تداوم کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» در هفته ۱۰۱ همزمان با اعتراضهای مردمی در ایران
فعالان کارزار تأکید کردهاند که اعتراضات ابعاد وسیعی به خود گرفته و حکومت در شرایط بحرانی کنونی برای جلوگیری از گسترش اعتراضات مردمی، روند سرکوب و اجرای احکام اعدام را تشدید کرده است.
بخش حقوق
کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» در بیانیه تازه خود اعلام کرد که این حرکت اعتراضی در هفته صدویکم خود، بهطور همزمان در ۵۵ زندان مختلف کشور ادامه یافته؛ اقدامی که همزمان با اعتصابها و اعتراضها در تهران و گسترش آن به برخی شهرهای دیگر انجام شده است.
در بیانیه این کارزار، با اشاره به تقارن این هفته با آغاز سال نو میلادی، میلاد مسیح به مسیحیان تبریک گفته شده و برای شهروندانی که «مورد سرکوب و ستم دیکتاتوری دینی حاکم بر کشور» قرار دارند، آرزوی آزادی و رهایی شده است. در بخشی از این متن با نقل قولی از عیسی مسیح آمده است: «از کسانی که جسم را میکشند اما قادر به کشتن جان نیستند، نترسید.»
بر اساس این بیانیه، فعالان کارزار تأکید کردهاند که اعتصاب کسبه تهران از روز یکشنبه آغاز شده و «این اعتراضات ابعاد وسیعی به خود گرفت و به برخی از شهرهای دیگر نیز کشیده شد». به گفته آنها، حکومت در شرایط بحرانی کنونی برای جلوگیری از گسترش اعتراضات مردمی، روند سرکوب و اجرای احکام اعدام را تشدید کرده است.
اعتراضها در تهران و چندین شهر ایران از یکشنبه ۷ دیماه و با تجمع و اعتراض کسبه آغاز شد و سپس گروههایی از مردم به آنها پیوستند. معترضان، فشار معیشتی، تورم بالا، آشفتگی بازار ارز و سقوط مداوم ارزش ریال را از محورهای اصلی اعتراضهای خود عنوان کردهاند.
این اعتراضها روز سهشنبه ۸ دی وارد روز سوم خود شد. در این روز بهرغم جو شدید امنیتی و هشدارهای امنیتی اطلاعات سپاه به مردم، دانشجویان چندین دانشگاه، از جمله دانشگاه تهران، علم و صنعت، خواجه نصیر، بهشتی، دانشگاه اصفهان از صبح به اعتراضها پیوستند. همچنین بازاریان تهران به تجمعهای اعتراضی خود ادامه دادند. همچنین شهرهای دیگری از جمله کرمانشاه و اهواز نیز به اعتراضهای مردمی پیوستند.
کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» در بیانیه خود به ابلاغ حکم اعدام برای دو زندانی سیاسی کُرد، محراب عبداللهزاده در زندان ارومیه و یونس بخشی در زندان مهاباد نیز اشاره کرده و گفته است که «از اوایل دیماه تا کنون بیش از ۹۶ تن، از جمله یک زن زندانی، در زندان وکیلآباد مشهد اعدام شدهاند».
محراب عبداللهزاده، ۲۸ ساله و اهل ارومیه، در ۳۰ مهر ۱۴۰۱ همزمان با اعتراضات «ژن، ژیان، ئازادی» در محل کارش توسط مأموران اطلاعات سپاه بازداشت شد. او به مدت ۳۸ روز در بازداشتگاه این نهاد نگهداری شد و برای گرفتن اعتراف اجباری درباره مشارکت در اعتراضها و قتل یک عضو بسیج، تحت شکنجه جسمی و روانی قرار گرفت؛ در حالی که طبق ویدئوی موجود از صحنه قتل، نشانی از حضور او دیده نمیشود و خودش نیز همواره این اتهام را رد کرده است.
بهگفته منابع نزدیک، بازداشت دوستدختر او و تهدید خانوادهاش از ابزارهای فشار بوده و در دوران بازداشت اولیه نیز از حق ملاقات و دسترسی به وکیل محروم مانده است.
خانواده محراب عبداللهزاده اخیراً با انتشار پیام ویدئویی نسبت به خطر زودهنگام اجرای حکم اعدام او هشدار داده و خواستار حمایت فوری برای جلوگیری از آن شدهاند.
یونس بخشی، شهروند اهل مهاباد نیز اواسط سال ۱۴۰۲، توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به زندان مهاباد منتقل شد.
شعبه اول دادگاه انقلاب مهاباد این زندانی سیاسی را به اتهام قیام مسلحانه علیه نظام به اعدام محکوم کرده و پرونده او در دیوان عالی کشور در حال بررسی است.
کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» در پایان بیانیه خود ضمن قدردانی از خانوادهها و حامیان خود در صدمین هفته، خواستار افزایش حمایتهای عمومی شده و تأکید کرده است که «پشتیبانی بیشتر از کارزار نه به اعدام میتواند تیغ سرکوب و اعدام را کُند و کُندتر کرده و زمینه لغو حکم غیرانسانی اعدام را فراهم کند.»
نظرها
نظری وجود ندارد.