بیابان‌خواب‌های شهریار: زندگی مهاجران بلوچ در کپرهای پلاستیکی
۱۰ خانواده مهاجر از سیستان‌و‌بلوچستان در کپرهایی پلاستیکی در بیابان «هفت‌جوی» شهریار زندگی می‌کنند. آنها به آب و برق و امکانات بهداشتی دسترسی ندارند.
مهاجران سیستان‌و‌بلوچستان در «خانه‌های پلاستیکی»
روزنامه شهروند در گزارشی خبر از زندگی مهاجران «زابلی و بلوچ» در کپرهای پلاستیکی در یکی از بیابان‌های اطراف تهران می‌دهد.
بر اساس این گزارش که یکشنبه، ۱۷ بهمن‌ماه منتشر شد، ۱۰ خانواده مهاجر از سیستان‌و‌بلوچستان در نبود هیچ امکاناتی در کپرهایی ساخته‌شده از پلاستیک و برزنت در بیابان «هفت‌جوی» شهریار زندگی می‌کنند. آنها به آب و برق و امکانات بهداشتی دسترسی ندارند و به‌علاوه، امکانات گرمایشی برای مقابله با سرمای سخت زمستان از دسترس آنها دور است.
ساکنان این کپرهای پلاستیکی به گزارشگر شهروند گفته‌اند که دلیل مهاجرت آنها از سیستان‌و‌بلوچستان، نبود فرصت کاری در آن استان است. یک تازه‌عروس ۱۷ ساله به گزارشگر شهروند می‌گوید «زابل کار نیست، اینجا می‌رویم شهر، ساز و دهل می‌زنیم، خرجمان را درمی‌آوریم.» دیگر کپرنشین‌ها نیز با «سازودهل‌زدن» یا تکدی‌گری خرج‌شان را درمی‌آورند.
این خانواده‌ها در هفت‌سال گذشته در این بیابان زندگی کرده‌اند. در میان آنها فرزندان خردسال نیز به چشم می‌خورند. این فرزندان از آموزش محروم بوده‌اند و به دلیل فقر، دوری از شهر و نداشتن مدارک شناسایی به مدرسه نرفته‌اند یا به امکانات بهداشتی دسترسی نداشته‌اند.
برخی از این مهاجران زابلی و بلوچ شناسنامه هم ندارند. آنها در میان کسانی بودند که اخیراً در برابر مجلس شورای اسلامی دست به اعتراض زدند و خواهان دریافت شناسنامه شدند.
این تجمع اعتراضی چهارشنبه ۱۵ دی برگزار شد و طی آن صدها کودک، پیر و جوان بلوچ مقیم شهریار و قلعه‌حسن‌خان استان البرز جمع شدند تا از نمایندگان مجلس بخواهند مشکل سالها بی‌شناسنامه بودن بلوچ‌ها در سیستان‌و‌بلوچستان، مشهد، گرگان و دیگر نقاط ایران را حل کنند.
عده‌ای از این چادرنشین‌ها برای دهه‌ها در کپرهای پلاستیکی در بیابان‌های اطراف تهران زیسته‌اند.
بنا به گزارش شهروند، تا چندماه پیش نزدیک به ۱۰۰ خانواده در چنین وضعیتی در هفت‌جوی می‌زیستند، اما بسیاری از آنها از خشونت‌های واردشده بر آنها به مکان‌های دیگر گریختند، زیرا آبان‌ماه سال جاری عده‌ای به این چادرنشین‌ها حمله می‌کنند و کپرهای پلاستیکی آنها را می‌سوزانند.
در ماه‌های اخیر، گزارش‌های دیگری نیز از فقر و شکاف طبقاتی در ایران به‌خصوص در حاشیه شهر تهران منتشر شد. این گزارش‌ها سبب شد تا مسئله گورخواب‌ها و کارتن‌خواب‌ها بارها در عرصه عمومی به بحث گذاشته شود. گزارش گورخواب‌ها نیز از سوی روزنامه شهروند منتشر شده‌بود.
نظرها
naseem
مهدی خزعلی در برابر دفترش توسط مأموران وزارت اطلاعات دولت حسن روحانی بازداشت شد. وی اعلام کرده که از لحظه بازداشت از خوردن آب و غذا امتناع و اعتصاب غذای خشک خواهد کرد. خزعلی روز چهارشنبه ۱۳ بهمن‌ماه در نشست سرای اهل قلم با قرائت بیانیه‌ای اعلام کرد: «۲۲ بهمن از خانه‌های‌مان بیرون نمی‌آییم و سیاهی لشگر اعداء نخواهیم شد! به خیابان نمی‌آییم تا قتل و غارت، جرم و جنایت، جهل و حماقت و حبس و اسارت را تایید کنیم. ۲۲ بهمن به احترام آزادی و دموکراسی در خانه می‌مانیم تا خودکامگان و انحصارطلبان، غارتگران و چپاولگران، دزدان و اختلاسگران در خیابان تنها بمانند. تا مردم هیئت مرتزقه – که بر خوان گسترده انقلاب نشسته و «حتی اذا بلغت الحقوم» خورده‌اند – را بشناسند.» در بخش دیگری از این بیانیه آمده است: «سالها است که حضور مردم را مصادره به مطلوب کرده‌اند، با هزار ترفند مردم را به خیابان کشانده و سپس همه را به نفع خویش مصادره کردند و نام این حضور را تأیید و بیعت گذاشتند! از عروسک‌های خیمه شب بازی، نمایش عروسکی، نمایش خیابانی و هنرپیشه‌ها استفاده ابزاری کردند تا مردم را به خیابان کشند و سپس همه را یک‌جا مصادره کنند!» به نظر می‌رسد خشم برخی لایه‌های امنیتی در جمهوری اسلامی از این فراخوان، باعث بازداشت مهدی خزعلی شده است. خزعلی پیش از این نیز در یک فایل صوتی در گذشت آیت‌الله هاشمی رفسنجانی را به وسیله خفگی در آب تأیید کرد و پزشکان بیمارستان شهدای تجریش را به خاطر عدم انتقال جسد به پزشکی قانونی و صدور گواهی فوت با فشار قوه‌ی قضاییه، مورد شماتت قرار داد