«سکوت ما از او محافظت نکرد»
دستگاه قضائی جمهوری اسلامی برای رزگار بیگ‌زاده بابامیری، زندانی سیاسی که در جریان اعتراضات «زن، زندگی، آزادی» در بوکان بازداشت شد، حکم اعدام صادر کرده است. ژینو، دختر او به گاردین گفته که پدرش به‌دلیل کمک به مجروحان اعتراضات به اعدام محکوم شده است.
بخش حقوق
ژینو در کنار پدرش رزگار بیگ‌زاده بابامیری و تصویری از یک مأمور اجرای حکم اعدام ـ برگرفته از تصاویر منتشرشده در فیسبوک
روزنامه گاردین بریتانیا، جمعه ۲۷ تیر / ۱۸ ژوئیه در گزارشی درباره حکم اعدام رزگار بیگ‌زاده بابامیری، زندانی سیاسی کُرد، نوشته است که خانواده او و فعالان حقوق بشر می‌گویند رزگار در سال ۲۰۲۳ پس از کمک به مجروحان اعتراضات «زن، زندگی، آزادی» دستگیر شد، مورد شکنجه قرار گرفت و از او اعتراف اجباری گرفته شد.
بنا به این گزارش، در اواخر اکتبر ۲۰۲۲، در حالی که اعتراضات سراسری در ایران بر سر مرگ مهسا امینی ۲۲ ساله در بازداشت پلیس جریان داشت، رزگار بیگ‌زاده بابامیری، پدر سه فرزند، با عجله در کوچه‌های شهر بوکان در غرب ایران، تجهیزات پزشکی را به کلینیک‌های مخفی می‌رساند؛ جایی که پزشکان بر خلاف میل حکومت، معترضان مجروح را درمان می‌کردند.
پس از انتشار گزارش‌هایی درباره گشت‌زنی پلیس مخفی در بخش‌های بیمارستان، بازجویی از بیماران و بازداشت معترضان زخمی، بسیاری از مجروحان از مراجعه به بیمارستان می‌ترسیدند. ژینو، دختر رزگار بیگ‌زاده بابامیری، می‌گوید پدرش، کشاورز ۴۷ ساله‌ای که به تولید میوه و سبزیجات مشغول بود، خود را یک انقلابی نمی‌دانست، بلکه با کمک‌رسانی به مجروحان، خود را صرفاً کسی می‌دید که کار درست انجام می‌دهد.
ژینو می‌گوید:
تیراندازی شدیدی از سوی نیروهای امنیتی صورت گرفت و بسیاری از معترضان زخمی شدند. همه به یکدیگر کمک می‌کردند و او داوطلب شد. به او گفتم که پشت تلفن آشکارا در این مورد صحبت نکن، اما او گفت کمک به افراد مجروح خطرناک نیست. او نمی‌توانست در خون غلتیدن جوانان در خیابان‌ها را تحمل کند.
بابامیری در آوریل ۲۰۲۳ دستگیر و توسط وزارت اطلاعات در بوکان بازجویی شد. ژینو، ۲۴ ساله، می‌گوید خانواده در ابتدا معتقد بودند که این یک بازجویی کوتاه خواهد بود. او می‌گوید: «خویشاوندانم به من گفتند نگران نباشم و او به‌زودی به خانه بازخواهد گشت.»
اما به‌گفته شبکه حقوق بشر کردستان، او به سلول انفرادی منتقل شد و در ابتدا از دسترسی به وکیل یا تماس با خانواده‌اش محروم ماند.
هفته گذشته، خانواده از طریق یک وکیل مطلع شدند که بابامیری به همراه چهار مرد کُرد دیگر، پس از متهم شدن به «قیام مسلحانه»، «رهبری و تشکیل گروه مسلح» و «جاسوسی برای اسرائیل»، به اعدام محکوم شده است.
ژینو، که در نروژ در تبعید زندگی می‌کند، می‌گوید خانواده از این حکم وحشت‌زده شده‌اند. «وقتی خبر حکم اعدام را شنیدم، بی‌حس شدم. با مادربزرگ و عمه‌ام تماس گرفتم، با صدای بلند گریه می‌کردند. من هرگز ندیده بودم آن‌ها این‌گونه گریه کنند.»
ژینو می‌گوید از زمان دستگیری پدرش، چندین نفر روایت‌هایی از چگونگی کمک‌های او و نجات جانشان نقل کرده‌اند. او می‌گوید:
این اتهامات ساختگی‌اند. پدرم یک کشاورز ساده است که مردم جامعه و خانواده‌اش را دوست دارد. او مردی است که عاشق شعر است، از دنبال کردن اخبار لذت می‌برد و ورزش را دوست دارد.
در ژوئیه ۲۰۲۴، رسانه‌های دولتی ایران ویدئویی را پخش کردند که نشان می‌داد بابامیری به‌همراه مردان دیگری که در همین پرونده متهم شده‌اند، اعتراف می‌کنند. گروه‌های مدافع حقوق بشر می‌گویند محکومیت او بر اساس اعتراف اجباری بوده است.
در نامهای که بعداً مخفیانه از زندان برای خانواده ارسال شد، بابامیری شرح داد که بیش از چهار ماه شکنجه را تحمل کرده است، از جمله غرق کردن مصنوعی (واتربوردینگ)، شوک الکتریکی، اعدام ساختگی و ضرب‌وشتم‌هایی که او را نیمه‌ناشنوا کرده است.
ژینو می‌گوید:
وقتی برای اولین بار نامه را خواندم، قسمت‌های مربوط به شکنجه را رد کردم. نمی‌توانستم تحمل کنم و ببینم چه بلایی سرش آورده‌اند.
عفو بین‌الملل می‌گوید دستگیری بابامیری در سال ۲۰۲۳ در موجی از بازداشت‌ها و اعدام دانشجویان و فعالان پس از اعتراضات ۲۰۲۲ صورت گرفت که بخشی از کارزار رژیم ایران برای ایجاد ترس و حفظ کنترل است.
عفو بین‌الملل همچنین بارها مستند کرده است که رژیم به‌طور خودسرانه کُردها –اقلیت قومی در ایران – را بر اساس وابستگی‌های فرضی به گروه‌های مخالف، اغلب بدون شواهد معتبر، دستگیر و بازداشت می‌کند.
ژینو در این‌باره می‌گوید:
پدرم و دیگران فقط به خاطر کُرد بودنشان تاوان می‌دهند. به او گفتند اگر بمیرد هیچ‌کس اهمیتی به آن نخواهد داد و در یک گور دسته‌جمعی دفن خواهد شد.
ژینو می‌گوید اعضای خانواده‌اش که هنوز در ایران زندگی می‌کنند، هراسان هستند. پس از دستگیری پدرش، از سوی خیرخواهان به او توصیه شد که سکوت کند. او می‌گوید:
من پشیمانم. سکوت او را محافظت نکرد و نزدیک بود من را هم از پا درآورد.
اکنون ژینو به یک فعال صریح تبدیل شده و از بنیانگذاران گروه «دختران عدالت» است؛ گروهی از ایرانیان که برای نجات پدران زندانی خود مبارزه می‌کنند.
در آخرین تماس تلفنی با پدرش، او نمی‌توانست صدای ژینو را بشنود:
پدرم مرتباً می‌گفت: «ژینو، آن‌جا هستی». من می‌توانستم صدای او را بشنوم، اما او نمی‌توانست صدای من را بشنود. گریه می‌کردم. آن لحظه مرا رها نمی‌کند.
ژینو اکنون هر روز منتظر خبری از سرنوشت اوست:
از چک کردن گوشی‌ام می‌ترسم. وحشت دارم که از خواب بیدار شوم و نام پدرم را [در فهرست اعدام‌ها] بخوانم.
شعبه یکم دادگاه انقلاب اسلامی ارومیه در اوایل تیرماه جاری رزگار بیگ‌زاده بابامیری و چهار نفر از بازداشت‌شدگان جنبش «ژن ژیان ئازادی» در بوکان به نامهای علی (سوران) قاسمی، پژمان سلطانی، کاوه صالحی و تیفور سلیمی بابامیری را در مجموع به ۱۲ بار اعدام و سال‌ها حبس تعزیری و پرداخت جریمه نقدی محکوم کرد.
بر پایه احکام صادرشده، رزگار بیگ‌زاده بابامیری به اتهام‌های «بغی» و «سردستگی و تشکیل گروه مجرمانه باغی» تحت عنوان «انجمن شورشگران، شاماران، کومله و پاک»، به دو بار اعدام ، علی (سوران) قاسمی، پژمان سلطانی و کاوه صالحی به اتهامات «بغی»، «محاربه» و «سردستگی و تشکیل گروه مجرمانه باغی» تحت عنوان «انجمن شورشگران، شاماران، کومله و پاک»، هر یک به سه بار اعدام، و تیفور سلیمی بابامیری به اتهام «سردستگی و تشکیل گروه مجرمانه باغی» تحت عنوان «انجمن شورشگران، شاماران، کومله و پاک»، به یک بار اعدام محکوم شدند.
این پنج نفر همچنین به اتهاماتی چون «همکاری با دولت متخاصم اسرائیل از طریق اجرای مأموریت‌های اطلاعاتی موساد»، «مشارکت در قاچاق ۱۲۰ دستگاه ماهواره استارلینک»، «تبلیغ علیه نظام» و «اجتماع و تبانی به‌قصد اقدام علیه امنیت کشور»، به پنج تا ۱۵ سال حبس تعزیری و پرداخت مجموعاً ۳۵۸ میلیون تومان جریمه نقدی محکوم شده‌اند.
نظرها
نظری وجود ندارد.