ثبت جهانی نخستین سکونتگاههای ۶۰ هزار ساله بشر در زاگرس ایران
مدیر نشست یونسکو سه بار تأکید کرد که تاکنون هیچ مکان تاریخی با این میزان قدمت زیستی اثباتشده، در دیگر کشورهای جهان شناسایی نشده است. این ثبت، رویدادی بیسابقه نهفقط برای ایران، بلکه برای حافظه جهانی بشر محسوب میشود.

سکونتگاه های ۶۰ هزار ساله زاگرس
دره خرمآباد، شامل مجموعهای از محوطهها و غارهای باستانی در زاگرس مرکزی، به عنوان بیستونهمین اثر ایران در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید. این محوطهها که قدمت آنها به بیش از ۶۵ هزار سال پیش بازمیگردد، به گفته مقامهای میراث فرهنگی ایران، از نخستین زیستگاههای شناختهشده انسان هوشمند در جهان به شمار میآیند.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، این ثبت جهانی در جریان چهلوهفتمین اجلاس کمیته میراث جهانی یونسکو انجام شد. محوطههای ثبتشده شامل غارهای یافته، کلدر، قمری، کونجی، گیلوران و پناهگاه صخرهای گر ارجنه است. این مکانها بهواسطه شواهد زیستی و فرهنگی، نشاندهنده حضور انسانهای هوشمند و تعاملات فرهنگی آنان در دوره پارینهسنگی هستند.
رضا صالحی امیری، وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی ایران، با تبریک این ثبت جهانی اعلام کرد:
دره خرمآباد نهتنها واجد ارزشهای تاریخی است، بلکه بر پایه دادههای علمی حاصل از آزمایشهای کربن ۱۴ در معتبرترین آزمایشگاههای بینالمللی، بهعنوان نخستین زیستگاه اثباتشده بشر در جهان معرفی شده است.
او افزود:
در جریان بررسی این پرونده، مدیر نشست یونسکو سه بار تأکید کرد که تاکنون هیچ مکان تاریخی با این میزان قدمت زیستی اثباتشده، در دیگر کشورهای جهان شناسایی نشده است. این ثبت، رویدادی بیسابقه نهفقط برای ایران، بلکه برای حافظه جهانی بشر محسوب میشود.
به گفته صالحیامیری، محوطههای پیشاتاریخی دره خرمآباد از معدود مناطقی است که چرخه کامل تحول انسان از دوران پارینهسنگی تا عصر آهن را به صورت مستند در بر دارد.
در متن بیانیه کمیته میراث جهانی یونسکو نیز آمده است که محوطههای خرمآباد، بهویژه غارهای آن، شواهدی روشن از زندگی انسان در حدود ۶۰ هزار سال پیش ارائه میدهند و در مقیاس جهانی از اهمیت بالایی برخوردارند.
علی دارابی، معاون میراث فرهنگی وزارت میراث فرهنگی نیز در پیامی اعلام کرد که یافتههای باستانشناسی در این منطقه نشان میدهد انسانهای هوشمند در دورههای گذار پارینهسنگی در این ناحیه ساکن بودهاند و این منطقه یکی از کانونهای مهم جایگزینی تدریجی آنها با نئاندرتالها بوده است.
به گفته دارابی ایران با بیش از هفت هزار سال سابقه تاریخی و سابقه بیش از یک میلیون سال سکونت بشری با ثبت ٢٩ اثر ملموس و طبیعی در فهرست جهانی یونسکو جزو ۱۰ کشور نخست دنیا و از حیث میراث ناملموس با ثبت ۲۶ اثر در طول چهار سال اخیر توانسته است از رتبه هفتم به رتبه چهارم دنیا صعود کند.
با وجود این، با اینکه ایران مهد آثار ملموس طبیعی و تاریخی ارزشمندی است، برخی از این مکانها و آثار کهن در اثر بیتوجهی، مدیریت ناکارآمد، فساد و چپاول در حال زوالاند.
نظرها
نظری وجود ندارد.