بحران برق، صنعت فولاد ایران را فلج کرد؛ فریاد اعتراض از کارخانهها تا مجلس
صنعت فولاد ایران در چنگال بحران بیسابقه قطعی برق دست و پا میزند. از اواسط اردیبهشتماه، محدودیتهای شدید برقی اعمال شده که تولیدکنندگان فولاد را تا مرز تعطیلی کامل پیش برده و خسارتهای جبرانناپذیری بهبار آورده است.

صنعت فولاد ایران ـ عکس از آرشیو
وحید یعقوبی، عضو انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران، وضعیت فعلی صنایع فولادی را فاجعهبار توصیف کرد و گفت:
تقریباً تمام واحدهای فولادی تعطیل شدهاند. برخلاف شهرکهای صنعتی که ممکن است بتوانند چند روز از برق استفاده کنند، فولادیها از ابتدای اردیبهشت با محدودیت ۹۰ درصدی مواجه شدهاند و اکنون تنها دو تا سه درصد برق دریافت میکنند؛ این میزان حتی پاسخگوی تأمین روشنایی معابر کارخانهها هم نیست.
یعقوبی افزود برخی برای جلوگیری از زیان بیشتر، با خرید «برق سبز» از بورس انرژی با قیمتهای بالا (۶۵۰۰ تا ۷۰۰۰ تومان)، تلاش میکنند حداقل یکی از کورههای خود را روشن نگه دارند. این اقدام نیز در برخی موارد با قطعیهای سلیقهای برق روبهرو شده است.
«برق سبز» برقی است که از منابعی مانند خورشید، باد، آب و زمینگرمایی به دست میآید.
چالش نیروگاههای خودتأمین
یکی از نقاط تاریک این بحران، نادیده گرفتن قوانین مربوط به نیروگاههای خودتأمین است. یعقوبی تصریح میکند که طبق قراردادها و قانون، برق این نیروگاهها نباید قطع شود. او میافزاید:
«وزارت نیرو مکلف است صنایع سرمایهگذار در احداث نیروگاه را به میزان برق تولیدی از محدودیت معاف کند.»
در حال حاضر، بیش از ۷۰ درصد از برق مورد نیاز فولادسازان (بیش از ۴۰۰۰ مگاوات از مجموع ۵۶۰۰ مگاوات) از طریق نیروگاههای خودشان تأمین میشود. با این حال، در عمل با شرکتها بهصورت سلیقهای برخورد شده و برخی از دسترسی به برق نیروگاههای خود محروم ماندهاند.
این وضعیت، انگیزه سرمایهگذاری در احداث نیروگاه توسط صنایع را از بین میبرد. یعقوبی در اینباره گفت:
اگر قرار باشد یک شرکت فولاد که منابع مالی خود را باید صرف توسعه کند، نیروگاه احداث کند ولی برق تولیدی آن را در زمان بحران در اختیارش نگذارند، دیگر انگیزهای برای سرمایهگذاری در این حوزه نخواهد داشت.
خسارتهای اقتصادی و اعتراضات گسترده
خسارتهای اقتصادی ناشی از قطعی برق به بخش صنعت، بهویژه فولاد، سرسامآور است.
بر اساس گزارش دیماه سال گذشته کمیسیون صنعت اتاق ایران، هر روز قطعی برق ۱۷ هزار و ۹۷۳ میلیارد تومان به اقتصاد کشور خسارت وارد میکند که ۹ هزار و ۲۱۸ میلیارد تومان آن مربوط به بخش صنعت است.
بخش تولید فلزاتِ پایه بهتنهایی روزانه ۹۰۰ میلیارد تومان، بخش شیمیایی نیز ۹۰۰ میلیارد تومان، بخش معدنی غیرفلزی روزانه ۶۶۰ میلیارد تومان و بخش تعمیر و نصب ماشینآلات که کمترین میزان آسیب را از قطعی روزانه برق میبیند، روزانه ۴۲ میلیارد تومان از این قطعیها متضرر میشوند. این آمار بر اساس نرخ تورم نقطهبهنقطه آن تاریخ برآورد شده است.
این وضعیت، افزون بر صنعت، اقشار مختلف جامعه را نیز به ستوه آورده است.
تجمعهای اعتراضی کسبه و صنعتگران شهرک صنعتی چهاردانگه در اعتراض به برنامه جدید قطعی برق که شامل سه روز قطعی ۲۴ ساعته در هفته میشود، ادامه یافته است.
مردم شهرستان خمام، واقع استان گیلان نیز در واکنش به قطعی مکرر برق و آب دست به اعتراض خیابانی زدند اما نیروی انتظامی آنها را مورد ضربوشتم قرار داد.
در روزهای اخیر نانوایان، از جمله در کاشان نیز با برگزاری تجمعهای اعتراضی به قطعی مکرر برق اعتراض کردهاند.
وضعیت بهگونهای شده که اعتراضها به مجلس نیز کشیده شده و نمایندگان مجلس هم دهان به اعتراض گشودهاند.
محمدرضا صباغیان بافقی، نماینده مهریز و بافق در مجلس، سهشنبه ۷ مرداد با انتقاد از قطعیهای مکرر برق، خواستار حضور وزیر نیرو در مجلس و ارائه توضیحات شده است. او با اشاره به اینکه «ماینرها (دستگاه استخراج ارز دیجیتال) در حال بلعیدن برق کشور هستند»، از وزارت نیرو خواستار پاسخگویی در مورد اقدامات انجام شده در این زمینه شد.
براساس برآورد شرکت توانیر، ماینرهای ناشناخته حدود سه هزار مگاوات برق غیرمجاز مصرف میکنند، که معادل تولید برق سه نیروگاه اتمی بوشهر است.
عباس علیآبادی، وزیر نیرو ۲۹ اردیبهشت گذشته گفته بود:
از سال گذشته تا الان ۲۴۸ هزار ماینر کشف کردیم. کسانی را داشتیم که در ایران نبودند ولی برای این کار خانه اجاره کرده بودند.
در میان اعتراضهای نمایندگان مجلس، احمد مرادی، نماینده بندرعباس نیز قطعی برق در استانهایی با دمای بیش از ۵۰ درجه را «ظلم فاحش» خوانده و تأکید کرده که اگر «ناترازی مدیریتی» وجود دارد، مردم نباید تاوان آن را بپردازند.
محمدرضا احمدی سنگری، نماینده رشت، نیز از مشکلات گسترده مردم بهدلیل قطعی برق سخن گفته و خواستار حضور وزیر نیرو در مجلس برای بررسی این موضوع شده است.
مدیریت ناکارآمد انرژی در کشور، نه تنها زیرساختهای حیاتی مانند صنعت فولاد را تهدید میکند، بلکه زندگی روزمره شهروندان را نیز مختل کرده است.
نظرها
نظری وجود ندارد.