حسن حسام: در سراچه قصابان
شنبه ۲۵ مرداد وکیل شریفه محمدی، زندانی سیاسی و فعال کارگری خبر داد که دیوان عالی کشور حکم اعدام او را تأیید کرده است. حسن حسام، نویسنده و شاعر در اعتراض به این حکم، شعری سروده است که در ادامه خواهید خواند.
بخش فرهنگ
شریفه محمدی، فعال کارگری
شعر «در سراچه قصابان» از حسن حسام، خطاب به شریفه محمدی، اثری اعتراضی است که با خشم و اندوه عمیق، محکومیت یک فعال اجتماعی به اعدام را مضمون قرار می‌دهد. حسام با زبانی نمادین و تضادهای تکان‌دهنده، فضایی از ستم و تاریکی را با عبارت «زمهریرِ این شبِ بیداد» به تصویر می‌کشد. او قاضیان را نه پاسداران عدالت، بلکه «روبه‌قبله‌ی حاجات» می‌خواند که با سوءاستفاده از مفاهیم دینی مانند «اشداء علی الکفار»، احکام اعدام را توجیه می‌کنند، و این نشان‌دهنده بهره‌برداری ابزاری از دین برای خشونت است.
اتهام شریفه، «هماوازی با اردوی رنج و کار و کودکان کار»، از نظر شاعر نه جرم، بلکه نمادی از انسان‌دوستی و همدلی با محرومان است. تضاد میان لقب «حاکم عادل» و صحنه اعدام پس از نماز سحر، ریاکاری نظام قضایی را برجسته می‌کند. شریفه با القابی چون «طاغی»، «یاغی» و «باغی» ستایش می‌شود، و این القاب مقاومت و روح والای او را نشان می‌دهند.(در فقه اسلامی باغی به کسی گفته می‌شود که از اطاعت امام عادل و بر حق سرپیچی نماید و بر ضد او خروج کند.)
فریاد پایانی «آه…ای داد…» ناله‌ای از سر استیصال در برابر ظلم است. سرایش شعر در پاریس، به تبعید شاعر و اعتراض از دوردست اشاره دارد. این شعر، مرثیه‌ای تلخ و محکمه‌ای شاعرانه علیه اعدام و دستگاهی است که آن را مشروع می‌داند.
برای شریفه محمدی و هماوازان
در زمهریرِ این شب ِ بیداد
قاضیان،
روبه قبله‌ی حاجات
به حکم اشداءعلی الکفار
کمربه قتل تو بسته‌اند
به جرمِ هماوازی،
با ارودوی رنج و کار
کودکانِ کار
بر سفره‌های غمبار
پس؛
به اذن حاکم عادل
بردار سرنوشت،
آونگ می‌شوی
بعد از نماز سحرگاه
ای شریفه طاغی
شریفه یاغی
شریفه باغی
در سراچه بیداد
آه…
ای داد….
پاریس
۲۰/۰۸/۲۰۲۵
شریفه محمدی در آذر ۱۴۰۲ توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد. او ماه‌ها در بازداشتگاه‌های مختلف تحت فشار، آزار و شکنجه قرار گرفت. در تیرماه ۱۴۰۳، شعبه اول دادگاه انقلاب رشت او را به اتهام «بغی» به اعدام محکوم کرد. در مهر همان سال، دیوان عالی کشور این حکم را نقض کرد، اما در ۲۲ بهمن ۱۴۰۳ شعبه دوم دادگاه انقلاب رشت دوباره او را به اعدام محکوم کرد. انتساب اتهام بغی به این فعال کارگری و اجتماعی و صدور حکم اعدام علیه او در حالی است که هیچ‌یک از فعالیت‌های او، چه در گذشته و چه در سال منتهی به بازداشت، مشمول تعریف قانونی «بغی» نبوده است.
نظرها
نظری وجود ندارد.