«شریفه محمدی را اعدام نکنید»
نسیم خاکسار در پی اعلام تایید حکم اعدام شریفه محمدی در دیوان عالی کشور شعری سروده است که در ادامه خواهید خواند.
نسیم خاکسار
گاهی جمله‌ای کوتاه شعر بلندی است علیه بیداد:
"شریفه محمدی را اعدام نکنید"
لایه‌ی زیرین این شعر با زبانی روشن می‌گوید:
شریفه را به خاطر دفاعش از حقوق زنان و کارگران به اعدام محکوم کرده‌اند
می‌گوید قاضی القضات حکومت مرگ
برای مشروعیت بخشیدن به سیمای بیدادگاه نظامی که به آن خدمت می‌کند
به دروغ تهمت عضویت در سازمانی سیاسی به او بسته.
گاهی یک عکس
یک لبخند
نگاره‌ای هنری ست
که تو را به تماشای برنجزاران شمال و دامنه‌های سرسبز قافلانکوه می‌خواند
به بی‌قراری مادری در اتاق ملاقات
برای دیدن فرزندش
گاهی آن جمله صدایی است که در زندان و محیط‌های‌کار و زحمت فریاد می‌شود:
لبخند را نکشید!
برنجزاران شمال
و دامنه‌های قافلانکوه را به خون نیالایید!
شریفه محمدی را اعدام نکنید!
حکومت مرگ برای طناب دار
دنبال یک گردن می‌گردد.
۱۸ اوت ۲۰۲۵
شریفه محمدی در آذر ۱۴۰۲ توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد. او ماه‌ها در بازداشتگاه‌های مختلف تحت فشار، آزار و شکنجه قرار گرفت. در تیرماه ۱۴۰۳، شعبه اول دادگاه انقلاب رشت او را به اتهام «بغی» به اعدام محکوم کرد. در مهر همان سال، دیوان عالی کشور این حکم را نقض کرد، اما در ۲۲ بهمن ۱۴۰۳ شعبه دوم دادگاه انقلاب رشت دوباره او را به اعدام محکوم کرد. انتساب اتهام بغی به این فعال کارگری و اجتماعی و صدور حکم اعدام علیه او در حالی است که هیچ‌یک از فعالیت‌های او، چه در گذشته و چه در سال منتهی به بازداشت، مشمول تعریف قانونی «بغی» نبوده است.
نظرها
او
شریفه و هیچکس دیگر را اعدام نکنید. اعدام نکنید.