ادامه زنکشیها در ایران؛ یک زن جوان به دست پسر و همسر سابقش کشته شد
طی روزهای اخیر چند زن در شهرهای مختلف به دست اعضای خانواده خود کشته شدهاند؛ قتلهایی که غالباً با عناوینی چون «اختلافات» یا «مشکلات خانوادگی» توصیف میشوند.

عکسی تزئینی از شرایط خشونتبار خانگی - منبع: شاتر استاک
یک زن ٣٧ ساله در بندرانزلی از توابع استان گیلان توسط پسر و با همکاری همسر سابق خود به قتل رسید. انگیزه قاتلان از ارتکاب این جرم از سوی رسانههای حکومتی «اختلافات خانوادگی» اعلام شده است.
براساس گزارش رسیده به سازمان حقوق بشری ههنگاو، این زن ٣٧ ساله در شهرستان بندرانزلی به دست پسر و همسر سابقش به قتل رسیده و هر دو متهم پس از ارتکاب جنایت بازداشت شدهاند. در حالی که منابع رسمی انگیزه این قتل را اختلافات خانوادگی عنوان کردهاند، شماری از فعالان محلی، انگیزه قتل را ناموسی دانستهاند.
در رخدادی دیگر، در شهرستان ایرانشهر از توابع استان سیستان و بلوچستان، یک مرد با استفاده از سلاح گرم مادر و خواهر خود را به قتل رسانده و سپس اقدام به خودکشی کرده است. بر اساس گزارش ههنگاو، این حادثه روز گذشته پنجشنبه ۴ دیماه رخ داده و رسانههای وابسته به حکومت، همانند موارد مشابه، با هدف تقلیل ابعاد جنایت، آن را «قتل خانوادگی» اعلام کردهاند.
همچنین در شهرستان رومشکان از توابع استان لرستان، فاطمه بازوند، زن ۲۳ ساله، پس از دو هفته بستری بودن در حالت کُما، بر اثر شدت جراحات ناشی از ضربوشتم توسط برادرش جان باخت.
یک منبع مطلع به ههنگاو گفته است که قاتل به بهانه «دیر آماده شدن غذا»، خواهر خود را بهشدت مورد ضربوشتم قرار داده و با وارد کردن ضربات سنگین به ناحیه سر، موجب مرگ او شده است. این منبع افزوده که مادر این خانواده نیز سال گذشته پس از مواجهه با خشونتهای خانگی از سوی همین فرد، دست به خودکشی زده بود.
بسیاری از این قتلها در بستر روابط خانوادگی و زناشویی رخ میدهند. خشونتهای خانگی در آمارهای رسمی اغلب گزارش نمیشوند یا مشمول طبقهبندیهای مبهم میشوند.
بر اساس گزارش مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، در سال ۱۴۰۳، دستکم ۱۵۸ مورد قتل زنان ثبت شده است که از این تعداد، ۳۳ مورد بهعنوان قتل ناموسی گزارش شده و ۱۲۵ مورد دیگر نیز به دلایل نامشخص یا اختلافات خانوادگی عنوان شدهاند. افزون بر این، در همان سال، ۱۶ هزار و ۵۶۷ مورد خشونت خانگی علیه زنان به ثبت رسیده است.
ایران همچنان فاقد قانون جامع حمایت از زنان در برابر خشونت است؛ لایحهای که بیش از یک دهه میان مجلس، قوه قضائیه و دولت در رفتوبرگشت بوده و هیچگاه به شکل کامل اجرایی نشده است. قوانین موجود نیز، از جمله درباره قتلهای موسوم به «ناموسی» یا خشونتهای خانگی، از زنان حمایت کافی نمیکنند.






نظرها
نظری وجود ندارد.