشکی رخ داد، نمونه‌ای از پیامدهای مرگبار این وضعیت است.

فعالان حقوق بشر تأکید می‌کنند که بدون اصلاح ساختاری در نظام بهداشت و درمان زندان‌ها، جان بسیاری از زندانیان همچنان در معرض خطر جدی قرار دارد.