بازدهی واحدهای صنعتی کشور به‌دلیل خاموشی‌های گسترده نصف شده است
یک عضو هیئت رئیسه اتاق بازرگانی می‌گوید صنایع کشور در دو سال گذشته از ۳۰۰ تا سه هزار درصد افزایش قیمت برق و گاز را هم‌زمان با قطعی برق داشتند و چشم‌انداز و برنامه‌ای نیز برای آینده وجود ندارد.
بخش اقتصاد
قطع برق در یک کارخانه ـ عکس از «تجارت نیوز»
کیوان کاشفی، عضو هیئت‌رئیسه اتاق بازرگانی صنایع، معادن و کشاورزی ایران سه‌شنبه ۱۴ مرداد با اشاره به مشکل قطع مداوم برق در صنایع و خسارت‌های ناشی از آن، گفت:
زمانی که واحدهای تولیدی و صنعتی بزرگ، برنامه کاری برای یک کسب‌وکار را تعریف می‌کنند، بر پایه ۳۰۰ روز کاری در سال است، در حالی که امروز واحدهای صنعتی به‌دلیل خاموشی‌های گسترده ۱۵۰ روز کاری دارند.
کاشفی با بیان اینکه سوددهی تمام واحدهای تولیدی کشور دچار مشکل شده است، به افزایش نجومی قیمت حامل‌های انرژی اشاره کرد و افزود:
طبق آمار، در دو سال گذشته از ۳۰۰ تا سه هزار درصد افزایش قیمت برق و گاز را هم‌زمان با قطعی داشتیم؛ به این معنا که هم قطعی داریم و هم هزینه‌ها به‌طرز وحشتناکی افزایش یافته است.
بر اساس گزارش دی‌ماه سال گذشته کمیسیون صنعت اتاق ایران، هر روز قطعی برق ۱۷ هزار و ۹۷۳ میلیارد تومان به اقتصاد کشور خسارت وارد می‌کند که ۹ هزار و ۲۱۸ میلیارد تومان آن مربوط به بخش صنعت است.
بخش تولید فلزاتِ پایه به‌تنهایی روزانه ۹۰۰ میلیارد تومان، بخش شیمیایی نیز ۹۰۰ میلیارد تومان، بخش معدنی غیرفلزی روزانه ۶۶۰ میلیارد تومان و بخش تعمیر و نصب ماشین‌آلات که کمترین میزان آسیب را از قطعی روزانه برق می‌بیند، روزانه ۴۲ میلیارد تومان از این قطعی‌ها متضرر می‌شوند. این آمار بر اساس نرخ تورم نقطه‌به‌نقطه آن تاریخ برآورد شده است.
به‌گفته کیوان کاشفی، واحدهای تولیدی و صنعتی نمی‌توانند به دلیل تعطیلی‌های اجباری حقوق کارگران، مالیات و اقساط بانکی خود را نپردازند؛ به همین دلیل در تولید دچار مشکلات بسیاری شده‌اند.
عضو هیئت‌رئیسه اتاق بازرگانی می‌گوید در چنین شرایطی به‌دلیل تعطیلی‌های مداوم و قطعی‌های گسترده صنایع، واحدهای تولیدی و صنعتی امکان برنامه‌ریزی برای آینده کار خود را ندارند و «نمی‌دانند آیا تا دو سال آینده که خط تولیدشان در مدار قرار می‌گیرد، وزارت نیرو می‌تواند به آن‌ها برق بدهد یا وضعیت بحرانی کنونی ادامه‌دار خواهد بود».
بدین ترتیب تأثیر قطعی‌های گسترده برق به تدریج بر قیمت کالاها خواهد افزود و مردم در ادامه با کمبود کالا نیز روبه‌رو خواهند شد.
دو روز پیش نیز علیرضا کلاهی‌صمدی، رئیس کمیسیون صنعت اتاق بازرگانی ایران، هشدار داده بود که کمبود شدید برق در صنایع، موج گسترده‌ای از بیکاری را در کشور به‌راه انداخته است.
به‌گفته او، تقریباً تمام شرکت‌ها علاوه بر سه روز خاموشی در هفته، مجبور به کاهش مصرف برق خود تا نصف و در برخی روزها تا ۹۰ درصد شده‌اند. او گفته بود: «در شرایط کنونی وضعیت صنایع اصلاً خوب نیست و تبدیل به فاجعه شده است.»
کلاهی‌صمدی تأکید کرده بود که جبران این خسارت‌های مالی و اجتماعی، حتی با فرض تأمین منابع، سال‌ها طول خواهد کشید و هزینه‌های کنونی بسیار بیشتر از سرمایه‌گذاری‌های پیشگیرانه است.
او همچنین افزوده بود که صنایع کمتر از یک‌سوم برق مورد نیاز خود را دریافت می‌کنند و این بحران در کنار کمبود نقدینگی و عدم وجود بازار، به نابودی تولید و بیکاری گسترده منجر می‌شود.
علی‌قلی ایمانی، عضو شورای قیمت‌گذاری محصولات اساسی کشاورزی نیز ۵ مردادماه جاری در مورد خسارت قطعی برق به بخش کشاورزی، گفته بود برق چاه‌های آب در بخش کشاورزی روزانه ۵ ساعت به صورت سیستماتیک و نظام‌مند قطع می‌شود و علاوه بر قطعی ۵ ساعته برق چاه‌های کشاورزی، کشاورزان با قطعی شبکه هم روبه‌رو هستند.
به‌گفته ایمانی در چنین شرایطی یک سوم به تولید کشاورزی کشور خسارت وارد می‌شود زیرا کشاورز به مدت ۸ ساعت در شبانه‌روز نمی‌تواند از آب چاه خود استفاده کند.
کمبود انرژی شرایط دشواری را برای صنعت و کشاورزی کشور ایجاد کرده است و مسئولان عملاً جز درخواست از مردم برای صرفه‌جویی نظاره‌گر و ناتوان از حل این بحران‌اند.
ناترازی انرژی در ایران در شرایطی رخ داده که راه‌حل اصلی این مشکلات یعنی گذر هرچه سریع‌تر به انرژی‌های تجدید‌پذیر و پاک در ایران بر همه آشکار است. بحران آب و برق به هم پیوسته‌اند و تدوام بحران در هر بخش، دیگری را هم وخیم‌تر می‌کند. یکی از راه‌‌حل‌های مهم حل این دو بحران، تغییر سیاست‌ها درحوزه کشاورزی و جلوگیری از هدررفت آب در این حوزه است.
نظرها
نظری وجود ندارد.